سندرم پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس چیست؟

عوامل متعددی وجود دارد که به طور بالقوه در ایجاد سندرم پیریفورمیس نقش دارند.

معمولا بیماران سوختگی و دردی را در ناحیه باسن (گلوتئال) یا پشت پا گزارش می‌کنند که ممکن است این درد مانند سیاتیک باشد.

علاوه بر این، بی حسی در باسن و احساس سوزن سوزن شدن در امتداد توزیع عصب سیاتیک غیر معمول نیست.

بر همین اساس، سندرم پیریفورمیس زمانی ایجاد می شود که عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک را فشرده کند.

0.3٪ تا 6٪از تمام موارد کمردرد و یا سیاتیک ممکن است نشانه ی از سندرم پیریفورمیس باشد.

طی تحقیقات انجام شده آمار ها نشان می دهد که در سال، 40 میلیون از افرادی که کمر درد دارند یا به سیاتیک مبتلا شده اند، دچار سندروم پیریفورمیس هستند.

همچنین بروز سندرم پیریفورمیس تقریباً 2.4 میلیون در سال خواهد بود.

در اکثر موارد، سندرم پیریفورمیس در بیماران میانسال بیشتر رخ می دهد.

طی مطالعات انجام شده سندروم پیریفورمیس در مردان نسبت به زنان بیشتر شایع شده است.

از نظر علمی سندرم پیریفورمیس یک اختلال عصبی عضلانی غیرشایع به حساب می آید.

عضله پیریفورمیس در بالای مفصل ران قرار گرفته است.

کار عضله پیریفورمیس در اصل بلند کردن، حرکت و چرخش ران از بدن می باشد.

همین امر باعث می شود که افراد بتوانند راه بروند. و وزن و تعادل خود را حفظ نمایند.

علائم و نشانه های سندرم پیریفورمیس چیست؟

علائم های سندرم پیریفورمیس عبارتند از:

· درد در ناحیه پشت پا

· سوزن سوزن شدن یا بی حسی در باسن

این علامت ها در ابتدای بیماری شروع می شود

به مرور زمان این درد با درمان نکردن در طول عصب سیاتیک (به نام سیاتیک) گسترش می یابد.

دردی که افراد به صورت مداوم در هنگام نشستن روی صندلی یا دویدن یا بلندشدن احساس می کنند، به دلیل فشرده شدن عصب سیاتیک توسط عضله پیریفورمیس می باشد.

با انجام حرکت هایی نظیر بالا رفتن از پله ها، نشستن برای مدت طولانی و .. نیز می تواند درد در ناحیه بالای ران و پشت پا و همچنین ناحیه گلوتئال یا باسن را افزایش دهد.

با این حال، بیشتر موارد سیاتیک به دلیل سندرم پیریفورمیس نیست.

چگونه می توان سندرم پیریفورمیس را تشخیص داد؟

هیچ آزمایش قطعی و دقیقی برای سندرم پیریفورمیس وجود ندارد.

همین طور که در بالا اشاره شد، در بعضی از مواقع فعالیت های مکرر و شدید نظیر دویدن در مسافت های بسیار طولانی و یا بالا پایین رفتن زیاد از پله ها وجود دارد که سبب تشدید بیماری سندروم پیریفورمیس می شود.

معمولا تشخیص سندرم پیریفورمیس با گزارش هایی که بیمار از علائم و معاینه فیزیکی با استفاده از حرکات مختلف برای ایجاد درد در عضله پیریفورمیس انجام می شود، مشخص می گردد.

گاه می توان یک عضله پیریفورمیس حساس و منقبض شده را در معاینه فیزیکی پیدا کرد.

علاوه بر موارد بالا پزشک و متخصص ارتوپد برای پیدا کردن این بیماری و علل فشرده‌سازی عصب سیاتیک، مانند فتق دیسک، آزمایش‌های رادیولوژیک مانند MRIرا برای بیماران تجویز می نماید.

شما همچنین می توانید پس از یک رویداد آسیب زا، مانند یک تصادف رانندگی یا سقوط، به سندرم پیریفورمیس مبتلا شوید.

درمان سندرم پیریفورمیس چیست؟

پزشک ارتوپد برای درمان این عارضه به بیماران توصیه می کنند که از نشستن ها و فعالیت های طولانی مدت اجتناب نمایند.

افراد برای کاهش علائم درد خود بهتر است در بیشتر مواقع استراحت نمایند.

علاوه بر آن یخ و گرما نیز می تواند درد را کاهش دهد.

پزشک و متخصص ارتوپد برای کاهش فشرده سازی عصب سیاتیک می تواند تواند برنامه ای از تمرینات و کشش ها را برای شما پیشنهاد و تجویز نماید.

برای کمک به تسکین درد و افزایش دامنه حرکتی، درمان دستکاری استئوپاتیک استفاده می شود.

استفاده و مصرف داروهاییی نظیر: داروهای ضد التهابی، شل کننده های عضلانی یا تزریق با کورتیکواستروئید یا بی حس کننده نیز می تواند درد در نواحی گفته شده را کاهش دهد.

درمان های دیگری نیز وجود دارد که توسط پزشک و متخصص ارتوپد برای درد های شدید صورت می گیرد که این درمان ها عبارتند از:

انجام یونتوفورزیس که از جریان الکتریکی خفیف در نواحی مورد نظر استفاده می کند.

تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) به کاهش درد می پردازند.

تزریق سم بوتولینوم به دلیل خواص فلج کننده ای که دارد، می تواند درد و سفتی عضلانی و فشرده سازی عصب سیاتیک را به حداقل برساند.

حال اگر بیمار با درمان های بالا بهبود پیدا نکرد، باید ناحیه مورد نظر را توسط متخصص و پزشک ارتوپد با تجربه ای نظیر دکتر مجید قربان زاده، تحت عمل جراحی قرار دهند.

منبع: دکتر قربان زاده متخصص ارتوپد در غرب تهران