پروژه جریان شناسی بهائیت و صهیونیسم
پیوند و تعامل حکومت پهلوی با بهائیت به زمان کودتای رضا خان در 1299ش باز می‌گردد. اما این همبستگی در زمان حکومت محمدرضا گسترش یافت به شکلی که در دهه پایانی حکومت او پست‌های حساس اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی نصیب فرقه ضاله بهائیت می‌شود. از این رو در این برهه زمانی ما شاهد نفوذ روز افزون اسرائیل و یهودیت صهیونیسم در ایران و قبح شکنی ارتباط با رژیم صهیونیستی هستیم.
امیرعباس هویدا
امیر عباس هویدا یکی از کلیدی‌ترین اشخاص بهائی و ذی نفوذ حکومت پهلوی است که بعدها به طور مفصل به این شخصیت خواهیم پرداخت. اما به طو اجمال باید گفت هویدا پدر و جدی بهائی دارد و شهرت بهائی بودن او به قدری زیاد است که در اسناد سواک نیز به آن اشاره شده. هویدا با تشکیل رژیم صهیونیستی کاملاً موافق بود. به گفته «الیعزر تسفریر» آخرین نماینده اطلاعاتی موساد درایران: «او [هویدا] و بستگان خانواده‌اش نسبت به مسائل اسرائیل تفاهم نشان می‌دادند و به خوبی با این مسائل آشنا بودند. به همین دلیل است که در طول سال‌ها، همه سفیران اسرائیل در ایران، دقت و مراقبت زیادی برای حفظ اموال بهائیان در شمال اسرائیل نشان می‌دادند.»
دکتر عباس میلانی در کتاب «معمای هویدا» که در حمایت از هویدا آن را نوشته، به رابطه هویدا و صهیونیسم اشاره نموده است. او درباره این ارتباط می‌نویسد:
«از اوایل دهه 50 ریاست دفتر [سفارت] اسرائیل را «لوبرانی» به عهده داشت و او روابط ویژه و نزدیکی با هویدا پیدا کرده بود. نه تنها به بسیاری از مهمانی‌های شام هویدا دعوت داشت، بلکه مرتب با او در دفتر نخست وزیری هم دیدار و گفت و گو می‌کرد.
از یک جنبه «لوبرانی» تنها استثنای قاعده ای بود که هویدا خود در دوران صدارتش بر قرار کرده بود. هر وقت سفیری از یکی از کشورهای خارجی به دیدار هویدا می‌آمد، او تاکید داشت یکی از منشیانش در جلسه حضور داشته باشد. تنها استثنا «لوبرانی» بود.»
تلاش برای برقراری روابط با اسرائیل
بعد از قیام 15 خرداد به رهبری امام خمینی (ره) شاه به کمک دست اندر کاران بهائی خود تلاش نمود تا در اذهان عمومی چنین القاء کند که تأمین مالی این قیام از سوی مصر با حاکمیت «جمال عبدالناصر» صورت گرفته است. چرا که مصر در حال مبارزه با رژیم صهیونیستی و بهائیت بود و به همین دلیل روابط سردی با ایران داشت.
بهائیان از این کار چند هدف را دنبال می‌کردند؛ اول این که دولت را برای مقابله با روحانیت تحریک کنند، دوم این که روابط ایران با کشورهای عربی را وخیم نمایند و سوم اینکه رژیم را تحت فشار قرار دهند تا با اسرائیل ارتباط برقرار کند.
البته فعالیت بهائیت و افراد وابسته به آن محدود به مورد بیان شده نیست. در واقع تفصیل بهائیان دست اندرکار و ضمینه ساز ارتباط رژیم پهلوی و اسرائیل در شماره‌های بعدی خواهد آمد.
منبع:
1 – فصلنامه تاریخ معاصر ایران، بهائیت و اسرائیل: پیوند دیرین و فزاینده، شکیبا، پویا، بهار 1388، شماره 49، ص 640-513.
2- فصلنامه انتظار موعود، پیوند و همکاری متقابل بهائیت و صهیونیسم، تصوری، محمدرضا، بهار و تابستان 1385، شماره 18، ص 256-229.
3- فصلنامه 15 خرداد، انقلاب اسلامی و مسئله فلسطین: جستارهایی در پیوند صهیونیسم و بهائیت، رحمانی، شمس الدین، زمستان 1389، دوره سوم، شماره 26، ص 256-199.
