زمان ظهور امام زمان عصر مواجهه و رویارویی با اقوام و ملل مختلف از جمله قوم یهود است. تاریخ یهود با حوادثی پر فراز و نشیب همراه بوده و هست. در قرآن آیات متعددی به یهود، انبیای بنی‌اسرائیل و اوصاف و کردار این قوم اشاره دارد. در برخی از آیات هم خبر از تباهی، ذلت ابدی و نابودی آنها داده است.
از مجموع شواهد موجود چنین بر می‌آید که امام زمان ما در عصر ظهور در دو مرحله با يهوديان مواجهه خواهد داشت. در مرحله اول با اقامه دلایل مورد قبول برای یهودیان، آنان را به اسلام دعوت می‌نماید. برخی نیز ایمان می‌آورند اما بسیاری در اثر نژاد پرستی و عناد، اسلام نیاورده و جنگ سختی با آنها شکل می‌گیرد.
از روایات چنین بر می‌آید که رابطه خاصی میان دجال و يهود، سفیانی و سرزمین شام با يهود وجود دارد. امام زمان (علیه السلام) با غلبه بر دجال و شکست سفیانی و تصرف شام، در نهایت وارد مسجد الاقصی شده که اوج خواری و ذلت قوم یهود در عصر ظهور خواهد بود.
امام زمان و دعوت یهودیان به اسلام
دین اسلام دینی مطابق با فطرت، عقلانیت و منطق است. امام زمان (علیه السلام) نیز همانند سایر انبیاء و اوصياء، ابتدا مردم جهان از جمله یهودیان را به سوی اسلام فرا می‌خواند. مطلبی که در روایات هم به آن اشاره شده است. به طور مثال «عبدالله بن بکیر» از حضرت صادق (علیه السلام) روایت می‌کند که تفسیر آیه «وله أسلم من في السماوات و الأرض» را از امام پرسیدم. حضرت فرمود: «این آیه درباره قائم نازل شده، هنگامی که علیه یهود و نصارا و صابئین و مادي‌ها و برگشتگان از اسلام و کفار در شرق و غرب کره زمین، قیام می‌کند و اسلام را پیشنهاد می‌نماید. هر کس از روی میل پذیرفت دستور می‌دهد که نماز بخواند و زکاة بدهد و هر آنچه مسلمانی مأمور بانجام آن است بر وی نیز واجب می‌کند...»1
امام زمان (علیه السلام) تنها به دعوت اکتفا نمی‌کند بلکه مطابق احادیث متعددی برای اثبات حقانیت خود، حجتی بر اساس دین یهود و مورد قبول آنان اقامه می‌نماید. در بین یهود تابوت مقدس از جایگاه والایی برخودار است لذا خداوند متعال در مدح و و اثبات حقانیت طالوت می‌فرماید:« و پیامبرشان به آنان گفت: در حقیقت نشانه فرمانروایش (طالوت) آمدن صندوق عهد به سوی شماست، که در آن، آرامشی از جانب پروردگارتان، و باز مانده‌ای از آنچه خاندان موسی و خاندان هارون بر جای نهاده‌اند قرار دارد، در حالی که فرشتگان آن را حمل می‌کنند...»2
در برخی روایات ما نیز آمده است: «داستان سلاح3 در خاندان ما (اهل بیت)، داستان تابوت4 در بنی اسرائیل است و تابوت بر در هر خاندانی از بنی‌اسرائیل که پیدا می‌گشت نبوت به آنها داده می‌شد. هر کس از ما هم که سلاح بدستش رسد امامت به او داده می‌شود».5
مرحوم کلینی در این کتاب باب مستقلی با عنوان «سلاح رسول خدا مانند تابوت در بن اسرائیل است» دارد و چندین روایت با اسانید مختلف و با مضمون فوق نقل می‌نماید. این دسته از روایات به دلیل کثرت روایت، معتبر و بی‌نیاز از بررسی سند می‌باشند. البته جدای از این که روایت فوق از نظر سند صحیح است.6
پی‌نوشت:
1 – عیاشی، محمد بن مسعود، ج۱، ص۱۸۳-۱۸۴.
2- بقره: 248
3- منظور از سلاح، سلاح رسول الله است که به عنوان علامتی برای امامت دارنده آن است.
4- تابوت عهد یا صندوق عهد نام صندوقی است که موسی (علیه السلام) به امر خدا ساخت و دو لوح محتوای ده فرمان و عصای هارون و... را در آن قرار داد. تابوت عهد در میان قوم بنی‌اسرائیل نماینده خدا بود. تابوت طبق تعبير روایات از ودایعی است که حضرت مهدی (علیه السلام) در هنگام ظهور از غار انطاکیه بیرون می‌آورد.
5- الکافی،کلینی محمدبن يعقوب، ج۱، ۲۳۸.
6- فصلنامه مشرق موعود، مواجهه امام زمان علیه السلام با قوم یهود در عصر ظهور، سعید بخشی، سید مسعود پورسید آقایی، تابستان 1396، سال یازدهم، شماره 42، ص86-39.
