ویرگول
ورودثبت نام
Peyman Shouryabi // پیمان شوریابی
Peyman Shouryabi // پیمان شوریابی
خواندن ۷ دقیقه·۱ سال پیش

خلاصه آخرین دیدگاه بیل آکمن نسبت به اقتصاد جهانی

بیل اکمن
بیل اکمن

این نوشته ترجمه توییت وی در تاریخ 22 سپتامبر 2023 نسبت به اقتصاد آمریکا و دنیاست:


من معتقدم که نرخ های اوراق بدهی بلندمدت، به عنوان مثال، نرخ های 30 ساله، از اینجا بیشتر افزایش خواهند یافت(در نتیجه قیمت اوراق ریزش بیشتری دارند). به این ترتیب، ما از طریق مالکیت سواپشن، اوراق قرضه کوتاه مدت را شورت کرده ایم و از ریزش قیمت سود می بریم.

جهان از نظر ساختاری مکانی متفاوت از آنچه بود است. سود صلح پایدار، دیگر وجود ندارد. اثرات کاهش تورم طولانی مدت برون سپاری تولید به چین دیگر وجود ندارد. قدرت چانه زنی کارگران و اتحادیه ها همچنان در حال افزایش است. اعتصابات فراوان است، و احتمال بیشتری وجود دارد که اعتصابات موفقیت آمیز، منجر به افزایش قابل توجه دستمزدها شود.

قیمت انرژی به سرعت در حال افزایش است. پر نکردن مجدد Strategic Petroleum Reserve (SPR) ذخایر استراتژیک نفت، یک اشتباه بزرگ و خطرناک بود. دارایی های استراتژیک ما هرگز نباید برای دستیابی به اهداف سیاسی کوتاه مدت استفاده شود. اکنون ما باید SPR را دوباره پر کنیم در حالی که اوپک و روسیه تولید خود را کاهش می دهند.

انتقال انرژی سبز بسیار گران است و گران خواهد ماند. افزایش قیمت بنزین باعث افزایش انتظارات تورمی خواهد شد. فقط از یک فرد متوسط آمریکایی بپرسید. آنها قیمت ها را در پمپ بنزین و خواربارفروشی می بینند و باور ندارند که تورم تعدیل شود.

بدهی ملی آمریکا 33 تریلیون دلار است و به سرعت در حال افزایش است. هیچ نشانه ای از انضباط مالی توسط هیچ یک از طرفین یا نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری وجود ندارد. و هر سقف بدهی فرصتی است برای دولت و افراطی‌ترین بازیگران آن تا توجه رسانه‌ها را جلب کنند و ملت ما را تهدید به نکول کند. این راه خوبی برای جذب بسیاری از خریداران جدید که برای اوراق قرضه خود نیاز داریم نیست.

دولت هر هفته صدها میلیارد، اسکناس و اوراق قرضه می فروشد. چین و سایر کشورهای خارجی که از لحاظ تاریخی خریداران عمده بدهی ما هستند، اکنون در حال فروش اوراق هستند. و سیاست QT به سختی آغاز شده است. تصور کنید تلاش می‌کنید یک IPO عظیم انجام دهید که در آن پذیره‌نویس، مدیران شرکت و فروشندگان کوتاه‌مدت همگی در حال فروش هستند و در حال رقابت برای رسیدن به هر پیشنهادی در مسیر کاهش هستند در حالی که تحلیلگران رتبه‌بندی خود را به «فروش» کاهش می‌دهند.

اقتصاد ما بهتر از انتظارات است. مخارج عمده زیرساختی به رشد اقتصادی و تامین بدهی اضافی کمک می کند. پیش‌بینی‌های رکود اقتصادی پس از سال 2024 به تعویق افتاد. نرخ تورم بلندمدت هر چند بار که رئیس پاول آن را به عنوان هدف خود تکرار می کند، به 2 درصد باز نمی گردد. پس از بحران مالی 2008 در جهانی بسیار متفاوت از دنیایی که اکنون در آن زندگی می کنیم، اما نرخ کماکان همان 2% تعیین شده است.

دیشب با مدیر عامل یکی از بزرگ‌ترین مدیران دارایی‌های ثابت جهان برخورد کردم و از او پرسیدم اوضاع چطور است. به نظر می رسید روز سختی را پشت سر گذاشته است. او با گفتن این جمله به من سلام کرد: "اوراق قرضه خیلی زیادی در حال انتشار است - یک سونامی واقعی از انتشار جدید اوراق در هر هفته." از او پرسیدم که قرار است در این مورد چه کار کند؟ او گفت: "تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که کنار بروید."

