آبان ماه1400
سهشنبهها، چون روز وسط هفته است و در اصطلاح عامه، روز سنگینی محسوب میشود، مجالی فراهم باید کرد برای خوب شدن حال.
مکتب سهشنبهها از زمان درگذشت زندهیاد ناردین سعیدی که به غریبانهترین شکل ممکن در هجدهم دیماه سال 1392 خودکشی کرد پایه ریزی شد تا بتوان گامی در جهت سراغ گرفتن از حال و روز آنها که نیازمند تفقدند فراهم شود.
مکتب سه شنبهها، با نمادی از رنگ نارنجی به عنوان یک رنگ پردامنه و پرانرژی شناخته می شود و برای خود واجد اصولی است که در آستانه نوروز 1400 به رشته تحریر در میآید:
{پروتکل های مکتب سه شنبه ها}
1) هر هفته سه شنبه، باید پوشش نارنجی اعمال شود. پلیور، تیشرت و پیراهن ابتیاع و مورد استفاده قرار گیرد.
2) بامداد سه شنبه یادداشتی عاشقانه خطاب به همسر، دوست پسر یا دخترو هر شخصیتی که نسبتی با دوست داشتن دارد نوشته میشود. شاخه گل نیز بخشی از این فرهنگ است.
3) هر هفته و در روز سه شنبه، شماری از دوستان، معتمدین و اوتاد، مورد تماس قرار خواهند گرفت و بسته به مناسبات فردی و اجتماعی، از نامبرده احوالپرسی صورت خواهد گرفت.
*** جزییات آن به تفصیل در بند 18 ذکر شده است.
4) مرغ آمین در برخی منابع مردمشناسی، به عنوان نمادی از امید شناخته شده است. نیما یوشیج، شاعر فقید شعر نو شعری بلند در ستایش از مرغ آمین دارد که در آن جلوه های مرغ آمین و امید و نسبت میان این دو مفهوم به عینه در آن تشریح شده است. مرغ آمین تبلوری است که از مایی که همیشه امیدوار بوده ایم وضعیت، خوب تر از این می شود و امکان رهیدن از دشواری ها و سختی ها فراهم خواهد شد. مرغ آمین، به عنوان نشان آدم های نارنجی شناخته می شود. پرنده ایست سفالین که به افرادی مختلف داده میشود. این نشان بسته به کشش و رغبت قلبی اعطا می شود. شاید یک راننده تاکسی و یا یک دوست قدیم و جدید.
5) موسیقی سه شنبهها فصلی از این مکتب است که هر هفته در ساعت پایانی شب، به مخاطبان ارسال میشود.. موسیقی سه شنبه ها با فصلبندی جلو می رود. موسیقیهای فیلم، موسیقی نواحی، موسیقی با صدای زنان ارسال شده است. شرح آن به تفضیل چنین آمده است:
6) سه شنبهها، همچنین زمان نیکاندیشی برای پرندگان است.. تکههای نان و دورریز برای پرندگان جدا می شود تا آنها هم شاکر لحظات ما باشند. هر بار، به اسم یک دوست.
7) در مکتب سه شنبه ها، برای همه باید رحمت آرزو کرد. از صدر تا ذیل همه آنهایی که در اقلیم جغرافیای سه شنبه ها هستند. برای خوبان بیشتر البته! اما برای بدان هم باید رحمت آرزو کرد. شعار مکتب در این باب این است:
بر بدی های بدان رحمت کنید
بر منی و خویشبین لعنت کنید
برای اینکار فهرستی باید تهیه کرد از افرادی که دل ما از آنها پر است و با یک مهره تسبیح، هر از چندی برای او سوره مبارکه فاتحه الکتاب را قرائت کرد.
8) برای سراغ گرفتن از افرادی که سراغشان می رویم، باید یک شاخه گل در ساده ترین شکل تزیین به او داده شود. تزیین آن پسندیده نیست و باید سادگی به چشم آید تا ارادت بیشتر به چشم آید.
9) مناسبتهای خاص باید تداعی بخش یاد کردن افراد باشند. مهمترین آن که به لحاظ حجم معنوی اش، آتمسفر بالایی دارد، شب تاسوعاست. در این شب، در واپسین مسجد، برای شماری از افراد، شمع بر می داریم. برای طلب خیر و خوشی.
10) سنگین، نام حرکتی هست برای یادکردن دوستان و معتمدین در لحظات سنگین و شاد. این کیسه پر از نام افراد است و دلیل انتخاب سنگ هم، برای آن است که از دل طبیعت است. سنگ افراد در گذشته قاب میشود.
11) در اعیاد مذهبی، یک کاسه مختصر شکلات در لابی ساختمان قرار می گیرد تا افراد، آن را درک و لمس کنند و یادشان بیاید که چیست و با آن ارتباط برقرار کند.
