کوچینگ یا مشاوره چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند؟

هنگامی که مراجع به توصیه‌ها و راهنمایی‌های متخصص در یک حوزه تخصصی که خودش دانش کمی راجع به آن دارد نیازمند است، با یک مشاور ارتباط برقرار می‌کند. یک مشاور از تجربه و دانش بالایی در حوزه تخصصی خود برخوردار است و تخصص خود را با مراجع به اشتراک می‌گذارد، دستورالعمل‌هایی را در اختیار مراجع قرار می‌دهد، و به صورت منظم در بازه های زمانی مشخص بازدیدهایی را از سازمان مربوطه صورت می‌دهد.

مشاوران اغلب از دانش و مهارت­های خاصی برخوردار هستند و مشتریان نیز مشاوران را به علّت تخصصی که در یک حوزه دارند، استخدام می­کنند. تخصص مشاوران، عارضه­یابی و رفع مشکلات فردی و یا سازمانی می­باشد. مشاوران معمولاً به جای نرخ ساعتی، صورت­حساب ارائه می­دهند و ممکن است به جای کار کردن بر روی ملاقات­های تک به تک، بر روی یک سیستم بزرگترِ محیط­کاری تمرکز کنند. مشتریِ یک مشاور، ممکن است یک فرد یا یک سازمان باشد.

ولی کوچ­ها، برای هدف­گذاری و توانمندسازی در جهت ایجاد تغییرات برای یک فرد تلاش می­کنند و عموماً در این مسیر به فرآیندهای سازمانی پرداخته نمی­شود. در نتیجه، کوچ­ها باید در تغییر افراد و فرایند تغییر، متخصص باشند. کوچ­ها می­فهمند که چه چیزی به افراد کمک می­کند تا برای انجام دادن یک کار باانگیزه شوند. کوچ­ها می­خواهند به رشد افراد کمک کنند، نه این­که فقط یک وضعیت کسب­وکار را بهبود بخشند (اگرچه ممکن است بخشی از نتایج کوچینگ باشد). آن ها می­دانند که چگونه سؤالات خوبی بپرسند و به افراد کمک کنند تا توانایی خود را برای اقدام افزایش دهند.

اگر کارکنان مسائل و مشکلاتی داشته باشند و سرپرست آن­ها توصیه کند که به کارکنان به صورت هدفمند کمک شود و این کمک برای کارکنان محرمانه و فردی نیز باشد، متناسب با تعریف کوچینگ است. اگر سرپرست یک سازمان، گزارش پیشرفت از یک سمینار یا برنامه آموزشی را از چندین کارمند خود بخواهد، آن­گاه این وضعیت بیشتر متناسب با تعریف مشاوره می­باشد، چرا که اکنون مشتری یک سازمان است.

تمایز دیگر، سلسله­مراتب است. برای مؤثر بودن، کوچ نمی­تواند زیردست مراجع یا رئیس او باشد. کوچ باید کنار مشتری باشد، به طوری­که رابطه بین آن­ها برابر باشد. اگر کوچ و کوچی، یک وضعیت و حالت مشابه داشته باشند، آن­گاه کوچینگ می­تواند اثرگذار باشد. در مقابل، مشاوران می­توانند به یک مدیرعامل مشاوره دهند اما نیازی نیست که هم­رتبه و در وضعیت­ یکسانی با مدیرعامل باشند تا مأموریت مشاوره خود را به انجام رسانده و باارزش باشند.

تمایز دیگر، مربوط به جدول زمانی کوچینگ و مشاوره می­باشد. مشاوران معمولا برا یک پروژه با بازه زمانی مشخص به کار گرفته می شوند در حالی که کوچ­ها برای اجرای تغییرات در افراد، استخدام می­شوند و فعالیت خود را به نحوی انجام می دهند (به قدر­کافی طولانی­مدت) که نتایج مبتنی بر شواهد را ببینند. کوچ­ها اغلب به­کار گرفته می­شوند تا استراتژی­هایی را با مراجعان خود طراحی نمایند، امّا پس از آن، به آن ها کمک می­کنند تا بر موانع غلبه نموده و برای فرایند تغییر آماده شوند و پیشرفت را تا زمانی که مراجعان به چشم­اندازها و اهداف مشخص شده خود دست یابند، مشاهده و پیگیری می­کنند.

منبع: رادمرد قدیری، غلامحسین؛ جهانگیر، مصطفی. (1399). کوچ حرفه ای شوید. انتشارات دیباگران تهران