چهار سناریو پیش روی تیم مذاکره کننده هسته ای
این روز ها هرچند به داغی روز های اول نه، ولی بازار مذاکره داغ شده، و هرچه این داغی بیشتر میشود فشار افکار عمومی و رسانه ها به تیم مذاکره کننده هم بیشتر میشود، اما همه رسانه ها یک حرف را نمیزنند، برخی تریبون دارها میگویند تیم مذاکره کننده باید هرچه زودتر از رابطه مغشوش ایران و آمریکا تنش زدایی کند و دسته ی دیگری هم میگویند که ایران نباید حتی مذاکره کند و تیم مذاکره کنند هم باید وین را ترک کند به خصوص که به تازگی و در حین مذاکرات تاسیسات هسته ای ایران در نطنز مورد حمله تروریستی واقع شده در بین این حرف ها اما واقعا چه احتمالاتی بر سر راه مسیر دیپماسی هسته ای در وین (و یا شاید ما به ازای داخلی آن در انتخابات وجود دارد) به طور کلی چهار یا پنج احتمال ممکن است واقع شود، و دسته های دیگری در زیر مجموعه این احتمالات جای میگیرد، در ادامه این احتمالات را میخوانیم
احتمال اول: تیم ایرانی مطابقه سیاست قطعی نظام حرکت کند، و تیم آمریکایی هم این سیاست را بپذیرد، این سیاست در بازه قبل از انتخابات بسیار دشوار و در بازه بعد از انتخابات ناممکن به نظر میرسد، به این دلیل که اولا بعید است آمریکا یا هر دولت عاقل دیگری به یک دولت رو به اتمام همچین امتیازی بدهد و دوما از اظهارات طرف های غربی بر می آید که سیاست این کشور ها کش دادن بازی تا بعد از انتخابات است
چگونه هزینه قمار بالا رفته؟
احتمال دوم: تیم ایرانی با سیاست قطعی نظام حرکت نکند و تیم آمریکایی هم با گزینه هایی مثل آزاد کردن بخشی از پول های بلوکه شده ایران یا دادن واکسن کرونا و ... بخواهد برای دو پینگ نزدیک انتخابات به دولت رو به زوال ایران کمک کند، این گزینه بیشترین نگرانی را در میان نخبگان برانگیخته و خیلی ها معتقد هستند از تیم مذاکره کننده این کار بر می‌آید (مثلا فلان خبرگزاری بهمان نخبه فلان تشکل) اما سوال اصلی این جاست، اگر تیم مذاکره کننده به این توافق برسد، چه کسی آن را اجرا خواهد کرد؟ سازمان انرژی اتمی به عنوان مسئول اصلی شناخته میشود اما آیا صالحی بر خلاف سیاست قطعی نظام عمل خواهد کرد؟ تجربه (2 ساله ریاست سازمان انرژی اتمی در در دولت های مختلف و تجربه وزارت خارجه او احتمالا مشخص میکند کسی که رئیس سازمان انرژی اتمی خارج قاعده قدرت بازی نمیکند، از نمونه های اخیر آن میتوان به خبر اطلاع غنی سازی اورانیوم 60 درصد به قالیباف اشاره کرد، دلیل دیگر این ماجرا را میتوان در مصاحبه ظریف با جست که گفته است اختیار من در وزارت خارجه دولت صفر بوده، از طرفی دیگر به لحاظ قانونی هم در این دور مذاکرات با وضع «قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران» امکان مانور، خارج از چهارچوب، از تیم ایرانی گرفته شده است، همچنین با قوه قضائیه ای در این دور طرف هستیم که به سرعت به این ماجرا رسیدگی خواهد کرد، و علت آخر آن که تیم ایرانی احتمالا نتواند دیگر نتواند قمار کند آن است که انتصاب وزیر خارجه طبق عرف دولت های بعد از انقلاب علاوه بر نظر رئیس جمهور نیاز به تایید رهبری هم دارد تا در مجلس مورد بررسی قرار بگیرد، که هم مجلس و هم واضع سیاست قطعی مذاکرات ایران بدون در نظر گرفتن این که دولت بعدی ایران در اختیار چه گروهی خواهد بود، در انتخاب وزیر خارجه و تیم او سخت گیری بیشتری خواهند کرد که این هم مانع از دست کاری سیاست ایران در مذاکرات خواهد بود
احتمال سوم: تیم ایرانی مطابق سیاسیت قطعی ایران در مذاکرات حاضر شود و تیم آمریکایی مذاکرات را رها کند یا قطع کند، این حالت از آمریکا خیلی بعید به نظر میرسد، عموما در سیاست خارجی آمریکایی ها هزینه عدم مذاکره بستن راه گفت و گو ها را نمی پردازند. بنابر این احتمال دارد آمریکا برای کشاندن مذاکرات به این سمت، مذاکرات را آنقدر ادامه دهد تا تیم ایرانی به دام زمان انتخابات بیافتد و مذاکرات را تا بعد از انتخابات ترک کند که البته آمریکایی ها سابقه انجام این عمل را در سال 88 دارند
نتیجه؟ احتمالا مذاکرات طولانی
احتمال چهارم: در نهایت این گزینه وجود دارد که، تیم ایرانی در مذاکرات با عبور از خط مشی قطعی ایران حاضر شود و تیم آمریکایی آن را نپذیرد، این گزاره به دوعلت احتمالا اتفاق نیافتد، اول این که عدم حضور تیم ایرانی شرایط سختی را برای آن ها رقم خواهد زد و دوم این که، آمریکایی ها به مسئله لزوم دوپینگ دولت ایران برای انتخابات واقف هستند
در نهایت احتمال این که توافقی پیش از زمان انتخابات رخ دهد سخت دشوار است، و احتمال این که با همین شرایط بعد از انتخابت توافقی رخ دهد تقریبا غیر ممکن خواهد بود، زیرا دولت مشخص شده و چه غربگرا باشد یا نباشد اولا نیاز به دوپینگ ندارد ثانیا اگر آمریکا عمل به توافقات را بخواهد احتمالا به جای دست پیش گرفتن بخواهد با چراغ سبز نشان دادن به کشور های اروپایی و کاهش کمی از تحریم ها ایران را به توافق بازگرداند و خودش متحمل پذیرفتن هزینه گزینه بازگشت بدون قید و شرط و با راستی آزمایی ایران نشود البته باز باید دید در روز های آتی چه پیشامد هایی رخ خواهد داد
