در این روزهای همه گیری کرونا، همزمان با اعمال برخی محدودیت ها استفاده از خدمات آنلاین و مواجهه با هزینه های گزاف و مشکلاتی که برخی از استارتاپ ها و کسب و کارهای آنلاین، از جمله پلتفرم های درج آگهی، روی دست مردم می گذارند این سوال را برای همه ایجاد می کند که کسب و کارهای سنتی را به چه قیمتی از بین بردیم؟
چند سال قبل با شروع به کار پلتفرمهای جدید درج آگهی، تقریبا نفس تمام نشریات که با انتشار تبلیغات و ریپرتاژ آگهی در کنار اخبار و مطالب خود ارتزاق می کردند، به شماره افتاد. کسب و کارهای قبول سفارش آگهی های آنلاین برای این که جای خود را بین علاقمندان و مشتریان باز کنند در اولین مراحل درج آگهی ها را کاملا رایگان انجام می دادند. ادامه دار شدن این رویه تا چند سالی باعث شد که تمام رقبای سنتی از بین بروند و با شیوه جدید، یکه تاز مسیر درج و انتشار آگهی ها شود.
با این حال عدم توجه کافی دستگاه ها و مسئولین نظارتی بر کسب و کارهای آنلاین و نادیده گرفته شدن حق و حقوق رقیبان، زمینه را برای یکه تازی برخی صاحب منصبان و مدیران بانفوذ کسب و کارهای جدید آماده کرده و این همراهی و چشم پوشی های خواسته و ناخواسته، نابودی دیگر کسب و کارها که رقیب محسوب می شدند را رقم زد.
سوال بی جواب این است که این انحصار طلبی زورمدارانه و نادیده گرفتن حق و حقوق دیگر کسب و کارها و شرکت ها، همچنین کم لطفی مسئولان این زمینه تا کی ادامه خواهد یافت!؟ از سوی دیگر چه کسی پاسخگوی نابودی و به خاک سیاه نشستن بخت برگشته هایی است که قربانی قدرت، زور و ظلم گردن کلفت های فضای آنلاین شده اند!؟
نسخه کامل این مطلب را اینجا در پیک پارسه بخوانید.
برای خواندن مطلب روی "پیک پارسه" کلیک کنید