در حدود ۶۵ میلیون سال پیش یک سیارک (astroid) به اندازه یک شهر بزرگ به زمین اصابت کرد و ابر عظیمی از غبار را به هوا پراکند. که به سرعت همچون لحافی تمامی زمین را بپوشانید و برای سالها مانع رسیدن نور خورشید به سطح زمین شد. تغییرات آب و هوایی در پی آن رخ داد و از این رو دایناسور ها را همراه با تقریبا ۷۵ درصد تمام گونه‌های دیگر از بین برد.
نظریه های بسیار دیگری در مورد انقراض دایناسورها پرداخته شده ولی نظریه سیارک اکنون نظریه پیشتاز است.
در سال های 1970 والتر الوارز زمین شناس، مقادیر عظیمی ایریدیم را در یک لایه صخره ای در ایتالیا پیدا کرد که در حدود ۶۵ میلیون سال پیش در عهد دایناسور ها تشکیل شده بود. از آنجا که صخره های زمین مقادیر بینهایت ناچیزی ایریدیم دارند که فلزی نقره ای همانند پلاتینیم است.
لوئیس الوارز پدر والتر آلوارز فیزیکدان و برنده جایزه نوبل اظهار داشت که ایریدیم موجود در لایه صخره‌ای ایتالیا از فضای خارجی آمده است. او پیش بینی کرد که در صخره هایی که 65 میلیون سال پیش از این تشکیل شده اند مقادیر زیادی ایریدیم باید وجود داشته باشد. از زمان این پیش بینی در 1980 دانشمندان تا کنون بیش از ۱۰۰ صخره غنی ازایریدیم را در سراسر جهان یافته اند.
والتر و لوئیس الوارز نتیجه گرفتند که یک سیارک بزرگ از آسمان سقوط و با زمین تصادم کرده است. در سالهای 1980 زمین شناسان یک گودال 199/5 کیلومتری ناشی از تصادم در چیکولوب مکزیک پیدا کردند.
اکنون بسیاری از دانشمندان معتقدند که سیارکی که این گلدال را به وجود آورده است دایناسورها را هم از میان برداشته است.
