پروژه جریان شناسی بهائیت و صهیونیسم
بیت العدل اعظم یا «universal House of Justice» بالاترین مقام تصمیم گیری در آئین بهائی است. این نهاد برای اولین بار شش سال بعد از مرگ شوقی افندی در 1963م تأسیس شد.1 تشکیل چنین نهادی از آن روی بنا نهاده شد که شوقی افندی فرزند عبدالبهاء اقیم بود و جدای از آن کسی را به عنوان جانشین خود تعیین نکرده بود. چرا که شوقی به شکل ناگهانی در لندن می‌میرد و در همانجا دفن می‌شود و پیروان آن به منظور جلوگیری از اختلاف، بیت العدل اعظم را پایه گذاری می‌کنند.
اعضای بیت العدل اعظم نه نفر هستند که هر پنج سال یک بار توسط اعضای تمامی محفل‌های ملی بهائی سراسر جهان انتخاب می‌شوند. آخرین انتخابات آن هم در 2018م در محل کوه کرمل و با حضور 1300 نماینده از 160 کشور برای دوازدهمین دوره برگزار شد. اعضای انتخاب شده عبارتند از: پل لمپل، چونگو مالیتونگا، پیمان مهاجر، شهریار رضوی، استفن هل، ایمن روحانی، استفن بیرکلند، خوان فرانچسکو مورا، پراوین ملک.
وظایف این نهاد شامل رسیدگی به امور روحانی، اداره جامعه بین الملل بهائی، رسیدگی به اماکن مقدسه، تشریع قوانین که در کتب و آثار مقدسه بهائی ذکر نشده است و...
در سایت بهائیان ایران هدف از تشکیل چنین نهادی را این گونه بیان می‌دارد: «...تا این مؤسسه بتواند تأثیر مثبتی بر سعادت نوع بشر داشته باشد، به پیشبرد تعلیم و تربیت، صلح و رفاه جهانی بپردازد و از حقوق شخصی، شرافت و آزادی نوع انسان و مقام دین محافظت نماید».2
به راستی اگر بهائیان به دنبال چنین امور بشر دوستانه‌ای هستند چرا در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی سکوت اختیار نموده‌اند، در زمان وقوع پدیده شوم داعش این جماعت به ظاهر صلح طلب در مقابل جنایت و ظلم داعش به کودکان و زنان بی‌پناه چه موضعی گرفتند و چه کار انجام دادند، بهائیانی که ایران را سرزمین موعود خود می‌دانند و اکثر آنان ایران هستند چرا در برابر تحریم‌های اقتصادی ظالمانه آمریکا عکس العملی از خود نشان نمی‌دهند. جالب این است که بهائیان نه تنها کاری انجام نمی‌دهند بلکه در سیاست‌های خصمانه آمریکا و اسرائیل علیه ایران و سایر نقاط جهان با آنان همکاری می‌نمایند.
آیا بیت العدل اعظم به تنهایی برای ادار امور بهائیان وجهات قانونی دارد؟
بر اساس دستور رهبران بهائی، مدریت جامعه آنان بر عهده دو سازمان تبیین(یعنی ولی امر) و تشریع (یعنی بیت العدل) بوده و هیچ کدام جای یک دیگر را نمی‌گیرند.
شوقی افندی در صفحه 76 کتاب «دور بهائی» در این باره می‌گوید: «چون این دو مؤسسه – سازمان تبیین و تشریع- لاینقسم، متفقاً به اجرای وظایف پردازند، امور تمشیت پذیرد و اقدامات جامعه مرتبط گردد و مصالح امرالله ترویج یابد».
بر همین اساس شوقی در ادامه می‌گوید: «هیچیک نمی‌توانند به حدود مقدسه دیگری تجاوز نمایند و هرگز نیز تعدی نخواهند نمود. هیچیک در صدد تضعیف سلطه و اختیارات منصوعه مسلمه دیگری که از طرف خداوند عنایت گشته است، بر نخواهد آمد».
همچنین در توقیعات شوقی از قول عباس افندی درباره مقام «ولی امرالله» چنین آمده است: «ولی امرالله رئیس مقدس این مجلس و عضو اعظم ممتاز لاینعزل است. جمیع اغصان و افنان و ایادی امرالله باید کمال اطاعت و تمکین و انقیاد و توجه و خضوع و خشوع را به ولی امرالله داشته باشند».
