هر پای مصنوعی یا پروتز پا معمولا دارای 4 قسمت اصلی است :
سوکت پروتزی :( در تمامی انواع پای مصنوعی وجود دارد و تنها از نظر شکل ، تکنیک ساخت و جنس می تواند متفاوت باشد)
سیستم تعلیق : (سیستمی که باعث باعث می شود پروتز روی اندام فرد باقی بماند)
اجزای ساختاری : که شامل انواع قطعات مفاصل زانو ، مچ پا وساق پا می شوند
اجزای ظاهری : که شامل شبیه سازی پا با پای طرف مقابل می شود و به ابر زیبایی پروتز پا معروف است. برخی افراد ترجیح می دهند که پروتز آنها از نظر آناتومیک طبیعی به نظر برسد. تکنسین ها یک ماده فوم نرم را که از نظر قوام با ماهیچه و بافت برابر است روی اجزای پلاستیکی و فلزی اعمال می کنند و شکل می دهند. این ماده می تواند آسیب دیدگی لباس را کاهش دهد و متناسب با اندام طبیعی فرد شکل بگیرد. برخی از افراد به خصوص ورزشکاران در حین مسابقه ترجیح می دهند شکل آناتومیک و پوست را از بین ببرند و اجزای پلاستیکی و فلزی را در معرض دید قرار دهند. این باعث کاهش وزن می شود و امکان تنظیمات بیشتری را فراهم می کند که می تواند عملکرد را بهبود بخشد.
بخاطر داشته باشید که این لوازم پای مصنوعی را فقط از مراکز ساخت پروتز پا و توسط متخصصین پروتز دریافت کنید تا بتوانید بهترین نتیجه را در حین راه رفتن بگیرید
برخی دیگر از اجزا و قطعات پروتز شامل موارد زیر می شوند:
رابط بین اندام باقیمانده (استامپ) و پروتز
پروتز از طریق تماس مستقیم با پوست یا با یک رابط ساخته شده از مواد مختلف و نازک بالشتکی که روی اندام باقیمانده (استامپ) پوشیده می شود، به بدن متصل می شود.
رابط ژله ای بطور تخصصی لاینرها خوانده می شوند و از جنس ژل یا سیلیکون و یا ترکیبی از این دو هستند.لاینر ها روی اندام باقی مانده پوشیده می شود، از پوست محافظت می کند و به یکنواخت شدن فشارها کمک می کند. معمولاً تعویض لاینرها هر 6 ماه یکبار و برای بیماران بسیار فعال هر 3 تا 4 ماه یکبار توصیه می شود.
جوراب مصنوعی ممکن است به جای یا با رابط ژل پوشیده شود. جوراب‌ها از پارچه‌های پشمی، نایلونی یا مصنوعی ساخته می‌شوند که گاهی اوقات با ژل در بین لایه‌های پارچه قرار می‌گیرد. جوراب ها در ضخامت های مختلف موجود هستند. اندام باقیمانده به طور معمول در طول روز در نتیجه فعالیت ها، آب و هوا و عوامل دیگر تغییر اندازه می دهد. برای مدیریت این تغییرات از جوراب های مصنوعی و پدهای مخصوص استفاده می شود. با پوشیدن یک یا چند جوراب با ضخامت های مختلف یا با درآوردن جوراب، فرد می تواند تناسب سوکت را تنظیم کند تا راحت تر شود زیرا اندام باقی مانده در طول روز تغییر اندازه می دهد.
آداپتور چرخان : در پروتز های بالا زانو استفاده می شوند و امکان خم شدن کام مفصل زانو ، و چرخش های آن را می دهد و فرد قطع عضو به راحتی می تواند چهار زانو بشیند یا پای خود را بطور کامل جمع کند.
اجزا و قطعات دیگری نیز ممکن است در هر پروتز بنابر نیاز هر فرد به کار برده شود ولی مهم ترین و کاربردی ترین آنها در این بخش مورد بررسی قرار داده شد و اگر تمایل به جزئیات بیشتری دارید می توانید پروتز ساز را ببینید و از مطالب آن استفاده کنید.
