لک و پیس یا ویتیلیگو بیماری است که باعث از بین رفتن رنگ پوست در قسمت هایی از بدن و صورت می شود. مناطق بی رنگ معمولاً با گذشت زمان بزرگتر می شوند. این شرایط می تواند بر روی پوست در هر قسمت از بدن تأثیر بگذارد. همچنین می تواند روی مو و قسمت داخلی دهان تأثیر بگذارد.
به طور معمول ، رنگ مو و پوست توسط ملانین تعیین می شود. لک و پیس هنگامی رخ می دهد که سلول هایی که ملانین تولید می کنند از بین می روند یا از کار می افتند. لک و پیس در افراد دارای هر نوع پوستی تأثیر می گذارد ، اما ممکن است در افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر دیده شود.
بیماری لک و پیس تهدید کننده زندگی یا مسری نیست. این بیماری می تواند استرس زا باشد یا احساس بدی نسبت به خود ایجاد کند. درمان ویتیلیگو ممکن است رنگ را در پوست آسیب دیده بازگرداند. اما از کاهش مداوم رنگ پوست یا عود آن جلوگیری نمی کند.
علائم لک و پیس عبارتند از:
انتخاب روش درمانی بستگی به سن شما ، میزان درگیری پوست و محل آن، سرعت پیشرفت بیماری و تأثیر آن بر زندگی شما، دارد. داروها و روش های درمانی مبتنی بر نور برای کمک به بازگرداندن رنگ پوست و یا حتی تسکین رنگ پوست در دسترس هستند ، اگرچه نتایج متفاوت و غیر قابل پیش بینی هستند. و برخی از درمان ها عوارض جانبی جدی دارند. بنابراین پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که ابتدا سعی کنید با استفاده از یک محصول یا لوازم آرایشی برنزه کننده ، ظاهر پوست خود را تغییر دهید.
اگر شما و پزشک تصمیم بگیرید که شرایط خود را با دارو ، جراحی یا روش های درمانی دیگر، درمان کنید ، ممکن است این روند ماه ها طول بکشد تا در مورد اثربخشی آن قضاوت کنید. و ممکن است مجبور شوید بیش از یک روش یا ترکیبی از رویکردها را قبل از یافتن درمانی که برای شما مناسب است ، امتحان کنید. حتی اگر درمان برای مدتی موفقیت آمیز باشد، ممکن است نتایج دوام نیاورد یا تکه های بدون رنگ جدید ظاهر شود. پزشک شما ممکن است دارویی را که به عنوان درمان نگهدارنده برای جلوگیری از عود ، روی پوست استفاده می شود ، توصیه کند.
استفاده از فتوتراپی با اشعه ماورا بنفش باند باریک (UVB) می تواند پیشرفت فعال لک و پیس را متوقف یا کند نماید. این روش درمانی در صورت استفاده از داروهای کورتیکواستروئید یا مهارکننده های کلسینورین می تواند موثرتر باشد. همچنین روش های جراحی مانند پیوند پوست و پیوند های مهار کننده سلولی نیز برای درمان این بیماری استفاده می شوند. در این روش های تهاجمی تر، از سلول های پوستی که توانایی تولید رنگدانه را دارند برداشته شده و به قسمت های بدون رنگ پیوند داده می شود تا رنگ سازی در این نواحی دوباره آغاز شود.
منبع:https://per30.ir/
