خواندن ۳ دقیقه·۴ سال پیش

10 اسباب بازی و کتاب برای تقویت حافظه دیداری کودکان

حافظه دیداری چیست؟

حافظه دیداری روی توانایی فرد برای یادآوری اجسامی که میبیند تمرکز دارد. این مهارت تاثیر زیادی روی خواندن و نوشتن دارد.

هنگامی که کودکی لغتی را مینویسد باید شکل نوشتاری آن را در حافظه ی خود بیابد. اگر این مهارت در فردی دچار مشکل باشد، توانایی او در نوشتن و بخش کردن لغات و دیگر فعالیت های نوشتاری کاهش می یابد.

اهمیت حافظه دیداری در مدرسه :

کودکانی که حافظه ی دیداری آنها دچار ضعف باشد، در فعالیت هایی مانند رونویسی حروف، کلمات و جملات کتاب درسی خود نیز مشکل خواهند داشت. دست خط آنها بسیار کند بوده، توانایی تشخیص حروف را ندارند و حروف و لغات موجود در جمله را به خوبی نمیشناسند و با یکدیگر اشتباه میگیرند. جواب دادن به سوالات نوشتاری و آزمون دادن برای این کودکان، کاری مشکل است.

خواندن لغات در تمرین های روخوانی و خواندن بخشی از متن نیز برای ایشان مشکل است زیرا این افراد درک مطلب بالایی ندارند، به همچنین یادآوری آنچه خوانده اند نیز برایشان سخت است.

کودکانی که به این مشکل دچار هستند نمیتوانند به راحتی حروف و اعداد را بخوانند و بنویسند و ممکن است به چشم دیگران در انجام تکالیف درسی “تنبل” به نظر بیایند.

نقش حافظه ی دیداری در یادگیری ریاضی

یک بررسی توسط دکتر Dénes Szűcs و هم تیمی هایش از دانشگاه کمبریج انگلستان برای مقایسه ی نظریه های مختلف بالقوه دیسکلاکلیا (نوعی اختلال یادگیری ریاضی) روی بیش از هزار کودک 9 ساله انجام پذیرفت.

این اختلال به یادگیری مهارت های ریاضی اشاره دارد و تقریبا 6 درصد از کودکان به این اختلال مبتلا هستند. هوش این کودکان نرمال بوده و توانایی خواندن ایشان نیز بسیار عالی است. گاهی اوقات به دیسکلاکلیا، “دیسلکسیا”ی ریاضی نیز گفته میشود.

کودکانی که به مشکل دیسکلاکلیا مبتلا هستند، اعداد را به سختی متوجه میشوند. برای مثال، برای ایشان سخت است که اعداد را به معادله ی مشخص کننده ی آنها وصل کنند. مثلا، ایشان نمیتوانند عدد 5 را به شکلی که 5 انگشت را نمایش میدهد، متصل کنند. این مشکل همانند مشکل کودکان مبتلا به دیسلکسیا است که نمیتوانند صداها و حروف را به یکدیگر متصل کنند.

کودکانی که مشکل دیسکلاکلیا دارند، نمیتوانند جداول ریاضی را حفظ کنند، اعداد را به ترتیب بشمارند و ساعت بخوانند. ممکن است این کودکان از عهده ی عملیات ساده ی جمع، تفریق، ضرب و تقسیم نیز برنیایند؛ و به روش هایی برای حل این مشکلات (مانند شمردن با انگشت و یا رسم شکل و غیره) نیاز داشته باشند.