قبل از شروع هر کاری، بهتره که ابزار اون کار رو بشناسیم و عکاسی بدون دوربین عکاسی امکان پذیر نیست، اما ماجرای عکاسی از صده سوم هجری با ابن‌هیثم و اتاق تاریکَش آغاز میشود، خیلی قبل‌تر از اختراع اولین دوربین عکاسی.
کشف تاثیر نور بر املاح نقره بسیار اتفاقی در سال ۱۷۲۷ میلادی توسط یوهان هاینریش شولتز رخ داد و یک قرن زمان لازم بود تا ژوزف نیسه فور نیپس در سال ۱۸۲۶ برای اولین بار موفق به ثبت تصویر بر روی سطحی حساس به نور بشه.
بعد از نیپس، لویی داگر فرانسوری و هنری فاکس تالبوت انگلیسی به طور مستقل اما همزمان بر روی املاح نقره و تاثیرات نور بر آن پژوهش‌هایی را انجام دادند و این پژوهش‌ها در نهایت در سال ۱۸۳۷ به تثبیت امولسیون نقره بر روی سطح شیشه و ثبتی عکسی پایدار انجامید.
لویی داگر فرایند عکاسی و چاپ عکس خود داگرئوتیپ نامید. داگرئوتیپ در واقع نخستین روش موفق در ثبت عکسهای دایمی و استفاده‌ی تجاری از عکاسی است.
برای سالها عکاسی به دلیل فرایند پیچیده‌ی داگرئوتیپ حرفه‌ای بسیار سخت محصوب می‌شد، اما در سال ۱۸۸۴ جرج ایستمن توانست فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی تولید کند و با ساخت اولین دوربین کمپانی کداک در سال ۱۸۹۲ عکاسی را برای همگان امکان پذیر کرد.
سه روز پیش متن بالا رو نوشتم و واقعا تا همین الان که دارم دوباره می‌نویسم، پشت کامپیوتر ننشسته بودم، در انجام این چالش ۳۰روزه وبلاگ‌نویسی خیلی زود شکست خوردم، ولی خب بهونه‌ی خوبی بود برای نوشتن دوباره و منم شروع کردم.
راستش تصمیم ندارم اینجا خیلی جدی آموزش عکاسی بدم و کلا هم متن طولانی خوندن رو دوست ندارم، ولی اگه به عکاسی علاقه دارید، احتمالا اینجا با لینک‌های زیادی روبه‌رو خواهید شد و این لینک‌ها توضیحات کاملی مربوط به هر موضوع رو در اختیارتون قرار می‌ده، امیدوارم در کنار هم چیزهای جدید زیادی یاد بگیریم و پیشرفت کنیم.
پی‌نوشت: من خودم متن‌های طولانی رو نمی‌خونم و به همین دلیل هم سعی می‌کنم اطلاعات رو خیلی کوتاه ولی کامل در اختیارتون بگذارم، در پست‌های بعدی حتما سوالایی که پرسیدین رو جواب خواهم داد.
