من پیمان محمدپور هستم، کارشناس رسمی دادگستری در رشته فناوری اطلاعات و جرایم رایانهای و مدیر تیم جرایم سایبری فایل فاکس filefox.ir و سالهاست در پروندههایی حضور دارم که یک نقطه مشترک دارند: افشای موقعیت مکانی افراد بدون رضایتشان؛ افشایی که گاهی از یک کنجکاوی ساده شروع میشود و به تهدید، اخاذی یا حتی آسیبهای جدیتر ختم میگردد.
موقعیت مکانی، برخلاف تصور عمومی، فقط یک داده ساده نیست. این داده میتواند عادتهای روزمره، محل کار، مسیر رفتوآمد، روابط شخصی و حتی باورهای فرد را آشکار کند. وقتی کسی بدون اجازه به این اطلاعات دسترسی پیدا میکند، در واقع به لایهای عمیق از زندگی خصوصی نفوذ کرده است؛ لایهای که بازگرداندنش به حالت امن، همیشه ممکن نیست.
در بسیاری از پروندهها، قربانی حتی متوجه لحظه نفوذ نمیشود. نصب یک اپلیکیشن ظاهراً بیخطر، کلیک روی یک لینک آلوده، فعال بودن بیدلیل دسترسی GPS یا حتی همگامسازی حسابها روی دستگاههای مشترک، مسیر ردیابی را هموار میکند. مهاجم نیازی به هک پیچیده ندارد؛ کافی است از سهلانگاری دیجیتال استفاده کند.
ردیابی غیرمجاز همیشه با نیت مجرمانه آشکار آغاز نمیشود. گاهی بهقصد کنترل، حسادت یا نظارت شکل میگیرد، اما خیلی زود میتواند به تهدید، تعقیب، اخاذی یا اعمال فشار روانی تبدیل شود. در تجربههای کارشناسی، بارها دیدهام که همین داده ساده مکانی، مبنای پروندههای سنگینتر شده است.
دسترسی غیرمجاز به دادههای مکانی، در چارچوب قوانین جرایم رایانهای و حریم خصوصی، رفتاری مجرمانه تلقی میشود. تفاوتی ندارد این دسترسی از طریق نرمافزار، حساب کاربری یا ابزار سختافزاری انجام شده باشد؛ معیار اصلی، نبود رضایت آگاهانه صاحب داده است. اثبات این موضوع، نیازمند بررسی فنی دقیق و مستندسازی صحیح ادله دیجیتال است.
مهاجمان حرفهای ردپای کمی باقی میگذارند. لاگها پاک میشوند، دسترسیها بهصورت موقت فعال بوده و ابزارها خود را پنهان میکنند. به همین دلیل، بسیاری از قربانیان زمانی اقدام میکنند که شواهد رو به ازبینرفتن است. تأخیر در واکنش، یکی از بزرگترین چالشهای این نوع پروندههاست.
مدیریت دسترسی اپلیکیشنها، بهروزرسانی مداوم سیستمعامل، بیاعتمادی به لینکها و نصبها، و بررسی دورهای تنظیمات مکانیابی، اولین خط دفاع هستند. اما مهمتر از همه، آگاهی است؛ آگاهی از اینکه موقعیت مکانی یک دارایی حساس است، نه یک امکان رفاهی ساده.
امنیت مکانی، بخشی از کرامت دیجیتال
وقتی درباره ردیابی غیرمجاز صحبت میکنیم، در واقع از کرامت انسان در فضای دیجیتال حرف میزنیم. حفظ این کرامت، هم مسئولیت فردی است و هم وظیفه قانونی. هرچه زودتر این واقعیت را بپذیریم، فاصلهمان با قربانیشدن کمتر خواهد شد و شانس ایستادن در سمت آگاه ماجرا بیشتر.