گفته می‌شود که بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تمام مردان بالای ۱۸ سال ایرانی، به جز مواردی که استثنا شده‌اند، باید به خدمت سربازی بروند. در ایران برای اولین بار لایحهٔ خدمت اجباری نظام وظیفه در سال ۱۳۰۳ توسط رضا شاه به مجلس شورای ملی چهارم تقدیم شد و به رغم مخالفت ملاکان بزرگ و روحانیون، قانون نظام اجباری که مشتمل بر سی و شش ماده بود در جلسه ۱۷۸ مجلس شورای ملی دوره ۵ مورخ شنبه شانزدهم خرداد ۱۳۰۴ به تصویب رسید"
ویکی پدیا
قبل از اینکه شروع کنم اخطار به هفت زبان زنده و مرده دنیا میدم که این مطلب به هیچ وجه آموزشی نیست، قوانین مربوط به سربازی به صورت "سیکیم خیاری" مرتب در حال تغییر هستن. بنده خرداد سال ۱۳۹۸ معافیتم رو گرفتم و از اون موقع تا حالا خدا میدونه چقدر قوانین عوض شدن. پیشنهاد من به کسایی که درگیر این داستانا هستن؛ استفاده از مؤسسات مشاوره‌های سربازی هستن که بتونن راهنمایتون بکنن.
فکر کنم نیازی نیست که بگم ما پسرا از همون سن نوجوانی در کنار کنکور، مسئله سربازی هم ذهنمون رو مشغول میکنه و تقریباً هرکسی تمام راه‌های موجود در عالم رو برای معافیت می‌گرده؛ حالا به روش های مختلف، یکی مرتب متر خط کش دستشه کف پاهاش رو بررسی میکنه تا ببینه صافه یا نه، یکی خودش میزنه به کر بودن، یکی قرص میخوره که مثل روانی ها به نظر بیاد، یکی پدر مادرش طلاق صوری می‌گیرن که بچه دلبندشون بتونه معافیت بگیره یا کسایی که سالها سربازیشون رو به حال خودش میزارن تا بعداً بتونن بخرنش، حالا اونایی که سر قانون "سه برادری" که سر گرفتنش حسابی معطل شدن و دهنشون صاف شد متاسفانه، دیگه بماند...
من که به شخصه اصلاً اهل این مسخره بازی ها نیستم، خیلی خسته تر از این حرفام!
وقتی تو ۱۶ سالگی از مدرسه اخراج شدم (بنا به دلایلی!) و نزدیکای ۱۸ سالگی داشتم به سن مشمولیت نزدیک میشدم دیگه کم‌کم به این فکر افتادم برای این مسئله کاری کنم؛ ثبت نام توی مدرسه بزرگسالان و ترم به ترم رفتن سر جلسه امتحان میتونست تا ۲۱ سالگی این مشمولیت رو عقب بندازه. در کنار ایناها شروع مستقل زندگی کردن تو سال ۹۷ یکم قضیه رو پیچیده کرد. از طرف دیگه حدود 3 سال قبل پدر و مادرم طلاق گرفته بودن و من شرایط گرفتن کفالت مادرم رو داشتم.
در نهایت وقتی با کمی پیگیری فهمیدم به هیچ وجه شرایط امریه سربازی رو ندارم؛ چون نیاز به مدرک حداقل لیسانس داشت و من اصلاً قصد ادامه تحصیل و دانشگاه رفتن نداشتم و ندارم!
مشکل بعدی این بود که محل زندگی مادرم آبادان بود و من تنهایی تهران زندگی میکردم. خب اون وقت نظام وظیفه کدوم شهر باید اقدام میکردم؟! نیمه دوم سال ۹۷ صرف این شد شهرهای آبادان، شوشتر - پدربزرگم شهر شوشتر ساکن بود و حتی با مسئول نظام وظیفه اونجا صحبت کردیم – شهر قدس، ملارد و در نهایت خود تهران رو بررسی کنم.
