با روی کار آمدن دولت جدید شعار و وعده ساخت سالی یک میلیون مسکن داده میشود
در این مطلب از دو جنبه ماجرا را بررسی میکنیم:
۱.آیا این تعداد مسکن نیاز کشور هست؟
۲.میتوان این تعداد مسکن را ساخت یا خیر؟
در سال ۹۵ تعداد واحدهای مسکونی ۲۲.۸ میلیون واحد بود(بدون احتساب خانههای خالی)
و تعداد خانوارها حدود ۲۴.۲ میلیون بود
یعنی ۱.۴ میلیون واحد مسکن کم داشتیم که البته جای نگرانی نداشت چون حدودا ۲.۵۸ میلیون واحد مسکونی خالی موجود بود و با سیاست گذاری درست میشد کمبود را جبران کرد.
با فرض رشد ۲ درصد تعداد خانوار در سال طی بازه زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۵ تعداد خانوارها از ۲۴.۲ به ۲۹.۵ میلیون نفر میرسد. از طرفی حدود ۳.۸ میلیون واحد مسکونی فرسوده در کشور داریم که نیاز به نوسازی دارند.
مجموعا طی این ده سال نیاز به ساخت حدودا ۹ میلیون واحد مسکونی داریم.
تا اینجا بررسیها از سمت تقاضای بازار بود اگر بخواهیم از سمت عرضه نگاه کنیم میبینیم که از سال ۹۲ تعداد واحدهای عرضه شده به شدت کم شده یعنی از میانگین ساختن سالی ۸۵۰ هزار واحد به حدود ۳۰۰ هزار واحد رسیدیم و از سال ۹۶ تا ۹۹ کمتر از ۱.۵ میلیون واحد مسکونی ساخته شده.
بازار مسکن هم از سمت تقاضا تحت فشار هست هم از سمت عرضه اوضاع خوبی ندارد برای اینکه تعادل عرضه و تقاضا شکل بگیرد باید سالیانه ۱.۲۵ میلیون واحد مسکونی تا پایان ۱۴۰۵ ساخته شود پس کشور به این تعداد مسکن نیاز دارد.
اما محاسبه کنیم ببینم پتانسیل ساخت این تعداد را داریم یا خیر؟
میانگین قیمت ساخت الان حدودا ۷ میلیون تومان هست و میانگین متراژ واحدهای مسکونی ۷۵ متر هست یعنی ساخت هر واحد مسکن حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه دارد یعنی اگر بخواهیم سالی یک میلیون واحد مسکونی بسازیم حدود ۵۰۰ همت(هزار میلیارد تومن) پول نیاز هست.
این ۵۰۰ همت در صورتی قابل توجه میشه که بدونید کسری بودجه امساد حدود ۳۵۰ همت هست.
دولت فقط دو راه برای تامین این مبلغ دارد:
۱.توافق بشه و به برجام برگردیم و با پول منابع آزاد شده این کار انجام بشه
(با حدودا ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار سالانه)
۲.برای تامین این مبلغ دست به چاپ پول بزنیم
اگر شخصی استدلال کرد که دوران احمدی نژاد هم توانستیم این حجم مسکن را بسازیم پس الان هم میتوانیم
حتما به او یادآور شوید که احمدی نژاد دولت را با خزانه پر تحویل گرفت و با اینکه خزانه پر بود و درآمد نفتی بالا بود همین مسکن مهر عامل تورمهای بالا و شرایط اقتصادی بد شد.
این تو بمیری از اون تو بمیری ها نیست اقتصاد ایران جایی برای آزمون و خطا و اشتباهات سیاست گذاری ندارد
دولت یا منطقی رفتار میکند و به اصول اقتصادی احترام میگذارد و با توجه به طرفیت موجود مسکن میسازد
یا اینکه همین مسکن ساختن آینه عبرت برای آیندگان خواهد شد.