مفهوم CORS (Cross-Origin Resource Sharing) یک مکانیزم امنیتی است که در برنامه‌های وب استفاده می‌شود تا محدودیت‌های ارتباط بین دامنه‌های مختلف را تعیین کند. در ASP.NET Core نیز CORS به عنوان یک ابزار قدرتمند برای مدیریت دسترسی به منابع بین دامنه‌ها در نظر گرفته شده است.
وقتی برنامه‌ای در ASP.NET Core اجازه ارسال درخواست‌ها به منابعی که از دامنه دیگری استفاده می‌کنند را می‌دهد، در واقع درخواست‌هایی که از دامنه دیگری صادر می‌شوند را قبول می‌کند. این اجازه به‌وسیله هدرهای خاصی که در پاسخ سرور ارسال می‌شوند، تعیین می‌شود. با استفاده از این هدرها، سرور می‌تواند مشخص کند که کدام منابع می‌توانند از منابع خود استفاده کنند و چه عملیاتی روی آنها انجام شود.
یکی از ویژگی‌های بسیار مهم در CORS در ASP.NET Core، تنظیمات پیش‌فرض است. به‌عنوان مثال، اگر برنامه‌ی شما فقط بر روی یک دامنه خاص اجرا می‌شود، سرور می‌تواند تنها درخواست‌هایی را که از همان دامنه می‌آیند را قبول کند و هرگونه درخواستی که از دامنه‌ای دیگر صادر می‌شود را مسدود کند. این ویژگی به شما کنترل کاملی بر روی منابع برنامه خود می‌دهد و می‌توانید برای جلوگیری از استفاده ناخواسته از منابع برنامه‌ی خود، تنظیمات مورد نیاز را انجام دهید.
یکی دیگر از قابلیت‌های بسیار مفید CORS در ASP.NET Core، قابلیت تنظیمات پیشرفته است. با استفاده از این قابلیت، شما می‌توانید تنظیمات دقیقتری را برای کنترل دسترسی به منابع تعیین کنید. به‌عنوان مثال، می‌توانید تنظیماتی انجام دهید که فقط برای برخی از درخواست‌ها اجازه دسترسی داده شود، یا درخواست‌هایی که مربوط به یک زمینه خاص هستند را قبول کنید و سایر درخواست‌ها را مسدود کنید.
استفاده از CORS در ASP.NET Core به شما امکان می‌دهد تا کنترل دقیقی بر روی دسترسی به منابع برنامه‌ی خود داشته باشید و مطمئن شوید که فقط منابع مورد نیاز به آنها دسترسی دارند. این ابزار قدرتمند باعث می‌شود تا برنامه‌نویسان بتوانند برنامه‌های امن و مطمئنی را توسعه دهند و مشکلات امنیتی مربوط به تبادل اطلاعات بین دامنه‌های مختلف را برطرف کنند.
منبع: وبسایت پرووید