مشکلی که بود یکی از قوانین نظام وظیفه در مورد کفالت مادر میگفت که 3 سال از طلاق گذشته باشه؛ مشمول و مادر مشمول با هم زندگی بکنن که خب در مورد من این طور نبود، مسئله دیگه که مشمول باید مدرک تحصیلی هم باید ارائه کنه، چه در حال تحصیل باشه و دانشجو باشه یا تحصیلاتش تموم شده باشه.
من تو ی مدرسه بزرگسالان در حال تلاش(؟) برای گرفتن دیپلمم بودم و بعد از رفتن به شهر فردیس کرج فهمیدم که اصلاً انجام این کار تو شهری غیر از تهران تقریباً غیر عملیه!
بالاخره بعد از موس موس کردن‌های فراوان تو اسفندماه ۹۷ در دفتر پلیس+۱۰ واقع در خیابان شریعتی رفتم که کارهای ثبت درخواست رو انجام بدم که خانم مسئول ثبت بعد از گرفتن کپی های مدارک گفتش ۸۵۰ هزار تومان هزینه ثبت درخواست می‌باشد؟!??
لامصب اصلاً این مقدار پول تو حساب من نیست ملعون؟!?
به پدرم زنگ زدم که برام این مبلغ رو برام بفرسته ولی اونم مثل خودم شک کرد که اصلاً این مبلغ درست نیست! با عقل جور درنمیاد...
در نهایت گفتم این پول الان ندارم فردا میام برای ادامه کار، که طبیعتاً هیچ وقت دیگه اون دفتر کذایی نرفتم. تا همین الانشم نمیدونم این صرفاً اشتباه اپراتور بود یا اینکه جزو کلاهبرداری های پرشمار دفاتر پلیس+۱۰ بوده!
شرکت پژوهش و توسعه ناجی در سالهای ۹۴، ۹۵ و ۹۶ به خاطر انجام خدمات با قیمت های بالاتر از قیمت‌های مُصوب میلیاردها تومان جریمه شد.
چند روز بعد رفتم مرکز مشاوره سربازی تو خیابان طالقانی نزدیک به سازمان نظام وظیفه در میدان سپاه، با پرداخت ۷۵ هزار تومان مشاوره خوبی گرفتم و تقریباً سوالاتم برطرف شد (کسایی که اونجا مشاوره میدادن خودشون کارمندان بازنشسته نظام وظیفه بودن)
واسه همینه میگم حتماً اولش به یکی از این مراکز مشاوره برید تا مثل من چند ماه دور خودتون نگردید!?
البته این موسسه ای که من اون سال رفتم در حال حاضر بسته شده است.
ی چیزی این وسط جا موند که بگم یکی از مدارکی که نیاز بود، برگه استهشاد بود که باید ۳ نفر از فامیل طرف پدر یا مادر که البته درجه 2 3 مشمول محسوب بشن ( خاله، دایی، برادر و خواهر اینا نباش) و این برگه رو در دفتر اسناد رسمی امضا کنن، که با همکاری پسرعمه و پسرعمو و شوهرعمه گرامی این کار هم انجام پذیرفت.
اسکن این فرم رو هم پایین گذاشتم:
دو مورد دیگه میموند که باید فکری به حالش میشد
ظاهراً نظام وظیفه ماموری رو به محل زندگی مشمول میفرستاد که از طریق صحبت با همسایه درستی ادعای مشمول (زندگی با مادر) تایید کنه و خب طبیعتاً در مورد من ممکن بود که گندش در بیاد! که خوشبختانه در طی صحبت با مشاور متوجه شدم این مورد دیگه انجام نمیشه.
آخرین کاری که میموند درست کردن اجاره‌نامه جعلی به اسم مادر و ثبت درخواست تو دفتر پلیس+۱۰ که نخوان تو پاچه من بکنن! اولی با همکاری ی مشاور املاکی مهربون (و البته آشنا!) انجام شد. ثبت درخواست در آخرین روز و ساعات کاری سال ۹۷ انجام دادم و ۳۷هزار تومن، ناقابل پرداخت کردم!
