این روزها بیشتر خودمو میبینم و تحلیل میکنم. من متاسفانه آدم عملگرایی نیستم. بیشتر فکر میکنم و تحلیل میکنم. از وقتی متوجه این موضوع شدم دارم سعی میکنم خلاقیتم رو بیشتر کنم و ایده هامو توی ذهنم زندونی نکنم. بیارمشون تو دنیای واقعیت. دارم سعی میکنم به اونچه که دوست دارم و تو ذهنم بهش فکر میکنم جامه ی عمل بپوشونم و اگه نمیخوام انجامش بدم ذهنمو درگیرش نکنم و کامل حذفش کنم. مثلا من نقاشی دوست دارم. خب چی کار کردم؟ رفتم ی دفتر نقاشی و مداد رنگی گرفتم. اینجا تموم نمیشه. باید نقاشی بکشم و اتفاقا کشیدم. به اینجا هم تموم نمیشه. میخوام نقاشی هامو قاب بگیرم بزنم به در و دیوار خونه تا همیشه یادم بمونه باید فکر ها رو عملی کنم نه اینکه تو خیال چند روزی باهاشون خوش باشم و گاهی دربارشون حرف بزنم. امروز در یک جعبه شکلات رو برای قاب نقاشیم کنار گذاشتم:) منتظرم هر وقت نقاشیم تموم شد بزارمش داخل و ی جایی برای نصبش پیدا کنم.
باز هم راجع به این موضوع مینویسم.