من از اینکه نرخ های بلندمدت چقدر پایین هستند شگفت زده شده ام. فکر می‌کنم بهترین توضیح این است که سرمایه‌گذاران اوراق قرضه ۴ درصد را به‌عنوان یک نرخ بهره بالا در نظر می‌گیرند، زیرا نرخ‌ها برای نزدیک به ۱۵ سال از ۴ درصد فراتر نرفته بودند. وقتی سرمایه‌گذاران «فرصت» را برای قفل کردن 4 درصد به مدت 30 سال دیدند، آن را به عنوان یک «فرصت شغلی یک بار در شغل خود» مورد استفاده قرار دادند، اما دنیای امروز با دنیایی که تاکنون تجربه کرده‌ایم، بسیار متفاوت است.

نرخ تورم بلندمدت به اضافه نرخ بهره واقعی به اضافه پریمیوم نشان می دهد که 5.5 درصد بازدهی مناسبی برای اوراق خزانه داری 30 ساله است. سوال مهم این است که آیا 0.5٪ یک نرخ واقعی بلندمدت کافی در دنیای پرخطر امروز است یا خیر؟ و از نظر فنی می تواند باعث افزایش بازده، به ویژه در کوتاه مدت شود. خیلی وقت پیش نبود که نسل قبلی فکر می کرد پنج درصد نرخ بهره پایینی برای تعهد بلندمدت با نرخ ثابت است. اما ممکن است اشتباه کرده باشم. هوش مصنوعی ممکن است ما را نجات دهد.
متن اصلی:

I believe that long-term rates, e.g, 30-year rates, will rise further from here. As such, we remain short bonds through the ownership of swaptions.

The world is a structurally different place than it was. The peace dividend is no more. The long-term deflationary effects of outsourcing production to China are no more. Workers and unions’ bargaining power continues to rise. Strikes abound, with more likely to come as successful walkouts achieve substantial wage gains.

Energy prices are rising rapidly. Not refilling the SPR was a misguided and dangerous mistake. Our strategic assets should never be used to achieve short-term political objectives. Now we must refill the SPR while OPEC and Russia cut production.

The green energy transition is and will remain incalculably expensive. And higher gas prices will raise inflationary expectations. Just ask your average American. They see the prices at the pump and in the grocery store and don’t believe inflation is moderating.

Our national debt is $33 trillion and rising rapidly. There is no sign of fiscal discipline by either party or by the presumptive presidential nominees. And each debt ceiling is an opportunity for our divided government and its most extreme actors to get media attention, and for our nation to threaten default. This is not a good way to recruit the many new buyers we need for our bonds.

The government is selling hundreds of billions of bills, notes and bonds weekly. China and other foreign nations, historically major buyers of our debt, are now selling. And the QT unwind experiment has barely begun. Imagine trying to do a massive IPO where the underwriter, insiders and short sellers are all selling at once, competing to hit every bid on the way down while the analysts downgrade their ratings to ‘Sell.’

Our economy is outperforming expectations. Major infrastructure spending is beginning to contribute to economic growth and the supply of additional debt. Recession predictions have been pushed out beyond 2024.

The long-term inflation rate is not going back to 2% no matter how many times Chairman Powell reiterates it as his target. It was arbitrarily set at 2% after the financial crisis in a world very different from the one we live in now.

I bumped into the CIO of one of the world’s largest fixed income asset managers the other night and asked him how it was going. He looked like he had had a tough day. He greeted me by saying: ‘There are just too many bonds’ — a veritable tsunami of new issuance each week. I asked him what he was going to do about it. He said: ‘The only thing you can do is step away.’

I have been surprised at how low long-term rates are. I think the best explanation is that bond investors thought of 4% as a high rate of interest because rates hadn’t breached 4% for nearly 15 years. When investors saw the ‘opportunity’ to lock in 4% for 30 years, they grabbed it as a ‘once-in-their-career opportunity,’ but today’s world is very different from the one they have experienced up until now.

The long-term inflation rate plus the real rate of interest plus term premium suggests that 5.5% is an appropriate yield for 30-year Treasurys. And query whether 0.5% is a sufficient real long term rate in an increasingly risky world.

And the technicals could cause yields to go even higher, particularly in the short term. We saw the beginnings of that today.

It wasn’t that long ago that a previous generation thought five percent was a low rate of interest for a long-term, fixed-rate obligation.

But I could be wrong. AI might save us.



امیدوارم از این نوشته لذت برده باشید و چیز جدیدی یاد گرفته باشید!

لطفاً لایک اشتراک گذاری با دوستان را نیز نظر بگیرید.

برای تحلیل های بیشتر اقتصادی من را در اینستاگرام و توییتر PeymanMedia دنبال کنید.

اوراق قرضهاوراق بدهیسرمایه گذاریبورس
سلام , تفکرات و ایده های خودم درباره جامعه, اقتصاد, کسب و کار و بورس اینجا با شما به اشتراک می گذارم. خوشحال می شم نظرات شما در کامنت ها ببینم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید