شعر ( باده اشک فزون باد و مداوم بادا )

.

هرکه دیوانه نشد لایقِ ادراک نشد
خاکِ هیئت نشد و راهی افلاک نشد

عَرَقِ سینه زنان رونقِ مَستانگی است
تاکْ بی ذکرِ حسین ابن علی تاک نشد

باده اشکْ فزون باد و مداوم بادا
هرکه آلوده ی این باده نشد پاک نشد

چاک چاک است تن شاه و نمی خواهم من
جامه ای را که برای غمِ او چاک نشد

چشم هامان شده نمناک از این رو که کمی
لبِ خُشکِ پسرِ فاطمه نمناک نشد

بود آماده برایَش همه ی عَرش ولی
سهمِ شاهِ دو جهان جز خس و خاشاک نشد

مادرِ آب کجایی پسرت آب نخورد
پدرِ خاک کجایی پسرت خاک نشد...

محسن کاویانی