ما برای چیز های استثنایی تلاش میکنیم، این در اصل ماهیت ما انسان هاست.
چیز های تکراری و آشنا برای ما جذابیت ندارن. ما برای چیز های تکراری و معمول جشن نمیگیریم. در عوض ما تشنه چیز های نامحدود و خارق العاده هستیم. اون توانایی های خالص و نادر که باعث میشه معنای انسان بودن رو زیر سوال ببریم.
در طول تمام تاریخ این انگیزه بشریت رو به سمت جلو سوق داده. از هنر تا اختراع. از ساختن تا ویران کردن. از همه این ها تا، ورزش.
تکنولوژی همیشه نقش خودش رو توی بازی ها و رقابت های ما نشون داده. زمین های مسابقه (Arenas) از زمین های گل آلود تا استادیوم های طبقه بندی شده تکامل یافته. داوری از مشاهدات انسانی به ویدیو چک های در لحظه تغییر کرده. حتی نوع تماشای ورزش با نمایش های دیجیتالی تحت تاثیر قرار گرفته.
ولی همیشه یک چیز ثابت بوده : انسان ها.
چون در واقیت هنوز ما هستیم که در حال رقابت هستیم.
ورزش همیشه با قوانین بنیادین و اولیه فیزیک، مرگ و زندگی در محاصره بود. علوم مختلف همیشه به صورت یک ابزار بی سر و صدا برای بهبود اون عمل میکرد، با افزایش طول عمر حرفهای بازیکنان به صورت مصنوعی با عمل پیوند تاندون، یا بهبود طراحی تجهیزات ضربه گیر برای جذب نیروی ضربه در مسابقات. اما در کل، با تمام نوآوری های قرن بیست و یکم و تاثیری که در زندگی ما داشتند، ورزش به طور شگفت انگیزی بدون تغییر باقی مونده. تا به امروز.
تا ورزش های الکترنیک (Esports).
اشتباه نکنید ما در حال ورود به یک دنیای جدید هستیم، دنیایی شجاع و جسور. لپ تاپ ها و گوشی های هوشمند دنیای ما رو دیجیتالی کردن و رقابت انسانی حالا این شکاف بین ابزار الکترونیکی و انسانیت رو پر کرده.
شما در حال آشنا شدن با آینده رقابت های انسانی هستید. این سری نوشته در مرحله اول نگاهی به جایی که هستیم میندازه و درادامه قراره تا اینجایی که اومدیم رو جشن بگیریم و با این روند رشد و تغییرات بی وقفه تکنولوژی، پیش بینی خواهیم کرد که رقابت های انسانی به کجا خواهد رفت.
ورزش های الکترونیک ای اسپرتس (Esports) یا بازی های کامپیوتری رقابتی، تجربه های تک نفره با مراحل از پیش تعیین شده ی بازی ها نیست. بلکه رقم زدن کار گروهی پیچیده، دستور های بی نقص و بیوقفه، و استراتژی های بینهایت نوآورانه در فضاهای باشکوه شبیه سازی شده است، جایی که غیر ممکن ها واقعی هستند و تماشایی بودن آنها تضمین شده است.
و به همین سادگی هزاران ژانر ای اسپرت وجود داره، از عامه پسند ترین ها (فوتبال) تا کمتر محبوب ها (والیبال) تا موارد مبهم و پیچیده (قِل دادن پنیر). در ادامه برای این که با فضای این ژانر ها آشنا بشید توضیح مختصری از اون ها رو میتونید بخونید و یا اگه گیمرید ردش کنید.
5 ژانر برتر ای اسپرت
در حالی که صد ها ژانر مختلف برای ورزش های الکترونیک وجود دارند در حال حاضر 5 ژانر محبوب ترین ژانر ها در این صنعت هستند :
ژانر First Person Shooter (FPS)
معمولا بازی های تفنگی ای هستند که تاکیید بر دقت و عکس العمل بازیکنان دارند. آنها مدرن شده عناوین کلاسیکی مثل Doom و Wolfenstein هستند، ولی خیلی سخت تر از آنها، به دلیل سرعت عمل بالا بازیکنان، نشانه گیری 360 درجه و تاکتیک های تیمی.
ژانر Battle Royale
تغریبا مشابه FPS ها هستند، اما در یک جنگ آشفته که همه برای خودشون تلاش میکنن اتفاق می افتد، که در زاویه دید های اول شخص یا سوم شخص هستند و در یک میدان نبرد وسیع که به مرور زمان در حال کوچک شدن است و در نهایت یک تیم یا یک نفر قهرمان میشود. یکی از بزرگترین و معروف ترین عناوین این ژانر فورتنایت هست.