در کتاب «ارکان نظام بدیع» نیز آمده است که: «بدون این مؤسسه – ولی امرالله- وحدت و اساس در خطر افتد و بنیانش متزلزل گردد و از منزلتش بکاهد و از واسطه فیضی که بر عواقب امور طی دهور احاطه دارد بالنده بی‌نصیب ماند و هدایتی که جهت تعیین حدود و وظایف منتخبین ضروری است، سلب شود».
در حقیقت ولی امر در فرقه بهائیت نماد وحدت، همدلی جامعه بهائی و رکن اول و اعظم است و حتی در نظام نامه اداری بهائیان، ولی امر عضو ارشد و رئیس دائمی بیت العدل محسوب می‌شود. با این تفاسیر جامعه بهائی چگونه به چنین نتیجه‌ای رسیدن که مقام «ولی امرالله» را کنار زده و همه امور را به بیت العدل واگذار نمایند.3
با توجه به نظر رهبران بهائیت و دلایلی که بیان شد مقام ولی امری بسیار مهم بود و به همین دلیل بعد مرگ شوقی افندی ما شاهد انشقاق جدید در این فرقه بودیم. بعد از مرگ شوقی افندی برخی از بهائیان معتقد بودن که «رئیس شورای بین المللی بهائی یعنی «چارلز میسون ریمی» را باید به عنوان جانشین شوقی انتخاب نمود. چرا که بعد از شوقی، او بالاترین مقام در جامعه بهائی را داشته است. اما همسر شوقی و عده‌ای دیگر که دانستن زبان عربی و فارسی را برای این مقام لازم می‌داستند به او اهمیت نداده و زمینه تشکیل بیت العدل اعظم را فراهم نمودند.
اما «میسون ریمی» و طرف دارانش که به آن‌ها «بهائیان اُرتدوکس» می‌گویند راه خود را از بیت العدل جدا نموده و تشکیلات خود را راه اندازی نمودند. در بهائیت اُرتدوکس بعد از میسون ریمی، «جوئل بری مارانجلا» و بعد از او «نصرت الله بهره‌مند» به عنوان چهارمین ولی امر انتخاب شد. مقر اصلی این بهائیان نیز در حال حاضر استرالیا است ولی آنان در کشورهای دیگری مثل هند، آمریکا، چین و ... نیز فعالیت داشته و سایت بهائی «عهد و میثاق» نیز به آنان تعلق دارد.4
در حال حاضر بیت العدل اعظم بر تمامی رفتار بهائیان در سراسر دنیا اشراف دارد. همه بهائیان بعد از رسیدن به سن بلوغ عضوی از سازمان محسوب شده و به آنان مسئولیت‌های مختلفی داده می‌شود. بیت العدل به طور کاملاً سازمان یافته در سه حوزه تبلیغ، رسانه و اقتصاد در راستای اهداف رژیم صهیونیستی علیه ایران اسلامی فعالیت می‌کند. البته بعید نیست که مرگ شوقی افندی در انگلیس نیز بخشی از برنامه رژیم صهیونیستی باشد تا بتوانند مرکزیت قدرت این فرقه را در اسرائیل قرار داده و از آنجا بهائیان را همچون عروسکان خیمه شب بازی کنترل نمایند.
بعید نبودن این امر از آن روست که در اولین جلسه بیت العدل اعظم شهردار شهر حیفا و شخص رئیس جمهور اسرائیل در جلسه حضور می‌یابند و حتی برخی از بزرگان فرقه بهائیت پیش از انتخابات با سران رژیم صهیونیستی دیدار می‌نمایند. یا به عبارت دقیق تر بر سر انتخاب افراد مذاکره می‌کنند.5
پی‌نوشت:
1 – https://www.donyayebahai.org/content/ بیت العدل اعظم
2- https://www.bahaisofiran.org بیت العدل اعظم/?gclid=Cj0KCQjwy6T1BRDXARIsAIqCTXpBKerJvYWVjA0dWoX0NgpmE6YJzMBSJkdMdaY0kb1tgQdal6ZM_QMaAgP_EALw_wcB
3- مجله زمانه، بیت العدل اعظم؛ بن بست مشروعیت، سید علی اسماعیلی، شماره 61، 1386.
4- بهائی پژوهی، مقالات، آیا همه بهائیان بیت العدل را دارای مشروعیت می دانند؟، www.bahairesearch.org
