« تفسیر پرتوی از قرآن یا درس‌هایی از تفسیر پرتوی از قرآن ، عنوان تفسیری است ناتمام از مرحوم آیت‌الله سید محمود علائی طالقانی (۱۲۸۶- ۱۳۵۸ ه. ش). این تفسیر که طی قریب به ۴۰ سال تالیف شده است، در ۶ مجلد و شامل تفسیر برخی سوره‌های نخست قرآن کریم و تمامی سوره‌های جزء سی می‌باشد. در جلد اول سوره حمد تا آیه ۱۴۴ سوره بقره، در جلد دوم بقیه سوره بقره، در جلد سوم سوره آل عمران، در جلد چهارم جزء سی‌ام از ابتدا تا آخر سوره الطارق، در جلد پنجم بخش پایانی جزء سی‌ام و در آخرین جلد یعنی جلد ششم ۲۲ آیه نخست سوره نساء تفسیر شده است.
آیت‌الله طالقانی در مقدمه کتاب نوشته‌اند من خودم را مفسر نمی‌دانم و پرتوی از قرآن که به ذهن من تابیده است را به کاغذ منتقل می‌کنم... این سخن که نقد حال مولف می‌باشد، به منزله قانونچه کتاب است که بر سراسر تفسیر سایه افکنده است. شرایط تالیف کتاب به گونه‌ای بود که مولف به روش خاصی از تفسیر گرایش یابد، روشی که شاید در صورت تغییر شرایط، انتخاب نخست ایشان نبود.
چگونه می‌توان خود را در معرض هدایت قرآن قرار داد؟ این پرسشی است که مرحوم آیت‌الله طالقانی در آغاز تفسیر پرتوی از قرآن با خواننده مطرح می‌سازد.
آن بزرگ‌مرد ، این کتاب شریف را در زندان و به واقع در نامناسب‌ترین مکان برای تحقیق و تالیف نگاشته است.»
برگرفته از سایت ویکی فقه دات آی آر.
