پروژه جریان شناسی بهائیت و صهیونیسم
جذب توریسم
حمایت‌های اسرائیل از بهائیت شامل فعالیت رسانه‌ای صهیونیسم در داخل و خارج اسرائیل هم می‌شود. به شکلی که این رسانه‌ها به بهانه‌های مختلف به تعریف و تمجید از این فرقه پرداخته و سعی می‌کنند آن را مدافع صلح و انسانیت معرفی نمایند.
بخشی از این حمیات رسانه‌ای مربوط به تبلیغ بهائیت و جذب توریست بوده و هست. بهائیان همواره در تلاش بودند تا اماکن متعلق به خود را به گونه‌ای زیبا جلوه دهند که علاوه بر بهائیان، غیر بهائیان هم جذب شوند. در این راه نیز رسانه‌های صهیونیستی داخلی و خارجی مثل روزنامه و هفته نامه جورزالیم پست، آنان را یاری می‌کردند.
به طور مثال دفتر نمایندگان توریسم اسرائیل در آمریکا متن مفصلی درباره اماکن بهائی در فلسطین و تبلیغ بهائیت به زبان انگلیسی چاپ می‌کند. جالب اینجاست که این بروشور بیش از آنکه یک بروشور تبلیغاتی برای معرفی جاذبه‌های توریستی بهائیت باشد، تبلیغ آئین بهائیت بود.
ماهنامه دفتر ملی اسرائیل به شماره جولای 1963م مقاله‌ای با عنوان «مسافرت از طریق دریای مدیترانه به سوی اسرائیل» درج می‌کند و در آن به تعریف از اماکن بهائی می‌پردازد. مجله صهیونیستی هند و اسرائیل پیرامون بهائیت مقاله‌ای با عنوان «مرکز روحانی بهائیان» چاپ نمود و موارد مختلف و بیشمار دیگر.
خود تشکیلات بهائی نیز به بهانه‌های مختلف پیروان ثروتمند خود را به اسرائیل دعوت می‌نمود. بهانه‌هایی مثل یکصدمین سال ورود بهاءالله به عکا، کاروان‌های 9 نفره، تشکیل همایش‌هایی مثل کنفرانس پالرمو در ایتالیا و بعد سفر به حیفا برای زیارت از اماکن بهائی، انتخاب افراد بیت العدل که هر 5 سال یک بار در اسرائیل انجام می‌شود و سران بهائی که از تمام دنیا در آنجا گرد می‌آیند و....
در نهایت، همه این تبلیغات موثر افتاد و دیدار بهائیان از اسرائیل افزایش یافت و برای رژیم صهیونیستی آورده‌های اقتصادی و سیاسی قابل توجه‌ای به همراه داشت. شوقی افندی در تلگرافی به کنفرانس دهلی در تاریخ 7 اکتبر 1953م می‌نویسد: «تعداد نفوسی که از دور و نزدیک برای زیارت مقام اعلی می‌آیند، روز به روز در تزاید است و در چندین روز عده آنان از هزار نفر هم تجاوز نمود.» جالب است بدانید که شش سال بعد از این تلگراف به گفته سران بهائیت در ظرف یک سال عدد زائران اماکن بهائی به صد هزار نفر هم رسید.
حمایت بهائیت از اسرائیل
بهائیان جدای از حمیات سیاسی رژیم صهیونیستی و به رسمیت شناختن این رژیم به عنوان یک کشور، همواره مدافع عملکرد و جنایات این رژیم نیز بوده‌اند. به عنوان مشتی از خروار می‌توان به نوع مواجه این فرقه با جنگ شش روزه اشاره نمود. جنگی که در آن بخشی وسیعی از سرزمین‌های اسلامی به اشغال صهیونیست‌ها درآمد.
در این مورد بهائیان که مدعی شعار «صلح جهانی» بودند این رژیم را به عنوان آغازگر جنگ و متجاوز بودن محکوم نکرده و در کنار ارتش اسرائیل به حمایت همه جانبه از آن پرداختند. به نقل ساواک تنها بهائیان ایران در آن برهه زمانی به بهانه کمک به بیت العدل و با هدف کمک به ارتش اسرائیل، مبلغ هنگفت 120 میلیون تومان را توسط حبیب ثابت، به اسرائیل کمک نمودند.
در مقابل هنگامی که کشورهای اسلامی در عملیات 1973م در ماه رمضان به ارتش اسرائیل هجوم بردند و آن را تار و مار کردند، نشریات بهائی که در طول جنگ 1967م خاموش بودند، ناگهان احساس مسئولیت نموده و دست به قلم شدند.
آنان در نشریات رسمی خود با مقالتی با عنوان «نزاع و جدال، منفور درگاه کبریا» به نفع صهیونیست‌ها موضع گیری نمودند. حتی در یکی از نشریه‌های مربوط به نونهالان بهائی، دختر بچه‌ای به نام «سویدا معانی» برای خانواده‌های یهودی که فرزندان خود را به جنگ فرستاده‌اند، نوحه سرایی نموده و تلاش می‌کند تا احساسات اطفال بهائی را به نفع صهیونیست‌ها تحریک نماید.
بله این بخشی از چهره نفاق و شیطانی این فرقه استعماری است که تاریخ هرگز آن را فراموش نخواهد نمود.
منبع:
1 – فصلنامه تاریخ معاصر ایران، بهائیت و اسرائیل: پیوند دیرین و فزاینده، شکیبا، پویا، بهار 1388، شماره 49، ص 640-513.
2- فصلنامه انتظار موعود، پیوند و همکاری متقابل بهائیت و صهیونیسم، تصوری، محمدرضا، بهار و تابستان 1385، شماره 18، ص 256-229.
