بسیاری از افراد در زمینه مهندسی یا علوم خود متخصص هستند اما لزوماً آموزش خاصی در ساخت یا طراحی قطعات ورقکاری ندارند. طراحی یک محفظه‌ی فلزی ساده که بر طرف کننده‌ی نیاز و اهداف شما باشد، در بسیاری از موارد می‌تواند چالش برانگیز باشد. من در این راهنما سعی دارم با اشتراک گذاشتن دانش طراحی خود در مورد ورقکاری، قدم کوچکی برای شروع، و همچنین صرفه جویی در زمان و طراحی مجدد غیر ضروری در طولانی مدت، بردارم. این متن کاملا مقدماتی است.
در این راهنما شش مفهوم کلیدی طراحی بررسی خواهد شد:
· انتخاب فلز و نوع آلیاژ
· خمکاری
· اتصالات
· جوشکاری
· پرداختکاری و پوشش
· تلرانس‌ها
انتخاب فلز و نوع آلیاژ آن
اولین قدم در طراحی، انتخاب نوع فلز و ضخامت آن است. به طور معمول ورق فلزی برای ساخت محفظه‌ها؛ آلومینیوم، استیل، فولاد کربنی (فولاد نورد سرد/گرم یا گالوانیزه) و مس است. با این حال فلزات دیگری نیز در ساخت باکس استفاده می‌شوند.
خمکاری و شعاع خم
محفظه ها و باکس‌های فلزی با پرس بریک خم می شوند. به دلیل خاصیت برگشت فنری، نمی‌توان خم واقعی 90 درجه ایجاد کرد. خمکاری با گوش‌های تیز امکان ندارد و در محل خمکاری انحنا وجود دارد.
شعاع مختلف خم را می توان با استفاده از پارامترهای مختلف ابزار به دست آورد. سعی کنید در یک طرح، همه‌ی شعاع‌های خم را یکسان نگه دارید و از شعاع خم مختلف استفاده نکنید. حداقل شعاع خم قابل اجرا برابر با ضخامت فلز است.
در محلی که دو خم به یکدیگر می‌رسند، جهت جلوگیری از سوراخ از یک سوراخ با قطر برابر با ضخامت فلز استفاده شود.
اتصالات
اتصالات خود ایستا، مهره‌های رزوه‌دار و در ورق فلزی استفاده می‌شوند تا محلی برای اتصال سایر پارامتر‌ها ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر در مورد استاندارد این اتصالات، با اتصالات نوین پویا در تماس باشید.
جوشکاری
از جوشکاری می توان برای اتصال دائم یا ایجاد قطعات پیچیده (جوش دادن قطعات به هم برای ساختن یک قسمت)، ایجاد اتصالات آب‌بندی یا افزودن تقویت کننده برای بالا بردن استحکام استفاده کرد.
پرداختکاری و پوشش مرسوم
پوشش پودری نوعی پودر ترموپلاستیک خشک است که به صورت الکترواستاتیکی اجرا می‌شود و در کوره خشک می‌شود. رنگ پودری در رنگ‌ها، سطح براقی و بافت‌های مختلف موجود است، این پوششی مقرون به صرفه، کیفیت بالا و بسیار بادوام است. از مزایای رنگ پودری تنوع بافت‌های آن است.
ضخامت رنگ پودری تا 0.4 میلیمتر خواهد بود. توصیه می‌شود هنگام طراحی این ویژگی را در نظر بگیرید تا هنگام مونتاژ دچار مشکل نشوید.
آنودایز کردن یک فرآیند الکتروشیمیایی است که برای آماده سازی سطح فلزات غیرآهنی، معمولاً آلومینیوم، استفاده می شود تا سختی را بال برده و احتمال خوردگی آن کمتر شود. پوشش آنادایز به دو صورت تزئینی و سخت انجام می‌گیرد.
تلرانس‌ها
یکی دیگر از مواردی که باید هنگام طراحی در نظر گرفته شود، تغییرات در ابعاد است که بخشی اجتناب ناپذیر از ساخت است. منابع اصلی خطا شامل؛ خطای موقعیت خم و تغییرات کرف در حین برش و عدم رعایت kfacotr. است.
