بولینگ از آن ورزش هایی است که هم تفریح به حساب می آید و هم ورزش،در این بخش سعی شده تا از تاریخچه این ورزش ،باشگاههای که در تهران وجود دارد،قوانین ، امکانات و... برایتان صحبت کنیم.
بدیهی است که نشانه گیری بسیار مهم است. اگر نتوانید با توپ هدف را مشخص کنید، توپ در جای درست به پین ها اصابت نخواهد کرد.
در بولینگ مسیر ورودی به دو معنی به کار می رود:قسمتی از مسیر اولیه قبل از فول لاین که می ایستید و توپ را پرتاب می کنید.حرکات مشخصی که در این مسیر انجام می دهید و توپ را می چرخانید تا به طرف پین ها پرتاب کنید.
تعادل بدن در واقع یکی از مهمترین عوامل حساس و سرنوشت ساز در لحظه تحویل توپ طی مسیر ورودی است. تنظیم تعادل برای جلوگیری از سقوط شما لازم است اما باعث عدم کارایی در سه هدف اصلی مسیر ورودی می شود. هدف اول تولید انرژی است که ضمن تنظیم مجدد تعادل در بازی انرژی هدر می رود و به توپ منتقل نمی شود.
هدف دوم هماهنگی حرکات پاندونی با قدم هاست. تا زمانی که توپ را رها می کنید باید این حرکات هماهنگ و موزون باشند. اگر دوباره تعادل را برقرار کنید، حساسیت زمان به هم ریخته و برای انتقال انرژی به توپ مجبورید آن را زودتر یا دیرتر از موعد رها کنید که به پرتاب شما بستگی دارد.
هدف سوم نشانه گیری دقیق با توپ است. عدم تعادل و در واقع تغییر برای حفظ تعادل ممکن است شما را وادار کند متمایل شوید یا کلا باعث شود از مسیر منحرف شوید که در هر دو حالت شما را از نشانه گیری دقیق دور می کند و باعث می شود توپ را از سمت راست یا چپ نقطه مورد نظرتان رها کنید.
رمز موفقیت در حرکات مسیر ورودی و تحول صحیح توپ و از بین بردن عدم تعادل در حرکاتی است که نیاز به اصلاح آگاهانه دارد اما قبل از اینکه بتوانید عدم تعادل را از بین ببرید باید آنها را تشخیص دهید. مسئله این است که مغز ما به خودی خود برای برقراری تعادل طراحی شده استف بنابراین مجبور نیستیم به هر قدمی که برمی داریم فکر کنیم.
بیشتر بازیکنان بولینگ به علائمی که موجب عدم تعادل و اصلاح حرکات می شوند، آگاهی دارند و توپ در مسیری که انتظار دارند نرفته است. پس آنها به جای اصلاح علل اصلی مشکلات، با افزودن حرکاتی اضافی و غیرمعمول در حرکات مسیر ورودی، آنها را بهبود می بخشند.
متاسفانه این تنظیم معمولا عدم تعادل بیشتری را به وجود می آورد و در نتیجه اصلاح آگاهانه بیشتر می شود. این حرکات غیرمعمول و نشان دهنده گرفتاری هایی است که بعضی بازیکنان دارند. راه حل این است که به جای مبارزه آگاهانه با سیستم تعادل بدن با آن کنار آمد. گاهی به تغییرات اصلاحی ضمیر آگاه را متوجه می کند و به عدم تعادلی که لازم است از بین برود اشاره می کند.
بولینگ، رشته ای که می تواند رتبه ایران در بازی های آسیایی را به سوم برساند!
بولینگ در تهران در سال های اخیر با تغییراتی در تکنولوژی و سیستم امتیازدهی اتوماتیک و دستگاه های پیشرفته و نورپردازی خاص به یک ورزش پرتحرک و نشاط آور تبدیل شده، به گونه ای که تمام رده های سنی را از نوجوان تا کهنسال مجذوب خود کرده است.
خطوط بولینگ در سه سایز مختلف استاندارد، کافه بولینگ و مینی بولینگ قابل ارائه است.
تجهیزات بولینگ به چهار بخش کلی تقسیم می شود؛ قسمت های فنی دستگاه ها، زیرسازی و روکش خطوط بولینگ، تجهیزات و ادوات الکترونیکی و امتیازدهی سیستم. بخش نشستن و انتظار مراجعه کنندگان و دکوراسیون فضای داخلی سالن امتیازدهی به هر باشگاه بولینگ بسته به این چهار نوع امکانات است.
در آخر توضیح مختصری درباره ی تاریخچه ی بولینگ میدهیم. این ورزش ابتدا به عنوان بازی 5200 سال پیش از میلاد مسیح در مصر وجود داشته است. در بازی های اولیه، سنگی گرد به عنوان توپ که از بین سه قطعه سنگ مرمر انتخاب می شد، به طرف 9 سنگی که به شکل گنبد (به جای پین های امروزی) چیده شده بودند، به صورت چرخشی پرتاب می شده است.
این بازی در دانمارک با پرتاب توپ (سنگی گرد) از فاصله 60 پایی (حدود 18 متر) به سمت هدف های سنگی به جای پین انجام می گرفت. این فاصله همان 60 پایی است که امروزه به عنوان اصل اول در بولینگ 10 پین هم به کار می رود.
سال 1990 میلادی حضور ایران در مسابقات بین المللی در سطح جهانی و آسیایی پررنگ تر شد و ایران توانست سالانه یا هر دو سال یک بار جایگاه خود را به عنوان عضو کنفدراسیون آسیایی و جهانی بولینگ محکم تر کند.
از سال 1382 با همت بخش خصوصی و فدراسیون برای آشنایی هر چه بیشتر ایرانیان و بهره برداری ملی از این ورزش شاد و مفرح، باشگاه های متعددی تشکیل و مشغول به کار شدند.
