پروژه جریان شناسی بهائیت و صهیونیسم
شاهد دیگری که می توان در پیوند بهائیت و رژیم صهیونسیتی ارائه نمود، نوع موضع گیری است که کشورهای اسلامی نسبت به این فرقه ضاله گرفته‌اند.
اتحادیه عرب در زمان نبرد با اسرائیل به «دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل» دستور می‌دهد تا تمامی شرکت‌ها و مؤسساتی که با اسرائیل همکاری دارند را به کشورهای اسلامی معرفی نماید. بعد از این دستور، خبرگزاری رویترز طی خبری اعلام نمود که بهائیت در این لیست قرار گرفته است.
همچنین در کنفرانسی که در 23 فورریه 1974م در قاهره بر گزار شد، چنین حکمی به تصویب رسید. «دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل مقرر داشت که دولت‌های عربی باید از تحرکات بهائی‌ها و تشکیل محافل آن‌ها شدیداً جلوگیری کنند. زیرا برای اعضاء مسلم شده که صهیونیسم پشت آنان پنهان شده است.»
«مجمع الفقه الاسلامی» که فقهای 57 کشور اسلامی از تمام مذاهب، حتی وهابیت در آن حضور دارند طی موصوبه‌ای اعلام نمود که ادعای رسالت بهاءالله و نزول وحی بر وی و دیگر معتقدات بهائیان، مصداق «انکار ضروریات دین» است.
علاوه بر آن مجمع مورد نظر طی قطعنامه‌ای که به امضای فقهای شیعه و سنی عضو مجمع رسید، بهائیان را به اجماع مسلمانان کافر و خارج از دین اسلام شمرده و خواستار برخورد مقتضی با آنان از سوی دولت‌ها و ملت‌های اسلامی شد.
این موارد حاکی از آن است که بهائیت آنگونه که ادعا می‌نماید طرف دار صلح و انسان دوستی نبوده و نسبت به مسائل سیاسی بیگانه نیست. در غیر این صورت موضع گیری تند جامعه اسلامی نسبت به این فرقه چه معنایی می‌تواند داشته باشد.
منبع:
1 – فصلنامه تاریخ معاصر ایران، بهائیت و اسرائیل: پیوند دیرین و فزاینده، شکیبا، پویا، بهار 1388، شماره 49، ص 640-513.
2- فصلنامه انتظار موعود، پیوند و همکاری متقابل بهائیت و صهیونیسم، تصوری، محمدرضا، بهار و تابستان 1385، شماره 18، ص 256-229.