دیگه خبری نشد تا هفته سوم فرودین که از نظام وظیفه نامه اومد که برای 14اردیبهشت وقت مصاحبه هست. روز مصاحبه هم همه چی به خوبی پیش رفت اول رفتم از فرودگاه مادرم رو بردم سازمان نظام وظیفه و خودش تنها به اتاق مصاحبه رفت و طی کمی‌بیشتر از ۱۵ دقیقه مصاحبه و با پرداخت ۱۰۶.۷۰۰ هزار تومان تاییدیه نظام‌وظیفه گرفتم.?
به خاطر اینکه اون موقع زیر دیپلم بودم کمترین مبلغ رو پرداخت کردم که این مبلغ در بالاترین حد، یک میلیون سیصد تومن برای مشمولان دارای مدرک دکترا بود.
و دیگه باید منتظر رسیدن کارت میموندم ...
که یکم طول کشید و من داشتم از خونه ای زندگی میکردم جا به جا میشدم. و کم کم استراس گرفتم که این کارت لامصب حالا حالا نرسه!
یک نکته اینکه مادرم تا پنج سال بعد هم می‌تونه این کفالت رو پس بگیره!
استرسم بابت طول کشیدن کارت کاملاً بی خود و به خاطر خوندن مطالبی در اینترنت بود؛ بالاخره 25 خرداد پستچی کارتم رو اورد (هیچ به اصطلاح شیرینی هم به پستچی یا کس دیگه‌ای ندادم چون اصلاً اعتقادی به این چیزا ندارم!)??
در حال حاضر که دارم این مطلب رو مینویسم تقریباً دو سال کرونا خیز رو پشت سر گذاشتیم؛ قطعاً برای خیلی از پسرا طی کردن مسائل مربوط به سربازی خیلی سخت بوده، چه اونایی که دوره سربازی رفتن چه اونایی که گیر پروسه گرفتن معافیت بودن. فقط یک مورد اضافی از این دردسرها بررسی کارت ملی و اجازه ندادن دو بار در روز رفت آمد بیشتر به مراجعه کنندگان بود!?
توصیه‌ی من اینه که تو هیچ مرحله‌ای استرس بی‌جا به خودتون ندید، گیر وعده‌های سرخرمن دوستان و آشنایتون نباشید، حتماً از موسسات مشاوره سربازی استفاده کنید تا کمتر دردسر بکشید.
امیدوارم به دوره ای برسیم که حاکمیت که این نتیجه برسن که "سربازی اجباری" هیچ فایده ای برای نیروهای نظامی کشور نداره، در زمان جنگ موجب تلفات انسانی فراوان میشه؛ سربازی که با آموزش های سطح پایین نظامی و به زور به میدان برده میشه قطعاً بهره وری یک سرباز حرفه ای رو نداره. در زمان صلح هزینه های مادی و انسانی فوق‌العاده‌ای برای کشور داره؛ بخش انسانی از همه مهم‌تره. دو سال زندگی که این وسط باید در مرزها، اردوگاه های و پادگان ها تلف میشه، اعصابی که این وسط خورد میشه، مقادیر زیادی عقده و سرکوفت در دل پسرای جوون میمونه و به ماند که چه انرژی های منفی که آدم در طی این دوره دریافت میکنه. البته شاید دوستان خوبی هم پیدا بشه. با اینکه خودم هرگز سربازی نرفتم ولی پای صحبت افراد زیادی که در سالهای مختلف خدمت‌کردن نشستم.
مرسی که تا آخر این مطلب اومدید، امیدوارم خوشتون اومده باشه و حداقل برای بعضی به درد خورده باشه. خوشحال میشم این مطلب لایک کنید و برای دوستان مشمول‌‌سربازی هم بفرستید؛ مقالات من همیشه به طور رایگان منتشر خواهد شد ولی اگر تمایل داشته باشید می‌تونید با حمایت مالی از من به بیشتر شدن این مقالات کمک بکنید.
نظر شما چیه؟ اگر معافیت گرفتید، کامنت بگذارید و درباره تجربه‌تون بهمون بگید.
منابع برای مطالعه بیشتر: کانال تلگرام پادکست دادکست - کارزار جمع‌آوری امضا برای لغو سربازی اجباری