ژانر Multiple Online Battle Arena (MOBA)
از تیم های 5 نفره تشکیل شده اند که هر نفر یک کاراکتر را از زاویه سه بعدی ایزومتریکی کنترل میکند و با دقت از قابلیت های کاراکتر برای کشتن و نابود کردن دشمنان خود استفاده میکند تا بتواند معبد اصلی تیم مقابل را تسخیر کند.
ژانر Collectible Card Game
عناوینی به شدت استراتژیک هستند که در آن از اشیاء امتیاز دار و دارای قابلیت که معمولا کارت های مجازی هستند برای بازی کردن در یک میز تخته ای مجازی استفاده میشود. هر شی (Object) قابلیت های متفاوت و قدرت های متفاوتی دارند که برای استفاده حداکثری از این قابلیت ها باید برنامه ریزی و استراتژی های دقیقی داشت.
ژانر Fighter game
نمونه های پیشرفته ی عنوان کلاسیک و آرکید استریت فایترز هستند. این بازی ها به این گونه هستند که دو کاراکتر با استفاده از هنر های رزمی با یکدیگر در یک محیط سه بعدی یا دو بعدی دوئل میکنند. از بین تمام ژانر های
ای اسپرت، Fighter ها کمتر دست خوش تغییر شده اند.
همه این بازی ها در یک صنعت 27 میلیارد دلاری (تا اوایل سال 2020 ) در کنار یکدیگر جمع شده اند، که حمایت های میلیاردی از جانب شرکت های مطرحی مانند Amazon، Facebook، Tencent، و ... را دارند. کافیه گزارش های حرفه ای تلوزیونی مثل برنامه های ESPN، بورسیه های تحصیلی، و جوایز میلیون دلاری را تصور کنید. امضا های هفت رقمی بین تیم ها و برند هایی مثل Louis Vuitton و BMW رو تصور کنید. هزاران هزار ترفدار رو تصور کنید که همه زیر 30 سال سن دارند که برای قهرمانی های مجازی فریاد میزنند.
ولی ای اسپرت خیلی بیشتر از یک کسب و کار بزرگه. برای اولین بار رقابت های انسانی یکی از باستانی ترین مرز های خودش رو شکسته : بدن انسان. با ای اسپرت دیگه نیازی به نگرانی برای از بین رفتن عضلات یا ضعیف بودن آنها نداریم. نیازی به قابلیت های تصادفی ژنتیکی هم نداریم. قد خیلی کوتاه برای بازی کردن در مسابقات بسکتبال دیگه معنی ای نداره یا سن بالا برای ورود به مسابقات فوتبال. هیچ نگرانی ای وجود نداره.
در ای اسپرت ورزشکار مغز آدماست. هرکسی که بتونه از کیبورد، موس، یا هر کنترلر دیگه ای استفاده کنه میتونه رقابت کنه.
این دلیلیه که چرا باید به ای اسپرت اهمیت بدید. نه به این خاطر که سریع ترین صنعت در تاریخه که در عرصه سرگرمی در حال رشده. نه به این خاطر که تعداد تماشاگر های ای اسپرت از فوتبال و بسکتبال بیشترن. نه به خاطر این که سلبریتی های این صنعت به قدری محبوب هستند که تمام محصولات تبلیغاتیشون با یک توییت در نقاط مختلف جهان به فروش میرسه. نه به این خاطر که بچه ها این بازی های رو بازی میکنن و قهرمان اونها این گیمرها هستند. نه به خاطر یکی از اساسی ترین موارد این صنعت که ای اسپرت واقعا باحاله.
به این خاطر باید بهش توجه جدی بشه چون ورزش های الکترونیک شروعی بر دموکراسی بین همه ورزش هاست تا به یک اصل برسند. برای این که رقابت های انسانی بلخره با استفاده از کاراکتر های دیجیتالی منصفانه میشه. امروز تعامل بین دست و چشم و سرعت پاسخگویی لوازم دیجیتالی هنوز اهمیت داره، ولی در آینده ای نزدیک همین مرز های کم رنگ هم از بین میروند. جایی که قابلیت های یک سوپر استار با ذهنش مشخص میشه و محدودیت های فیزیکی و بدنی کاملا از بین میره.
به آینده خوش آمدید. به ورزش های الکترونیک خوش آمدید.
من پیمان جدی مدیر و بنیان گزار ارنست ای اسپرت خبرگزاری ورزش های الکترونیک برای ایرانیان و نئوراکس (در حال توسعه) سیستم مدیریت و راه اندازی تورنمنت هستم. خیلی خوشحال میشم که نظراتتون رو در در رابطه با این نوشته بدونم و از طریق لینکدین یا اینستاگرام (Peymanjeddi2014) با هم در ارتباط باشیم.