زبان های سطح بالا و زبان های سطح پایین

هر دو زبان سطح بالا و زبان سطح پایین از انواع زبان های برنامه نویسی هستند.

تفاوت اصلی زبان سطح بالا و زبان سطح پایین در این است که برنامه نویسان به راحتی می توانند زبان سطح بالا را در مقایسه با ماشین درک یا تفسیر کنند.از طرفی ماشین یا سخت افزار به راحتی می تواند زبان سطح پایین را در مقایسه با انسان درک کند.

نمونه هایی از زبان های سطح بالا عبارتند از C++، C، جاوا، پایتون و غیره.

بیایید ویژگی زبان های سطح بالا و سطح پایین را ببینیم:

خصوصیات زبان های سطح بالا :

کاربر پسند است .

زبان سطح بالا کارایی کمتری در حافظه دارد.

درک آن اسان است .

دیباگ کردن و رفع خطای آن راحت تر است.

نگهداری آن ساده تر است.

قابل حمل است ( کدی که در سیستم یک برنامه نویس کار میکند در سیستم کاربر دیگر نیز کار میکند).

به کامپایلر یا مفسر نیاز دارد تا به زبان ماشین تبدیل شود .

به طور گسترده ای برای برنامه نویسی استفاده می شود.

خصوصیات زبان های سطح پایین :

زبان سطح پایین کارایی بیشتری در حافظه دارد.

درک کردن آن دشوار تر است.

دیباگ و خطایابی آن پیچیده است.

وابسته به سخت افزار سیستم برنامه نویس است و قابل حمل نیست.

سرعت بالاتری دارد .

نیاز به دانش بالای کامپیوتر.

درصد خطای بالا در کد نویسی .

به طور کلی زبان های سطح بالا برای برنامه نویس دوستانه تر و پسندیده تر هستند زیرا از عبارات انگلیسی در کد استفاده می کنند. در حالی که زبان های سطح پایین به دلیل استفاده از کدهای زبان باینری برای نوشتن دستورالعمل های رایانه، به ماشین نزدیک تر هستند.

کانال تلگرام : TechNerd