سیده نصرت بیگم امین، معروف به بانو امین در 1265ه.ش در خانواده‌ای متدین واقع در اصفهان چشم به جهان گشود. از آنجایی که دوران کودکی این بانوی گرامی با حکومت ستم شاهی قاجار و تهاجم فرهنگی غرب همراه است، والدین بانو امین تصمیم می‌گیرند او را از سن چهار سالگی برای فراگیری قرآن و خواندن و نوشتن به مکتب بفرستند.
او به دلیل علاقه زیادی که به تحصیل علم دانش داشت از محضر اساتید فراوانی چون؛ سید ابوالقاسم دهکردی، میرزا علی‌اصغر شریف، سید محمد نجف‌آبادی، شیخ محمدرضا اصفهانی، شیخ مرتضی مظاهری و... بهره برد. ازدواج در سن 15 سالگی و پذیرش مسئولیت به عنوان یک همسر و از دست دادن هفت فرزند، هیچگاه از همت او برای تحصیل علم و دانش و تهذیب نکاست.
بعد از کوشش‌های فراوان علمی و اخلاقی بانو امین، ایشان در سن 40 سالگی به درجه اجتهاد می‌رسند. جریان رسیدن این بانوی گرامی به درجه اجتهاد مربوط به چاپ اولین کتاب ایشان تحت عنوان «اربعین الهاشمیه» می‌باشد. بانو امین به زبان عربی چهل حدیث در زمینه‌های مختلف جمع نموده و آن‌ها را تجزیه و شرح می‌دهد که باعث می‌شود توجه علماء، خصوصاً علماء نجف به ایشان جلب شود. بانو امین نخستین اجازه اجتهاد را از سوی شیخ محمد کاظم شیرازی و حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی در 1354ه.ق دریافت می‌کنند.
از این تاریخ به بعد است که با بروز علم و تقوای بانو امین، شهرت او فراگیر شده و زمینه ارتباط میان علماء زمان با ایشان فراهم می‌شود. علامه امینی، حاج آقا رحیم ارباب، آیت‌الله سیدشهاب الدین مرعشی، علامه سید محمدحسین طباطبایی، علامه محمد تقی جعفری، عارف وارسته سید هاشم حداد و شهید مرتضی مطهری از جمله افرادی هستند که با این بانو دیدار داشتند.1
آیت‌الله محمدتقی جعفری در توصیف این بانوی مجتهده می‌گویند: «با توجه به آثار قلمی که از این خانم در دسترس ما قرار گرفته است به طور قطع می‌توان ایشان را از علمای برجسته عالم تشیع معرفی نمود و روش علمی ایشان هم کاملاً قابل مقایسه با سایر دانشمندان بوده است. بلکه با نظر به مقام عالی روحی، باید ایشان را در گروه نخبه‌ای از دانشمندان به شمار آورد.»2
بانو امین همچنین از شرایط زمانه و وضعیت زنان در جامعه خود غافل نبود. به همین دلیل ایشان برای رشد علمی دختران و زنان متدین که به دلیل فشارهای حکومت مبنی بر فرهنگ غربی و کشف حجاب امکان تحصیل برایشان فراهم نبود، اقدام به تأسیس حوزه علمیه خواهران با نام «مکتب فاطمه (س)» می نمایند. در این حوزه نه تنها زمینه تحصیل رایگان بانوان در حوزه فقه، اصول، حکمت و عرفان را فراهم می‌کردند بلکه حتی به آنان برای تحصیل از سوی بانو امین کمک می‌شده. همچنین برای تربیت دینی دختران و محیط سالم علمی برای دختران، اقدام به تأسیس چند دبیرستان دخترانه نمودند.
در پایان این بانوی گرامی با توجه به تمامی تلاش های علمی، معنوی و فرهنگی در اول ماه رمضان 1403ق برابر با 22 خرداد 1362ه.ش به ملکوت اعلی پیوست و در بقعه خانوادگی خاندان امین در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
پی‌نوشت:
1 – https://www.balagh.ir/content/6224
