سلام خدمت همه دوستان عزیز توی این مطلب خواستم دانشگاه شمسی پور رو برای شما توصیف کنم امیدوارم برای شما کارایی داشته باشه.
اول خودم رو معرفی میکنم جهان هستم دانشجوی ترم ۷یا۳کارشناسی که البته کاردانی هم حسابرسی همینجا بودم معدل تمامی ترم ها به جز ترم اول که شانزده و چهل صدم شد بالای هفده یاهجده بوده (اینجا کسی منو نمیشناسه که بخوام ___ برای این میگم که بدونید نویسنده این مطلب کسیه که به فکر درسه)
خب بریم سراغ مطلب اصلی:
ترم اول:ترم اول وقتی برای ثبت نام وارد دانشکده شدم احساس اینو داشتم که چون رتبه سه رقمی بودم و در شریف فنی حرفه‌ای ها قبول شدم کار بسیار بزرگی رو انجام دادم اما با همون برخورد اول با کارکنان مجموعه فهمیدم.... فکر میکنن ما نوکر این دوستان هستیم احترام که اصلا هیچی به بدترین حالت ممکن با آدم حرف میزنند.
خلاصه که سرتون رو بدرد نیارم کلاس ها شروع شد و ما سر کلاس رفتیم ترم اول انتخاب واحد دست خودشون بود که من چون اون موقع کاری نداشتم مشکلی برام نبود و راضی بودم.
استاد ها به جز دونفرشون بقیه داغون بودن٬خودتون فکر کنید چقدر تفاوت باید با استاد های هنرستان داشته باشند که یک ترم اولی بفهمه خلاصه چون ترم اول بود گذشت اما تمام بچه ها داشتیم فکر میکردیم که یک چیزی درست نیست اینجا.
ترم دوم: آخرین ترم قبل از کرونا (که البته تموم نشده کرونا اومد)با یک سایت شاهکار آشنا شدیم به اسم ناد (برای اونایی که نمیدونن الان شده بوستان) سایت اصلا خراب بود گویا دوستان شبانه از همون ترم اول بخاطر شهریه تجربه لذت بخش کار با این سایت رو داشتن.سایت نهایت ظرفیتش ده نفر بود میشد یازده نفر هنگ میکرد بخاطر انتخاب واحد نزدیک ۳ساعت طول کشید برای خیلیا هم بیشتر کلاسا که شروع شد تا قبل از کرونا همین داستان ترم اول بود تا کرونا شد.
دوران کرونا:(از اواسط ترم دوم تا ترم شش بنده (یا ترم یک کارشناسی) کلاس ها آنلاین شد) که به جز ترم دوم که خب واقعاً همه توی شک بودن و ایرادی نمیشه گرفت از ترم بعد کلاس ها و خوب برگزار شد چون آنلاین بود البته بازهم داستان تکراری سایت و ((داغون بودن استاد ))ها بود یک مشکل دیگه که دانشگاه تلفن ورنمیداره و توی دوران کرونا واقعاً اذیت شدیم فکر کنید کسی که تهران نبود چطوری باید با دانشکده ارتباط میگرفت که تاکید میکنم الآنم همینه خودم به چشم دیدم کارکنان سیم تلفن رو قطع میکنند.
داستان های جالبی هم داشتیم یکی از استادا دائم توی اتوبوس بود یا یکی توی کارگاه بود اما هر چی بود گذشت.
تا اینجای مطلب شاید بیشتر خاطرات بود اما از این به بعد میریم سراغ وضعیت حال دانشکده شمسی پور.
ترم شش و هفت:از ترم شیشم بود که ما وارد دانشکده شدیم یعنی هر کسی که ذره ای عقل توی سرش هست میفهمه اینجا هر چی هست دانشگاه ٬دانشکده یاهر...نیست.
بنده به علت مشغول شدن به کار عادت کردم چای زیاد بخورم(حسابدارا میفهمن چی میگم)توی دانشکده حتی یک بوفه هم نیست.آب هم فقط از دوتا جا میشه بخورید سلف هم شانسیه خوب یا بد بودن غذا
انقدر اوضاع علمی استادا خرابه که حد نداره یعنی هر چی بگم کم گفتم بعضی از بچه هایی که هستند به معنای واقعی بیشتر بلدن از استاد.فقط تعریف و روخوانی از روی کتاب شده درس دادن.درس های عملی به بدترین شیوه ممکن تدریس میشن.انگار بعد از کرونا کلا ول کردن دانشکده رو نه چارت درسی میدن نه ساعتا درسته انگار نه انگار زندگی خرج داره ما داریم کار میکنیم یا خیلیا دارن کار یاد میگیرن اکثر به جز یک روز همش دانشکده هستیم.هیچ نظارتی روی این دانشکده نیست (شایدم قبل از کرونا هم همین بوده ما کلمون داغ بوده)
اگر میدونستم ارزش داره حتی لحظه ای سر کار نمیرفتم فقط درس میخوندم اما الان فقط میریم سر کلاس تا حذف نشیم اینو کسی بهتون میگه که از کلاس اول تا همین الان شاگرد اول بوده و عاشق درس خوندن ولی واقعا اینجا داغونه.بهترین چیزی که میشه بهش تشبیه کرد یک هنرستان بزرگ و بدون هیچ امکاناتی هست.(تازه فهمیدم اینجا قرار بوده ساختمان بیمارستان باشه اما شده دانش ...)
آشناهایی دارم در دانشکده تبریز که چیز هایی که تعریف میکنه اصلا با اینجا قابل مقایسه نیست یا دانشکده دخترانه شریعتی که واقعا از هر لحاظ هزار برابر اینجاست.
آسانسور کلا کار نمیکنه یعنی شما آماده ترین ورزشکار روی کره زمین هم باشید دوتا کلاس توی طبقه ۴یا۵ داشته باشید تمومید.همین هفته پیش یکی از استادا مریض شد توی راه.
هرچی درباره اخلاق کارمندا گفتم الان ضربدر هزارش کنید.
یک نفر مشکل قند داشته باشه برسونیمش بیمارستان سریع تر و نزدیک تره تا بخوایم براش خوردنی پیدا کنیم.
متوجه شدم این ها به ما به چشم مریض های جن__سی نگاه میکنن برای همین مارو از دخترا جدا کردن و واقعاً رفتار های زشتی دارن.
و اما کلام پایانی:
اومدن شما به اینجا نه جای منو تنگ میکنه نه چیزی اما برای خودتون میگم اگر میخواید بیاید اول از همه دوسال کاردانی رو حتماً انقلاب یا آزاد بخونید چون خیلی از اینجا بهترن طبق تجربه دوستان و هم اینکه معدلتون بالا میشه و اینجا قبول میشید برای کارشناسی بخاطر اینکه شرط معدل شده ورودی های امسال اکثرا از دانشگاه های دیگن بچه های اینجا رفتن جای دیگه و اگر اعتبار مدرک براتون مهم نیست کلا نیاید.
به نظرم اسم این مقاله باید بدترین دانشکده جهان باشه.
