کار کردن برای استارتاپ های تازه تاسیس که اعضای تیم شون زیر ۶-۷ نفر هست، بر خلاف تبلیغات تو رسانه ها و شبکه های اجتماعی چندان هیجان انگیز نیست و در اکثر موارد میتونه به ضرر شما تموم بشه. من در طول سالها فعالیت ام به عنوان برنامه نویس وب، فقط یکبار چند سال قبل در مدت کوتاهی تجربه ی کار با این گونه شرکت ها رو داشتم و الان که فکر می کنم میبینم دلایل زیادی وجود داره که دوری کنیم از اینجور شرکت ها. در زیر به چند تا از اون دلایل میپردازم و اگه شما هم چیزی به ذهنتون میرسه و یا نظر مخالفی دارید حتما توی بخش دیدگاه ها بنویسید.
(یادداشت مهم: دوستان قبل از اینکه قضاوت کنید، لطفا نوشته رو به دقت بخونید و مهم تر از اون نتیجه گیری رو هم مطالعه بکنید. هدف این نوشته این نیست که بگه هیچکس برا استارتاپ ها کار نکنه. هدف این نوشته افزایش آگاهی از ریسک ها و مشکلات کار در استارتاپ ها هست که کسایی که میخوان تصمیم بگیرن که در استارتاپ ها کار کنند، آگاهانه تصمیم بگیرند که بعدا دچار مشکل نشوند.)
بدون شک در اکثر مواقع بعد از بحث های طولانی در مورد جزییات کار به هنگام استخدام، اولین حرفی که ازشون در مورد حقوق می شنوید اینه که ما یک شرکت نو پا هستیم و منابع مالی مون محدود هست. شرکت هایی که کارشون بر اساس حساب و کتاب هست، اکثرا این ضعف رو با دادن سهام کوچکی از شرکت برطرف می کنند که البته باید ببینید آیا به نظر شما اون شرکت میتونه ایده و محصول موفقی رو به بازار بده که در آینده سهام شما ارزشی داشته باشه یا خیر. تازه مورد بعدی بد تر هم است...
درسته که ما منابع مالی زیادی نداریم و نمیتونیم حقوق خوبی بهتون بدیم، ولی چون شرکت نو پا هست، کار های زیادی هست که باید فورا انجام بشه و این یعنی شاید اکثر روز ها تا ساعت ۱۱ شب کار کنید و چشم روی زندگی شخصیتون ببندید! این جمله برای شما هم آشنا هست؟!
شرکت های نو پا اکثرا به دلیل داشتن عجله و تیم نه چندان حرفه ای principal های صحیح توسعه ی نرم افزار رو اجرا نمی کنند و شما کمتر میتونید استفاده از ابزار هایی مثل CI/CD، تست نویسی، ورژن کنترل و چیز هایی از این قبیل رو در تیم فنی این شرکت ها ببینید. این مسئله چند تا ضرر داره. اول اینکه اگه تازه کار هستید، فرصتی برای پیشرفت پیدا نمی کنید. دوم اینکه بعد از مدتی با یه کد بیس بی سر و ته و غیر قابل اعتماد مواجه میشید که همه رو کلافه می کنه. و سوم اینکه در زرومه تون برای کار های بعدی نکته ی منفی در نظر گرفته میشه.
این مورد شاید یکی از بزرگترین مشکلات باشه. شاید بگید برای من چه فرقی می کنه و مهم الان هست که کاری داشته باشم. ولی به عنوان کسی که سالها تجربه ی دولوپری داره میگم که خیلی در آینده ی کاری شما تاثیر داره. اگه بخواهین شرکت های خوبی استخدام بشید (چه ایران و چه برای مهاجرت) مسئول منابع انسانی روی مدت فعالیت شما در شرکت هایی که کار کردید خیلی حساس هست و بر اساس فاکتور های روانشناسی ای که دارند، تصمیم میگیرند که شما به درد اون ها میخورید یا نه. وقتی که رزومه ی شما پر باشه از کار های کوتاه مدت توی استارت اپ هایی که شکست خوردن یا به خاطر حرفه ای نبودن و پرداخت کم شما از اونجا جدا شدید، مسئول HR فکر می کنه شاید مشکل از شما باشه که زود زود کار عوض می کنید و رغبت کمتری برای استخدام شما نشون میده.
این مورد خودش یک مقاله ی جدا می خواد برای توضیحات کامل ولی در این حد خلاصه بگم که عدم شکل گیری فرهنگ سازمانی در شرکت های نوپای کمتر از ۱۰ نفر، میتونه مشکلات زیادی رو در کوتاه مدت و بلند مدت برای شما و همکاراتون به وجود بیاره.
شاید الان بگید اینطوری که نمیشه و اونوقت شرکت های نوپا نمیتونن کارمند استخدام کنند. پاسخ ام اینکه که منظور من بیشتر این بود که وقتی استخدام شرکت هایی این شکلی میشید، بیشتر در مورد شرکت، ایده ها و افراد کلیدی اش فکر کنید و بعد تصمیم بگیرید، در ضمن در مورد مسائل مالی، حتما یکی از مزیت های حقوق بالا (حتی بیشتر از شرکت های بزرگ چون ریسک هایی داره که در بالا گفتم) و یا بخشی از سهام شرکت رو بگیرید.
منتظر دیدگاه هاتون هستم.
توسعه دهنده ی فول استک جاوا اسکریپت
