شاید بپرسید سفر با دوچرخه چه ربطی داره به پریدن !
اگه جواب سوالتو نمیدونی ، حتما پست سفر با دوچرخه رو چجوری شروع کنیم؟ نخوندی پس توصیه میکنم قبل از خوندن این مطلب اونم بخونی :)
من و علی احمدی خیلی ساله باهم دوستیم و این دوستی بر میگرده به سالهای 83 ، 84 (من میرفتم باشگاه برق و به صورتی جدی و برای قهرمان المپیک شدن تمرین جودو میکردم ) علی هم اومد اونجا برای قهرمان المپیک شدن :) و هم باشگاهی من شد و از قضا یه روزی که میخواستیم بریم خونه (معمولا پیاده میرفتیم ) متوجه شدیم که خیلی خونه هامون به هم نزدیکه و رفاقت نزدیک به 20 ساله ما کلید خورد.
یه مدت بعدش من رفتم یه دوچرخه خریدم و علی هم چند ماه بعد از من یه دوچرخه شبیه دوچرخه من خرید و از اون به بعد هرروز باهم با دوچرخه میرفتیم باشه و برمی گشتیم و دوچرخه وارد روتین زندگیمون شد ...
یادمه باهم رفتیم تیم ملی نوجوانان جودو . به جز دوره اول که تجربه نداشتیم و تو خوابگاه میموندیم دیگه دوره های بعدی رو یاد گرفته بودیم که دیگه شبا خوابگاه نمونیم و هر روز با دوچرخه میرفتیم شیرودی و بعد از ظهر برمی گشتیم ...
فکر کردی بر می گشتیم خونه؟ نه بر میگشتیم باشگاه خودمون سر تمرین باشگاه برق خودمون ...
حدودا میشد روزی 7 ساعت تمرین تو روز ...
یادمه علی ماه رمضون تو این شرایط روزه هم میگرفت !
گذشت و گذشت و دانشجو شدیم و دیگه به اون شدت تمرین نمی کردیم چون فکر می کردیم که باید درس بخونیم و مهندس بشیم تا موفق بشیم ...
یه روز توی استخر برق باهم داشتیم تو کم عمق تو آب راه میرفتیم و در مورد آرزوهامون صحبت میکردیم و متوجه شدیم که یه آرزوی مشترک داریم و اونم اینه که دنیا رو بگردیم .
من بهش گفتم بیا با دوچرخه شروع کنیم و از شهرای نزدیک شروع کنیم که اون یه پیشنهاد دیگه داد و گفت که من یه سبک جدید سفر کردن رو تو یه مقاله خارجی خوندم بیا اول اونو تجربه کنیم...
ادامه تو پست بعدی....
مخلص شما
آقا میلاد پیروزرام
اینم قسمت دوم سفرنامه نوروز 1400
اگه ندیدین خوشحال میشم ببینید و نظر بدید.
