بعد یک هفته دور از اینترنت دوباره اومدم تا اینجا یکم غر بزنم براتون:)
منتهی میدونم غر زدن حوصله سر بر هست و خودم هم بدم میاد از این موضوع ولی لازم دونستم یسری حرفا رو بگم که برداشت من از این یک هفته بود،و خیلی خیلی خیلی ممنونم که وقت میزارین و مطالبم رو میخونید
اما برسیم به موضوع اصلی این مطلبم بح جذاب اینترنت
چند سال پیش بحث اینترنت ملی به وسط اومد و خیلی ها خواهان این موضوع بودند و بعد یک هفته یا نهایت دوهفته ترند شدن در فضای مجازی به ناگهان(نمیشه گفت به ناگهان)با شیب ملایم به سوی فراموشی رفت به طوری که تا همین هفته پیش خبری نبود ازش و حتی وزیر ارتباط هم بهش فکر نمیکرد
در مدت همین چند سال اپلیکیشن هایی بودند که تولید شدند اقلب هم پیام رسان ها بودند(مرتبط با موضوع فیلتر #تلگرام )که هم تا حدودی موفق بودند هم تاحدودی شکست خورده،که بعدا مفصل در موردش حرف میزنیم
اما از روز 25 آبان حدود ساعت 6 غروب کم کم اینترنت ایران با شیب ملایمی به سوی یک سو شدن و داخلی شدن پیش رفت و در ساعت 23به طور کامل دسترسی ایران از اینترنت(شبکه جهانی اطلاعات)قطع شد،به نوعی ما اینترانت رو شروع به استفاده کردیم و چون شب شده بود کسی کامل درک نکرد چه خبره و ساکت بودند.
روز 26 یعنی یکشنبه تازه اهالی ایران فهمیدن که چه خبره و چقدر سخته بدون اینترنت گذروندن اما چاره ای که داشتن نصب پیام رسان های داخلی برای ارتباط با هم بود و یا حتی برای ارتباط دست به دامان بازی کوییز اف کینگ شده بودند تا بلکه بتوانند هم به بازی بپردازند و هم بتوانند با دوستان خودشون چت کنند:)
بهتره نقص های فاحش شبکه ملی اطلاعات ایران رو بررسی کنیم و به اونا بپردازیم:
اولین مورد که نقص بزرگی به حساب اومده نبود موتور جستجوگر مناسب برای ایران می باشد.هستند موتور های جستجوگری نظیر یوز یا پارسی جو اما طی تستی که ماداشتیم کرولر ها یا کرم های جست و جوی آنها نتوانسته بودند که مطالب را به خوبی پیدا و نمایش بدهند که به شخصه نمیدونم که مشکل از خود موتور های جست و جو بوده یا که مشکل این بوده که سایت های ایرانی کد های جست و جو و کرولر های این موتور ها رو داخل سورس خود جاگذاری نکرده اند؟!
بحث نبود موتور جست و جو گر ضربه بزرگی به ما برنامه نویسا زد که مونده بودیم بعضی از تکه کد هارو چجوری پیدا کنیم که اقلب تو سایت های ایرانی هم پیدا میشدن اما ما نشانی همه آنها را نداشتیم:(
دومین مورد رو اختصاص میدیم به زیرساخت ضعیف به طوری که اینترنت ملی ایران هم دارای قطعی های مکرر بود برای مثال پیام رسان های ایرانی هم در یک ساعت در حد 5 بار قطعی رو تجربه کردن که این مورد واقعا برای زیرساخت شبکه ملی اطلاعات یا به اصطلاح خودمانی تر اینترانت یک ضعف بزرگ حساب میشود سایت های ایرانی هم که در این مدت لود میشدند بعضی از عکس های آنها لود نمیشد به نوعی نصفه از کار افتاده بودند
سومین مورد رو اختصاص میدیم به گنجایش سرویس های ارائه دهنده میزبانی در ایران خیلی از برنامه ها بعد از حجمه سنگین کاربران به سایتشون به نوعی جا خوردن و سرور آنها گنجایش میزبانی از حجم کاربران را نداشت به طوری که خود من به شخصه در روز پیام های مکرری نظیر "با عرض پوزش در حال ارتقا سرور می باشیم"را مشاهده می کردم،این مورد نشان دهنده دو مورد می باشد:1-زیرساخت ضعیف کشور در مسیر این مورد خیلی از افراد ریسک نمی کنند که میزبانی سرویسشان را به سرویس دهنده های ایرانی دهند2-عدم اعتماد به نفس بالای افراد که پیش بینی ورود حجم زیادی از کاربران به سرویس های خود رانداشتند.
مورد آخر ضربه سنگین به کارهای سئویی بود که انجام شده بود و میتوانید با آمار هایی که به اشتراک گذاشته شده بود افت های سنگین سایت ها رو مشاهده کنید.
درنهایت در آخر می شه گفت این مدت نبود اینترنت رو میشه ی sandboxبرای آزمایش اینترانت ایران در نظر گرفت که من به شخصه میتونم بگم ضعیف ترین نمایش رو این مدت داشت که در مواقع بحرانی واقعا نمی شود به آن تکیه کرد،تنها راه ارتقا زیرساخت و ساخت سرویس های قوی تری در زمینه های پیام رسان ها و موتور جست و جو می باشد.
در نوشته های بعد به صورت انحصاری به موضوع پیام رسان ها و موتور های جست و جو می پردازیم.این مطلب که خواندید تنها تجربه شخصی من بوده و بی طرفانه نوشته شده است.
باز هم از شما تشکر می کنم که مطلب من رو مطالعه کردید و نظر خودتان رو با من در میان میزارید:)
