فورستر در سال ۲۰۱۴ اقدام به بررسی طبقه‌بندی پلتفرم Low_codeکرد و آن را این‌گونه تعریف کرد:
پلتفرم‌های که می‌توانند به‌سرعت ،اپلیکیشن یک کسب‌وکار را تقریباً بدون نیاز به کد نویسی دستی و با کمترین سرمایه‌گذاری اولیه، آموزش و پیاده‌سازی، راه‌اندازی کنند.
به بیان ساده‌تر Low_codeزبان یا محیطی است که به کسانی که خیلی تجربه کد نویسی ندارند کمک می‌کند تا نرم‌افزار توسعه دهند. به‌جای کدهای بک- اند و کتابخانه‌های پیچیده، Low_code از الگوهای تصویری و فریم ورک های کشیدنی و رها کردنی استفاده می‌کند و به کسانی که توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار نیستند این امکان را می‌دهد تا برنامه بنویسند.ساخت یک نرم‌افزار، کار دقیق و دشواری است. نرم‌افزارها مدام در حال تغییر هستند و مدام باید قابلیت‌های جدید به یک پلتفرم اضافه شود و همه‌چیز آپدیت باقی بماند. آپدیت کردن و تغییر دادن یک نرم‌افزار نیز کار ساده‌ای نیست استفاده از Low_codeاین مشکل را حل می‌کند و هر چیزی که مدام به آپدیت شدن نیاز دارد می‌تواند ازLow_code استفاده کند. به‌طورکلیLow_code هر مرحله از توسعه‌ی نرم‌افزار را خودکار می‌کند تا تحویل سریع نرم‌افزار را امکان‌پذیر کرده و این سیلوهای سنتی را از بین می‌برد. تجارت و فناوری اطلاعات و امکان همکاری مداوم را نیز فراهم می‌کند. دو نوع پلتفرم برای اپلیکیشن‌ها وجود Low_codeوLess_code. در Less_codeنیاز به کد نویسی کمتری نسبت‌به روش‌های سنتی وجود دارد و این امر به این معنا است که این پلتفرم ها نسبت‌به پلتفرم‌های Low_code نیازمند کد نویسی به نسبت بیشتری هستند درنتیجه کاربران این پلتفرم ها نیاز دارند تا از دانش برنامه‌نویسی و فنی سطح بالایی برخوردار باشد تا بتوانند اپلیکیشن طراحی کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یک فناوری Low_codeمی‌تواند بزرگ‌ترین چالش‌ها و ابهامات مدیران اجرایی فناوری اطلاعات و کسب‌وکار را برطرف کند که برخی از مهم‌ترین این چالش‌ها عبارتند از: یکپارچگی با دیگر نرم‌افزارها ، توانایی شخصی‌سازی و تغییر مقیاس ، توانایی استفاده از طریق موبایل.
ویژگی‌های عمومی نرم‌افزارهایLow_code: طراحی‌های رابط کاربری ، پایگاه‌های داده ، APها ، رفتاری اپلیکیشن با کلاینت.
منابع :
