وقتی در زمینه تکنولوژی یک ابزار جدید ظهور میکند تصور اینکه آن ابزار یا وسیله بعدها کجاها میتواند کاربرد پیدا کند یا چه مشکلاتی را برای بشر حل کند یکی از جذابیتهای باورنکردنی این حوزه میباشد.
امروزه یک میلیارد نفر از جمعیت جهان به جاده های مناسب در فصول مختلف دسترسی ندارند که دلیل آن وجود برف و سرما وهمچنین باران میباشد که این جاده هارا غیرقابل عبور میکنند که در واقع یک هفتم جمعیت جهان در این شرایط به سر میبرند. شرایطی که نه ما به آنها دسترسی داریم و نه آنها میتوانند به وسایل حیاطی دسترسی داشته باشند و همچنین نمیتوانند محصولاتی که تولید میکنند را به سایر شهرها ارسال کنند تا درآمد مشخصی داشته باشند .
به طور مثال دربخش هایی از آفریقا 85 درصد جاده ها در فصل های بارانی غیر قابل عبور هستند.سرمایه گذاریهایی برای بهبود وضعیت جادهها شده است. اما مدت 50 سال طول میکشد تا به نتیجه برسند که البته جادهها و مسیرهایی که ساخته میشوند هم هزینه بالایی دارند و هم عواقب زیست محیطی و همچنین برای نگهداری آنها هزینه های زیادی پرداخت میشود.
گروهی که روی حل این مشکل کار میکردند این سوال بر آنها پیش آمد که آیا راه بهتری هم وجود دارد؟ آیا میتوانیم توسط تکنولوژی های پیشرفتهای که الان در دسترس ما قرار دارند سیستمی را برای حل این مشکل به وجود آوریم؟
پاسخ آنها به این سوال بله بود .آنها دست به طراحی کوادکوپتر هایی (پهبادهایی) زدند که بتوانند محموله هایی تا وزن 2 کیلوگرم را برای مسافت های کوتاه درحدود 10 کیلومتر حمل کنند .شاید در ابتدا تصور کنید که این مسافت کوتاه است ولی وقتی شبکه بزرگی از این کوادکوپترها را در یک کشور و حتی یک قاره و حتی در نهایت کل کره زمین در نظر بگیرید موثر بودن این طرح برای شما روشن میشود.
این یک شبکه جابه جایی فوق العاده و خودکار میباشد که برای جابجایی اشیاع از قبیل واکسن و دارو و کمک های اولیه و ... مورد استفاده میباشد. آنها برای عملی کردن این طرح از 3 تکنولوژی استفاده کردن .1 ربات های پرنده( کوادکوپتر ها) 2. ایستگاه های خودکار زمینی که این ربات ها بر روی آنها باتری هایشان تعویض شده و محموله خود را دریافت و تحویل دهند 3. سیستم کنترلی که تمامی شبکه را مدیریت کند.
این رباتها بسیار هوشمند بوده و از جی پی اس و سنسور برای پیدا کردن مسیرشان استفاده میکنند و این کلید کار آنها در زمینه تکنولوژی میباشد. جذابیت این ایده آن است که از این سیستم همچنین میتوان در سرویس پست استفاده کرد .این رباتها کاملا مقاوم در مقابل آب و هواهای متفاوت، باد های شدید و... طراحی شدهاند.
موضوع اصلی که مطرح میشود هزینه جابجایی است که در واقع نقطه قوت این طرح میباشد.
هزینه آن برای جابجایی یک محموله 2 کیلوگرمی برای مسافت 10 کیلومتر 24 سنت میباشد و این فوق العاده است. این طرح همچنین در کلان شهر ها که ترافیک های سرسام آوری دارند متواند برای انتقال کالا های ضروری درون یک شبکه 24 ساعته مورد استفاده قرار بگیرند. این قبیل ایدهها میتوانند تغییرات بزرگی را در جهان ایجاد کنند.