امسال سال خوبی نبود، از نظر اقتصادی تغییرات زیادی رو شاهد بودیم، ارزش پولمون تقریبا یک سوم شد و این یعنی دو سوم از تلاش و زحمت و آرزوهامون دود شد و رفت هوا.
اگه این روند همین طوری ادامه داشته باشه، که از ظواهر امر پیداست که ادامه داره، سال سخت تری رو پیش رو خواهیم داشت. ولی به این معنی نیست که از زندگی ناامید بشیم.
زندگی روند طبیعی خودش رو طی میکنه، چه ما بخوایم، چه نخوایم.
یادمون باشه این قدر افسوس گذشته رو نخوریم و این قدر نگران آینده نباشیم که حال رو از دست بدیم.
تو سال جدید یه چیزهایی رو باید یاد بگیریم. باید یاد بگیریم تو هر موقعیت مکانی و اقتصادی که هستیم و هر حسی که داریم، بازم یکی هست که از ما دلسرد تر و خسته تر و بیپول تره، اون یه نفر رو دریابیم. کمک اقتصادی و عاطفی فرقی نداره، نذاریم چرخه ی بدبختی که درست شده و کل مملکت رو گرفته، ادامه پیدا کنه، شده با نثار یه لبخند، کمک به حمل یه کیسه، خرید یه جوراب از یه دستفروش، یه حلقه ی محبت رو شروع کنید. شده یه حلقه ی خیلی کوچیک.
باید یاد بگیریم اسراف رو از زندگیمون حذف کنیم، نگین اسراف نداریم که همه داریم، از خرید وسایل اضافی، لباس های غیر ضروری، ته دیگ کردن برنج خداد تومنی و.... هزار اسراف کوچیک و بزرگ. سرمایه هامون رو حفظ کنیم، از وسایلمون خوب نگهداری کنیم چون خرید هر کدوم از این وسیله ها به غیر از بحث مالی، اعصاب زیادی هم از آدم خرد میکنه.
برای تبریک سال نو امسال، نمیتونم بگم، امیدارم سال خوبی براتون باشه، فقط میتونم بگم، سعی کنید سال خوبی رو برای خودتون بسازین و امیدوار باشیم که این طوفان و تند باد بدبختی و فلاکتی که کشور رو گرفته بگذره و خورشید تابان از پشت ابرهای امید نمایان بشه.
