پیمان نامه منع افشای اطلاعات، قراردادی است که از طریق آن طرفین توافق می کنند که اطلاعات تحت پوشش این توافقنامه را فاش نکنند. NDA یک رابطه محرمانه بین طرفین ایجاد می کند ، به طور معمول برای محافظت از هر نوع اطلاعات محرمانه و اختصاصی یا اسرار تجاری. به این ترتیب ، NDA از اطلاعات مربوط به مشاغل غیر دولتی محافظت می کند.
مانند همه قراردادها ، اگر فعالیتهای پیمانکاری مجرمانه باشند ، قابل اجرا نیستند. NDA معمولاً هنگامی امضا می شود كه دو شركت ، اشخاص یا اشخاص دیگر (مانند مشاركت ها ، انجمن ها و غیره) مشغول انجام كسب و كار باشند و نیاز به درک فرایندهای مورد استفاده در مشاغل یكدیگر به منظور ارزیابی روابط تجاری بالقوه دارند. NDA ها می توانند "متقابل" باشند ، به این معنی که هر دو طرف در استفاده از مطالب ارائه شده محدود هستند ، یا می توانند استفاده از مواد توسط یک طرف را محدود کنند.
یک کارمند می تواند برای محافظت از اسرار تجاری ، موافقتنامه NDA یا NDA مانند NDA را با یک کارفرما امضا کند. در حقیقت ، برخی از موافقت نامه های استخدامی عبارتند از بند محدود کردن استفاده کارکنان و انتشار اطلاعات محرمانه شرکت. در اختلافات حقوقی که با حل و فصل حل و فصل می شود ، طرفین غالباً توافق نامه محرمانه بودن راجع به شرایط حل و فصل امضا می کنند.
در بعضی موارد ، به کارمندان که به دنبال شکایت خود در مورد عملکردهای غیرقابل قبول (مثل سوت زدن) اخراج می شوند ، یا تبعیض نسبت به آزار و اذیت و یا حتی در مورد آزار و اذیت در مورد خودشان ، ممکن است جبران خسارت پرداخت شود ، منوط به NDA است که از افشای حوادث شکایت شده منع می شود.
چنین شرایطی در NDA ممکن است از نظر قانونی قابل اجرا نباشد ، اگرچه ممکن است کارمندان سابق را به سکوت وادار کند.
یک توافق نامه عدم افشای اطلاعات می تواند از هر نوع اطلاعاتی که به طور کلی مشخص نیست ، محافظت می کند. با این حال ، توافق نامه های عدم افشای همچنین ممکن است شامل بندهایی باشد که از شخص دریافت کننده اطلاعات محافظت می کند به گونه ای که اگر آنها اطلاعات را از طریق منابع دیگر به طور قانونی بدست آورند ، موظف به مخفی نگه داشتن اطلاعات نخواهند بود. [5] به عبارت دیگر ، توافق نامه عدم افشاگری معمولاً فقط در صورت عدم تأمین اطلاعات توسط طرف افشای اطلاعات از طرف پذیرنده ، اطلاعات را با اطمینان حفظ می کند. با این حال ، گاهی اوقات دریافت طرف پذیرنده برای امضای توافق نامه ساده که کوتاهتر ، پیچیده تر است و حاوی مقررات ایمنی برای محافظت از گیرنده نیست ، آسانتر است.
