شاخص توده بدنی (BMI) اندازه گیری وزن فرد با توجه به قد او می باشد. BMI بیشتر یک شاخص است تا اندازه گیری مستقیم کل چربی بدن یک فرد. این شاخص اغلب با چربی کل بدن مرتبط است. این بدین معناست که با افزایش امتیاز شاخص توده بدنی، کل چربی بدن فرد نیز افزایش می یابد.
سازمان بهداشت جهانی وزن بزرگسالی را که BMI بین 25 تا 29.9 دارد به عنوان اضافه وزن در نظر میگیرد. بزرگسالی که BMI وی 30 یا بالاتر است چاق در نظر گرفته می شود. BMI زیر 18.5 کم وزن و بین 18.5 تا 24.9 وزن سالم در نظر گرفته می شود.
شاخص توده بدنی در یک فرد با استفاده از یک فرمول ریاضی محاسبه می شود. همچنین می توان با استفاده از جداولی که در آنها می توان قد را بر حسب سانتی متر با وزن بر حسب کیلوگرم تطبیق داد برای تخمین BMI استفاده کرد. ماشین حساب های مناسبی در سایت های اینترنتی موجود است که به محاسبه شاخص توده بدنی نیز کمک می کند.
فرمول محسابه شاخص توده بدنی BMI = (وزن به کیلوگرم) تقسیم بر (قد بر حسب متر مربع)
یک BMI نرمال عددی است که بین 18.5 تا 24.9 قرار دارد. این نشان می دهد که یک فرد در محدوده وزن طبیعی برای قد خود قرار دارد. نمودار شاخص توده بدنی زیر برای دسته بندی افراد کم وزن، نرمال، اضافه وزن یا چاق استفاده می شود.
(BMI) Weight
Below 18.5 Underweight
18.5 - 24.9 Normal
25.0 - 29.9 Overweight
30.0 plus Obese
شاخص توده بدنی نشانگر چربی کل بدن در بسیاری از افراد است. بنابراین به عنوان یک شاخص خطر سلامت در نظر گرفته می شود.
شاخص توده بدنی (BMI) توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی برای غربالگری افراد دارای اضافه وزن و چاق استفاده می شود. همچنین برای ارزیابی خطرات سلامتی افراد مرتبط با چاقی و اضافه وزن کاربرد دارد.
به عنوان مثال، افرادی که شاخص توده بدنی بالایی دارند در معرض خطر زیر قرار دارند:
کلسترول خون بالا یا سایر اختلالات چربی
دیابت نوع 2
بیماری قلبی
سکته
فشار خون بالا
سرطان های خاص
بیماری کیسه صفرا
آپنه خواب و خروپف
مرگ زودرس
آرتروز و بیماری مفصلی
اگر چه ، BMI یا شاخص توده بدنی یکی از ابزارهایی است که برای محاسبه خطر سلامتی استفاده می شود، عوامل دیگری مانند:
فشار خون
سطح کلسترول
سطح قند خون
سابقه خانوادگی بیماری قلبی
سن، و جنسیت
سطح فعالیت بدنی
وضعیت یائسگی
وضعیت سیگار کشیدن و ... نیز در ارزیابی خطر سلامتی در نظر گرفته میشوند.
برای اکثر افراد، شاخص توده بدنی می تواند برای سنجش چاقی استفاده شود. اما BMI نمی تواند اطلاعات واقعی در مورد ترکیب بدن مانند مقدار ماهیچه، استخوان، چربی و سایر بافت ها را ارائه دهد.
در برخی از افراد BMI اندازه گیری دقیق تری از چربی بدن نسبت به دیگران ارائه می دهد. به عنوان مثال، افرادی که بسیار عضلانی هستند ممکن است در گروه «اضافه وزن» قرار بگیرند، در حالی که واقعاً سالم و بسیار مناسب هستند. این افراد با درصد چربی بدن بسیار پایین می توانند همان امتیاز BMI را با افراد دارای اضافه وزن داشته باشند.
به طور مشابه، یک فرد مسن و ضعیف ممکن است در رده وزنی نرمال قرار گیرد در حالی که توده عضلانی کمی و درصد بالایی از چربی بدن داشته باشد.
زمانی که شاخص توده بدنی برای کودکان و نوجوانانی که هنوز در حال رشد هستند، ، آنهایی که بدن بزرگ دارند یا هیکل ریزه اندام دارند، زنان باردار و افراد دارای عضله بالا استفاده می شود باید با دقت ارزیابی و تفسیر شود.