جیمز کلیر (Clear) کتاب خواندنی و پرفروشی داره به اسم عادت های اتمی که در اون خیلی ریز و آموزنده فرآیند شکل گیری عادت های خوب و بد و نحوه تغییر اونها رو به تصویر می کشه.
تو بخشی از کتاب کلیر می پرسه؛ چطور می تونیم عادت های خوب، بدردبخور و کارآمدی برای خودمون بسازیم؟! و جواب می ده:
تو بحران انرژی دهه ی 1970، محققین هلندی متوجه شدن که تو یه شهرک واقع در آمستردام، بعضی از خونه ها، علیرغم یکسان بودن هزینه برق، 30 درصد مصرف انرژی کمتری نسبت به خونه های مشابه محله های دیگه داشتن. بلافاصله این سؤال مطرح شد! چرا؟!
نتیجه کند و کاوها نشون داد که تنها تفاوت خونه های این محله با محله های دیگه، تو محل قرارگیری کنتور خونه ست.
درحالی که تو سایر محله ها کنتور تو زیرزمین خونه قرار گرفته بود، در این ساختمان ها کنتور وسط راهروی اصلی بود و آدما بهتر می تونستن روال مصرف برقشون رو ببینن و تسلط بیشتری روی عادات مصرف شون داشته باشن.
هدف از بیان این مطلب:
هر عادت با یه نشونه شروع می شه و مغز ما دنبال نشونه های برجسته واسه ساختن یه عادته و با دیدن اون نشونه بدون هرگونه فکر، فشار و صرف انرژی رفتار مربوط به این نشونه رو انجام می ده.
مثلا خوردن عادت وار و ناخودآگاه شیرینی و شکلات روی میز خیلی راحت تر از سیب تو یخچاله. یا چک کردن اینستاگرام گوشه ی مبل، خیلی راحت تر از خوندن کتاب تو قفسه کتابخونه است. چون نشونه این جلوی چشم شماست و نشونه اون دور از دید مغز شما.
پس برای ساختن یک عادت مثبت، از نشونه ها باید شروع کرد. اینقدری که چشمک بزنه و شما رو بکشه سمت خودش.
مثلا کتابی که کنار دست شماست، راحت تر خونده می شه تا توقفسه کتاب!
قرص و ویتامین های کنار آب چکون بیشتر مصرف می شه تا تو یخچال.
تا وقتی که گیتار تو کمده تمرین نکردن آسون تره!
تا وقتی میوه تو یخچاله، نخوردن آسون تره!
تا وقتی مواد مغذی جلوی چشممون نباشه، نخوردنشون راحت تره! و ...
چرا؟!
چون هیچ نشونه ای تحریکت نمی کنه که من اینجام و یه کاری بکن.
پس برای ساختن یک عادت مثبت از یک نشونه شروع کنید که جلوی چشمان شما باشه و با دیدنش فیلتون یاد هندوستان کنه؛ درست مثل رابطه گوشی و اینستاگرام! کاناپه و تلوزیون! عصر و چایی ...
نظرتون چیه ؟!!...
