قسمت نهم جامعه شناسی به زبون خودمونی:)
این قسمت:فاشیسم
واژه فاشیسم «Fascism» رو خیلی جاها تو خیلی از فیلمها و کتابا شنیدیم فاشیسم اسم نهضت یاحرکتیه که اولین بار به وسیله موسولینی در سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ درکشور ایتالیا به وجود اومد وجریان‌های مشابهی مثل نازیسم در آلمان و فلانژیسم در اسپانیا در همین خط فکری به وجود اومدن.
فاشیسم از کلمه «Fasces» گرفته شده و نشانش علامتیه که به شکل تبر بر روی پرچم‌های فرمانروایان قدیم رومی نقش بسته و سمبل قدرت اونها بوده.
فاشیسم قبل از اینکه یک فلسفه یا ایدئولوژی سیاسی باشه، یک روش حکومته که بر سه اصل حکومت فردی، قدرت و حاکمیت دولت و ناسیونالیسم افراطی استواره .
در حکومت‌های فاشیستی فردی که در رأس حکومت قرار می‌گیره ما فوق قانونه و سازمان دولت با تکیه برقدرت نظامی و گروه‌های فشار سیاسی ،و وسائل تبلیغاتی که در اختیاردولته آزادی‌های فردی رو محدودمیکنه و هرگونه حرکت مخالفی رو سرکوب می‌کنه.
فاشیسم ویژگی هایی داره مثل اعتماد نکردن به عقل،انکار اصل مساوات بین انسان‌ها،رفتار براساس دروغ و خشونت،تک حزبی اداره کردن حکومت،اعمال قدرت نامحدود،نژادپرستی، ضدیت با حقوق و نظامبین‌المللی، جایگاه بالا برای رهبرش،مخالفت با دموکراسی،لیبرالیسم و سوسیالیسم و اعتقاد شدید به قهرمان پرستی .
این جملرو خیلی ها شنیدن که حکومت های اسلامی حکومت هایی فاشیستی ان و شاید یکی از دلایلش این باشه که فاشیسم، هم مدعی طرفداری از محروم هاس و هم معتقده به تقدس رهبری و مردمی بودن رهبر.
بنیتو موسولینی و آدولف هیتلر رهبران فاشیست پادشاهی ایتالیا و آلمان نازی فاشیسم بوده اند.
فاشیسم دراصل در فاصله جنگ جهانی اول و دوم در آلمان و ایتالیا حکمفرما بود و به طریق استبداد ودیکتاتوری فرمانروایی می‌کرد.
هدف فاشیسم، حفظ نظام دیکتاتوریه و سیاستش رو معمولاً در لفافه‌ای از تئوری‌ها و تبلیغات مبتنی بر تعصّب ملّی، نژادی، ایدئولوژیک یامذهبی می‌پوشونه.
فاشیسم در مرحله‌ای از مبارزهٔ شدید طبقاتی میان پرولتاریا و بورژوازی پدید اومد که بورژوازی دیگه نمیتونست سلطهٔ اش رو از طریق پارلمان حفظ کنه.
و بنابراین به استبداد و ترور، سرکوب خونین جنبش کارگری و هر جنبش دموکراتیک دیگه و همچنین به عوام‌فریبی‌های گزافه‌گویانه، متوسّل شد.
فاشیسم، سیاستِ داخلی خودش رو به ممنوع کردن سندیکاها و سایر سازمان‌های مترقّی، الغای آزادی‌های دموکراتیک و نظامی‌کردن دستگاه دولتی و همهٔ حیاتِ اجتماعیِ کشور، مبتنی کرده بود.
و برای اجرای این مقاصد، از گروه‌های ضربتی نظیر اس اس ها در آلمان نازی و پیراهن سیاهان درایتالیای موسولینی استفاده می‌کرد.
نژادپرستی،شوونیسم و تئوری‌هایی مثل اونها، حربه‌های اساسی ایدئولوژیک فاشیسم را تشکیل می‌دن.
فاشیسم رو اکثرا نیروی سومی نامیدن که در بین کمونیسم و سرمایه داری قرار گرفته.
فاشیست ها جنگ جهانی اول رو انقلابی می دیدن که تغییرات گسترده ای در ماهیت جنگ ، جامعه ، دولت و فناوری به وجود میاره.
فاشیست ها جامعه رو یک دولت تک حزبی می دونن که وظیفه داره ملت رو برای درگیری های مسلحانه آماده کنه و به طور مؤثر به مشکلات اقتصادی پاسخ بده.
دولت فاشیسم توسط یک رهبر قوی مثل یک دیکتاتور و یک دولت رزمی تشکیل شده و از اعضای حزب حاکم فاشیست برای ایجاد وحدت ملی و حفظ جامعه پایدار و منظم استفاده میشه.
فاشیسم ها این ادعاها رو رد می کنن و میگن که طرفدار هیچ‌نوع خشونتی نیستن وجنگ و امپریالیسم روبه معنای ابزاری برای دستیابی به جوان سازی ملی می دونن.
همچنین فاشیست ها از اقتصاد مختلط و از طریق سیاست های اقتصادی حمایتگر و مداخله گر حمایت میکنن.
بعد از جنگ، برخی حزب‌های نو فاشیست در اروپا پدید اومدن (از جمله حزب نو فاشیست ایتالیا) ولی توفیق زیادی به‌دست نیاوردن.
در قاره‌های دیگه نیز رژیم‌هایی با ایدئولوژی فاشیستی پدید اومدن ؛ مثل پرونیسم در آرژانتین که بینسال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰ دیکتاتورِ آرژانتین بود. اما پرونیسم آرژانتین با فاشیسم ایتالیا تفاوت‌های مهمی(از جمله نداشتن سیاست خارجی تجاوزگرانه) داشت.
سایر دیکتاتورهای دهه ۱۹۳۰ روش‌های سیاسی ایتالیایی فاشیست را تقلید کردن و اون رو با اوضاع وشرایط و آداب و سنن کشور خود تطبیق دادن.
همه تلاش های حکومت‌های فاشیستی برای کاهش بیکاری، دولت قوی و دخالت این دولت در همه امور به خاطر حفظ منافع ملی خودش بوده.
هیتلر و موسولینی هنگام عروج به قدرت، به‌طور سربسته وعده دادند که رفتار بهتری با کارگران خواهندداشت؛ ولی وعده‌های آن‌ها چندان عملی نشد زیرا رژیم‌های آن‌ها تغییری در ترکیب اجتماعی به وجودنیاورد و همان طبقه حاکم کماکان در رأس امور باقی موندن.
بار منفی و شرورانه‌ی این کلمه ناشی از برداشت تمامیت‌خواهانه‌ی سردمداران و طرفداران فاشیسم از این مفهوم، از زمان تعریف اون توسط بنیتو موسولینی تا به امروز همچنان وجود داره.
کاربرد این کلمه به حدی گنگه که داد نئوفاشیست‌ها را هم درآورده. اون ها از اینکه هر نوع سیستم سیاسیتمامیت‌خواه و هر رفتار تمامیت‌خواهانه‌ای را فاشیست و فاشیستی خطاب می‌کنند شکایت دارن.
و به طور کلی اکثر مردم در کشورهای مختلف دل خوشی از فاشیسم و فاشیست ها ندارن:)
ساراپورنصرالله ?
