از در که وارد میشوی یک نفر با اسپری الکل به سراغت می آید دیگری با استرس می گوید: فورا دست هایت را بشور، طی چند ساعت بعدی این ماجرا بیشتر هم می شود، یکی از همکارانت آمار می دهد کدام کشور درگیر شده، چه وضعیتی دارند، دیگری به دنبال وسایل شوینده که حالا کمیاب شده اند می گردد، همه در محل کار هستند، اما کارها مانند قبل پیش نمی رود، کرونا و استرسش پیش از هرچیزی به جان اکوسیستم ها افتاد.
خب چاره چیست، آیا می شود به سادگی از استرس ویروسی که این روزها در جهان اپیدمی شده رها شد؟ آیا به عنوان یک مدیر می توان نسبت به سلامتی کارکنان و نگرانی هایشان بی تفاوت ماند؟
پاسخ دو سوال بالا قطعا خیر است، اما مناسب ترین برخورد با ویروسی مانند کرونا چیست؟ تعطیلی؟ دورکاری؟ تغییر شیفت های کاری؟ یا تبدیل محل کار به بخش عفونی یک بیمارستان؟ کرونا به اندازه کافی به کسب و کارها به ویژه آن هایی که در حوزه گردشگری فعالیت می کنند آسیب وارد کرده و نمی توانیم به سادگی با تعطیلی محل کار آن هم در اسفند ماه خودمان هم با تیشه به جان خودمان بیفتیم. در هوریز هیچ تصمیمی به خوبی دورکاری نمی توانست باشد. اما دورکاری گروهی از اعضا با ریموت شدن شرکت فاصله بسیاری دارد.
باید بین حالا و هیچ وقت تصمیم گرفت! کرونا، آنفولانزا، آلودگی هوا و ... هر روز معضل جدیدی کسب و کار مارا تهدید می کند و ما یا باید امروز و همین حالا برای مقابله با آن آماده شویم یا هیچ وقت.
اگر می خواهید در دورکاری کمترین صدمه را ببینید بیش از هرچیز باید به گزارش دهی اهمیت دهید و نظرات کارمندان درباره بهترین روش برای شکل دادن روند مناسب راگوش کنیم.
اولین قدم ها سخت ترین ها هستند
با شروع دورکاری شما با چالش های گوناگونی رو به رو می شوید طبیعی است! شما از محیط امن خود فاصله گرفته اید اما اگر اعتماد اساس فرهنگ سازمانی شما باشید می توانید از این سد عبور کنید.
هرج و مرج در روزهای ابتدایی قابل پیش بینی است. حجم بالای تبادل اطلاعات، بی نظمی در ساعات کاری و ثبت گزارش! عجله نکنید شما تازه حرکت را شروع کرده اید. سعی کنید همان فضای گفتگو و همدلی که در حضور یکدیگر داشته اید در فضای مجازی ایجاد کنید، درمورد مشکلات حرف بزنید و به دنبال راهکار باشید.
با یک دست چند هندوانه را بلند نکنید!
سعی نکنید چون دورکار هستید به همه پاسخگو باشید! اگر تصمیم بگیرید در دورکار هر لحظه و هر دقیقه در دسترس همه افراد باشید! تنها از انجام وظایف خودتان باز می مانید تلاش کنید تا به شکلی وضعیت خود را برای همکارانتان تشریح کنید! (میتوانید در شبکه های اجتمای از ایموجی ها استفاده کنید یا به سادگی برای صحبت های انفرادی زمان تعیین کنید مثلا در پاسخ به همکاراتان به سادگی بگویید تا یک ساعت آینده نمی توانم ، یا امروز تمرکزم بر فلان پروژه است.)
کسالت را دور کنیم
برای مدت طولانی در خانه ماندن، هرچند در ابتدا ممکن است جذاب به نظر برسد اما همیشه جذاب نمی ماند! خواب آلودگی و بی انگیزگی دشمن پیشرفت کارهای شماست! فراموش نکنید برای در گروه هایتان پیام های شاد بفرستید و حتی گاهی تلاش کنید عادات کاری را تداعی کنید مثلا اگر در محل کار دمنوش خاصی را می نوشید عکسی از دمنوش روی میز شخصی شما یا جوک همیشگی دفترتان می تواند فضا را از حالت کسالت دور کند.
در نهایت اینکه همه تلاش ها برای پیشرفت تکنولوژی به منظور پاسخ دادن به نیاز های ما و آسان تر کردن زندگی بشر است، سخت یا آسان دیر یا زود ما باید خودمان را با زندگی تکنولوژیک وفق دهیم چه بهتر که با وجود این همه ابزار ارتباطی و جابه جایی الکترونیک این دوران خانه نشینی به واسطه ویروس کرونا را تمرین و آزمونی برای همه وسایل ارتباطیمان بدانیم و این بار توانایی خودمان را در مدیریت بحران های سخت را بار دیگر بسنجیم.
