یه نامه دارم واسه 20سال یا 30 سال یا هرچقدر بعد خودم نمیدونم به دستت میرسه یانه چون احتمالا اونموقع یادت نمیاد اصن همچین چیزی نوشته باشی.یک اینکه هیچ وقت قضاوت نکن.ادمها وقتی دروغ میگن حالات و رفاتارای خودشونو میبینن و میفهمن و فکر میکنن بقیه هم وقتی دروغ میگن اینجوری میشن.اصلا اینجوری نیست یادت میاد اونروز همکلاسیت بهت تهمت زد که خودکارشو برداشته بودی و گفتی من برنداشتم؟ واقعاهم برنداشته بودی و کلی گریه کردی چون باهات قهر کرد اون موقع یاد اون روزی که کاسه سوپ خوردی مامان رو شکسته بودی و گفتی من نبودم افتادی چون عکس العملت خیلی شبیه به هم بود.دو اینکه هیچوقت غرق یه ادم نشو وابستگی چه بلا ها ک بر سر ادما نمیاره اولین دوست صمیمیت همینجوری ولت کرد و بعدی مدها چون حوصلش سر رفته بود اومد سراغت مثل یه اسباب بازی.یادت میاد چقدر گریه کردی چون تورو که باهاش 5 سال دوست بودی به یه ادم دو روزه فروخت هیچوقت وابسته کسی نشو.سه اینکه دنیا گول زدندس پس دلتو به پول خوش نکن و یکم دلرحم باش نامرد احتمالا اونموقع خیلی سرد شدی ولی یادت بیاد ادمهایی هستند که نه پای کار کردن دارن نه ابرو دس دراز کردن ولی برای زنده موندن هرکاری میکنن یادت بیاد اونروز که رفتی سفر و هول هولی از یه خانم محتاج گذشتی و بهش بی اعتنایی کردی با اینکه به هرکی دیدی کمک کردی نزدیک20نفر شد ولی باز دلت اروم نگرفت بیچاره پیرزن دنیا خیلی نامرده.چهار هیچوقت جلوی بقیه نقطه ضعفات رو فاش نکن حتی نزدیک ترین ادمات موقع دعوا میتونه روشون دست بزاره و تو مجبور شی برگردی البته گریه هم نکن(واقعا دوست از دشمن خطرناک تره).پنج اینکه هیچوقت توی جمع قاه قاه نخند و جلب توجه نکن یه خانم با کلاس هیچوت جلب توجه نمیکنه .شش اینکه هیوقت بچه ای رو مقایسه نکن دعواش نکن یا قضاوتش نکن یادت بیاد بچه که بودی چقدر بغض هات رو خوردی و تو خودت جمع کردی تا یه سنگ از خودت ساختی البته خوب اگه یادت بیاد دوباره با کمک یه نااشنا به خودت برگشتی و سنگارو کاشی زیر پات کردی فعلا همینارو داشته باش تا یکم بزرگتر شم راستی تو جمع هیچوقت حرف اضافه نزن و با کسی که دینش با تو فرق داره اصلا بدی نکن یه چیز دیگه اینکه کسی که یبار از پیشت رفته و دوباره راه نده وقتی یه بار رفته 20بار رفتن براش اسونه خودتو براش کوچیک نکن دوست دارم برای خودت ارزش قائل باش مهربون :)
