همیشه برام جالب بوده که اپل چطور حتی تو سادهترین چیزا آدمو میخکوب میکنه.
اگه اپل آدم بود، همون دوستی میشد که همیشه بیدردسر خوشتیپه، حرف اضافه نمیزنه و حتی وقتی یه لیوان آب میخوره، جذابتر از بقیه دیده میشه.
خب من چرا اینا رو میگم؟ چون خیلی از این ترفندها رو میشه برای طراحی هر محصولی برداشت. اینا اون ۱۰ درسیه که من از اپل گرفتم:
جزئیات کوچیک، بزرگن
مثلاً همون لرزش کوچیک آیکونها یا حس عجیبِ فیزیکی اسلایدر صدا. چیزایی که اگه حذف بشن، تازه میفهمی نبودنشون چقدر تو ذوق میزنه. این جزئیات، امضای احترام به کاربره.
بیرحمانه حذف کن
سادگی یعنی پشت صحنه کلی خونریزی شده. ۱۰ تا قابلیت حذف میشن تا یکیش بدرخشه. اپل اینو خوب بلده.
انیمیشن فقط واسه دکور نیست
وقتی یه پنجره جمع میشه و میره توی Dock، مغزت یاد میگیره مسیرش کجاست. انیمیشن یعنی آموزش نامرئی.
رابط خوب، خودش گم میشه
کاربر باید حس کنه نابغهست. نه اینکه هر لحظه یادت بیفته کی دکمهها رو طراحی کرده.
ثبات بده، بعد غافلگیر کن
همهچیز طبق قاعده جلو میره، یهو یه چیز بامزه میبینی: یه انیمیشن، یه حالت خالی فان. این غافلگیریه که لذت میسازه.
ترند قاتله، مشکل نجاتدهندهست
اپل دنبال مد نمیره. فقط یه سؤال میپرسه: «چی داره امروز کاربر رو حرص میده؟»
با آدم مثل آدم حرف بزن
پیغام خطا = «یه مشکلی پیش اومده، دوباره امتحان کن»، نه «Unexpected input string at line 3». 😅
احساسات رو فراموش نکن
محصول فقط کار نمیکنه، باید دلگرم کنه، باید جشن بگیره. همینه که وفاداری میسازه.
اشتباه کردی؟ مسئولیت بگیر
اپل وقتی کیبورد خراب داد بیرون، رایگان تعمیر کرد. شما هم اگه خراب کردی، انسانی جبران کن، نه با فرافکنی.
با آدم واقعی تست کن، نه تیم خودت
من و تو کاربر نیستیم. دولوپر هم کاربر نیست. فقط وقتی بدی دست یه آدم عادی، واقعیت معلوم میشه.
جمعبندی من:
جادوی اپل اصلاً جادو نیست. پشتش یه پروسهست: همدلی، توجه به جزئیات و بیرحمی در حذف چیزای اضافی.
ما هم میتونیم همینو یاد بگیریم، فقط باید حاضر باشیم «به اندازه کافی خوب» رو رد کنیم.
بر اساس
"10 UX secrets from Apple that will make your product irresistible"
نویسنده: Ryan Almeida
با کمک چت جی پی تی جهت ترجمه و ویراسداری