12) در فصل بهار و نوروز، برای تعدادی از دوستان، کارت پستال تبریک نوروز ارسال میشود. به واسطه پست و به همان شیوه سنتی پستی.
14) کانالی اختصاصی، برای عکس های ناب از دل طبیعت هست که برای ارسال به همسرم در صبح روز سه شنبه برنامه ریزی می شود. این کانال بهترین عکس ها از طبیعت را در خود دارد. عکسی برای سه شنبه ها.
15) در مکتب سه شنبه ها فقط باید در پی نکات خوب آدم ها بود. هر نکته خوبی راهی است برای رحمت در آغوش ملکوت. باید در شناخت این مسیر کوشا بود. آن را به او یادآوری کرد تا او خوب بودنش را بیشتر و بیشتر افزایش دهد.
16) روز سه شنبه ها، قاب خوشنویسی جلوی در هنر هفته باید عوض شود. آن نمونه خطها، هدیه جناب محمود کاتبی است.
17) سهشنبه یا یکی از شبها شام بر عهده من است... شام باید بسیار ساده باشد. ساده و خلاقانه. خیر و احسان این شام هم هدیه می شود یه نام و روح یکی از متوفیان.
18) مناسبت های جهانی، ملی و دینی جایگاه ویژه ای در مکتب سه شنبه ها دارند. این مناسبت ها معنایی در بطن خود نمایندگی می کند که هریک بوطیقایی از یک سلسله نظام رفتاری و آئینی را معنا می بخشند و می کوشند در جریان حیات روزمره، خللی برای جلب توجه به موضوع ایجاد کنند. *یکی از آنها تولد دوستان است که در خصوص رفتار با آن مطابق بند سوم این منشور، مورد توجه قرار می گیرد. ** در مکتب سه شنبه ها مناسبت های ملی و جهانی مرتبط با مشاغل و حِرَف، باید با صاحبان آن تماس گرفته شود و به بهانه احوالپرسی حضور وی در کائنات زندگی فرد را قدر شناخت.
19) مناسبتهای ملی نیز عموماً با تمرکز بر جنبش های آزادیخوانه و برابری جویانه و نیز پاسداشت یاد و خاطره شهدای مشروطیت، آزادی و جمهوریت گرامی داشته خواهد شد. *پیراهن سبز همچنین، باید در پاسداشت فرا رسیدن بهار، مورد استفاده توامان قرار گیر و از دو هفته مانده به حلول نوروز، این میراث باستانی ایرانیان و ساکنان دیرپای فلات ایران، پوشیده شود.
** پیراهن مشکی برای شریک شدن در عزای دوستان و آشنایان پوشیده خواهد شد و باید در استفاده از آن ابرام و حسن توجه را به کار بست.
*** همچنین برای عزاداری ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا، باید از پیراهن مشکی دیگری که متفاوت از نوع ذکر شده در مورد قبلی است بهره برد.
**** استفاده از پوشاک رنگی به عنوان یک اصل در مکتب سه شنبه ها مورد توجه است و بهره گیری از لباس نارنجی در روزهای سه شنبه با همین هدف است.
20) سنت «سورتوشماخ» به عنوان یک سنت برای همسفره شدن و نان و نمک تازه کردن است برای آنها که نام و یادی پررنگ در خاطر دارند. این مناسبت با حضور در یکی از غذاخوری هایی که نامشان در فهرستی ذیل عنوان «سورتوشماخ لیستی» هست، سپری می شود و از سوی من، نشانی که با عنوان سورتوشماخ طراحی شده است، اعطا می شود.
21) به پیشنهاد یکی از اوتاد و اولیای نارنجی مقرر شد فهرستی از این چهره ها مشخص شود و افراد محترم و محبوب این سنت گرامی داشته شوند. این رویکرد با نثار دعای خیر و آرزوی روشنی طلب خواهد شد. (الحاقیه تابستان 1400)
22) در راستای عمل به سنت «جامه پوشاندن» خانوادگی مالوف، هر فرد حقیقی که برحسب یک الزامات متعارف، شخصیتی نارنجی شناخته می شود، ملبس به لباسی به رنگ نارنجی خواهد شد و هدیه ای با این صورت دریافت خواهد کرد.(الحاقیه آبان1400)
23) برای ماندگار شدن عکسهای اشتراکی و خاطره انگیز با دوستان، عکس های مزبور چاپ و به ایشان اعطا خواهد شد.(الحاقیه آبان1400)
24) در شب تاسوعای هرسال نیز به تعداد لیستی مشخص که اسامی ایشان محفوظ است، هر ساله تعداد شمعهایی برداشته شده و به قصد نیت به دست ایشان میرسد.
(الحاقیه آبان1400)