سلام.
اینبار با سوالی از خوانندگان محترم این پست اومدم. قطعا این بار سوالم خیلی عمیق خواهد بود.
از خودم اگر شروع کنم ، من شخص بسیار منفی اندیش و بد بینی هستم. توجه کنید که گفتم بد بینی نه پارانوید. نه شخصی که توهم اینو داره که همه مخفیانه در حال نقشه کشیدن علیه ش هستند.
سوالم اینه که چطوری در شرایط کنونی میتوان مثبت اندیش بود؟ اصلا منطقی هست؟!
من هنوز دانشجو ام ، کار هم میکنم.
شخصا هیچ امیدی نه به خود ایران و نه به جامعه ایران دارم. هیچ اعتقادی به اون جمله مسخره ی " ساختن آینده" ندارم.
چرا؟ خب آینده ای در کار نخواهد بود!
اولا زندانی ام در این کشور. حتی اگر نخوام تابعیت منحوس این مملکت رو داشته باشم نمیتونم درخواست لغو تابعیت بدم چون "خدمت تحت السلاح" نرفتم! نازی ها همچین غلطی نکردند!
انیشتین که یهودی بود به راحتی تابعیت آلمانی خودش رو باطل کرد.
ماشین با کیفیت نمیتونم داشته باشم و باید زباله های "تولید ملی" رو به زور استفاده کنم. یا اینکه میلیاردر باشم و بتونم یه مازراتی بخرم!
اینترنت آزاد نمیتونم داشته باشم. از دیروز در تمامی اوپراتور ها ، Cloudflare مختل شده. حتی سایت speed test هم دیگه درست کار نمیکنه.
نمیتونم یک روز بدون استرس سرم رو بزارم بالش. هر روز صبح بیدار میشی و میبینی که همه چیز ۱۰ برابر شده.
حقوقت کفاف زندگی مجردی رو هم نمیده.
مرغ کیلویی ۱۰۰ تومن ، تن ماهی دونه ای ۵۰ تومن (که ظاهرا شده ۸۰) - اجاره بهای نجومی مسکن، حتی اون هایی که حتی سگ حاضر نمیشه اونجا ها زندگی کنه.
حتی گوشی دلخواهم رو نمیتونم داشته باشم. بله آیفون.
از اون کشور های بدبخت و عقب مانده ای هستیم که آیفون کالای لاکچری محسوب میشه.
برای خرید یه لپ تاپ معمولی باید حداقل ۴۰ میلیون خرج کنی.
اما یه عده رو می بینم که همیشه ورد زبانشون این بوده که باید تلاش کرد و موفق خواهیم!
دلتون به چی خوشه؟
تلاش برای چی؟ مگه چیزی هم مونده؟
۵ ساله که به غیر از مهاجرت به هیییییییچچچچچ چیزی فکر نمی کنم. کل زندگیم رو حول این هدف پایه گذاشتم.
چون هیچ امیدی نیست. در زبان انگلیسی pointless...
واقعا اون اشخاصی که عکس گل میزارن رو پروفایلشون و جمله های انگیزشی و مثبت اندیشی و ... به فکر چی اند؟!
میتونید یک نکته مثبت از این زندگی نکبتی که همه ماها تو این زندان داریم بگید؟!
منتظر کامنت هاتون هستم.
-دکتر طاعون
June 10 2023
