در فرودگاه استانبول:
معمولا زمانی که مهماندار اعلام میکنه که کمربندهای ایمنی رو ببنید، ما در حال کاهش ارتفاع برای فرود در فرودگاه استانبول هستیم، حال و هوام عوض میشه و سریع از پنجره هواپیما به بیرون نگاه میکنم واقعا دیدن منظره زیبای استانبول اونم از بالا برام خیلی لذت بخشه.
دیدن سقف‌های قرمز و نارنجی خونه‌ها و دریای آبی مرمره و جنگل‌های سرسبز بلگراد تجربه باحالیه. همینطور که هواپیما در حال چرخیدن و کم کردن ارتفاع هست به فرودگاه استانبول نزدیک میشیم و بالاخره هواپیما فرود میاد و تازه ماجراجویی از اینجا شروع میشه.
این فرودگاه اینقدر بزرگه که خیلیا گم میشن و نمیدونن کجا باید برن. البته معمولا نفر اولی که از هواپیما خارج میشه همه دنبال اون راه میفتن و وای به وقتی که اونم مسیر رو بلد نباشه.
بنظرم بجای سردرگمی و نگرانی راحت‌ترین کار دنبال کردن تابلوها و خطوط راهنمای فرودگاه هست که راحت آدمو میرسونن به قسمت کنترل پاسپورت. اصلا نگران نباشید کافیه تابلوها رو دنبال کنید تا ببینید چه آسون میتونید مسیرتون رو پیدا کنید.
بعد از اینکه از گیت گذرنامه رد شدید میرسید باید برید چمدوناتون رو تحویل بگیرید. اونم یه هفت خان رستمیه برا خودش
باز هم میگم بهترین راه چک کردن تابلوهای راهنماست. وقتی به محل تحویل چمدونا میرسید کلی تسمه نقاله می‌بینید و اگر بخواهید همه رو چک کنید تا ببینید کدوم مربوط به پرواز شما بوده پیر میشید. شایدم هرگز به مقصد نرسید از بس این فرودگاه بزرگه.
خب چکار کنیم؟!! هیچی دیگه گفتم به تابلوی ورودی سالن بار با دقت نگاه کنید.
شماره پرواز با مبدا سفرتون رو پیدا کنید، جلوش یه شماره هست که معمولا یا با حرف A شروع میشه یا با B
معمولا ۲۲ تا ردیف هست. اون شماره ای که نوشته رو بین تسمه نقاله‌ها پیدا کنید و منتظر بایستید تا چمدونتون رو تحویل بگیرید. خدایی کاری داش!!
راستی یادم رفت بگم اگه خواستید ترولی برای چمدوناتون بردارید باید یه اسکناس ۵ یا سکه ۵ لیری همراهتون باشه تا بتونید از ترولی استفاده کنید. ترولی‌ها هم قفل هستن و فقط با پرداخت پول قفلشون باز میشه.
حالا میرسیم به خان آخر
چمدوناتون رو تحویل گرفتید و راه افتادید به سمت درب خروج. قدیما ایرانیا رو چک نمیکردن اما جدیدا پیش اومده که مامور گمرک ممکنه ازتون بخواد تا بارتون رو بذارید زیر دستگاه تا یه نگاهی بهش بندازن. مقاومت نکنید و اعصاب خودتون هم خورد نکنید.
وقتی وارد سالن انتظار فرودگاه میشید ۲ حالت بیشتر نداره یا با تور گرفتید که باید ببینید کدوم شرکت ترانسفر شما رو بر عهده گرفته و همونجا پیداش کنید و منتظر بمونید تا همه مسافراش رو پیدا کنه و یکی دوساعت معطلی دارید تا سوار اتوبوس بشید یا خودتون مثل شیر میخواید برید به محل اقامتتون.
ایستگاه اتوبوس‌ها معمولا در طبقه منفی ۲ قرار داره و شما باید جلوی درب خروج سالن سوار آسانسور بشید و در طبقه منفی ۲ به دنبال شماره اتوبوسی بگردید که به محل اقامت شما میره.
برای اینکه بیشتر با مسیرهای رفت و برگشت اتوبوس‌ها آشنا بشید بهتره یه سری به مقاله حمل و نقل بزنید تا کاملا با مسیرها، ایستگاه‌های محل توقف آشنا بشید.
