سلام دوستان !
حتما با زبان برنامه نویسی پایتون ، آشنا هستید ؛ زیاد راجع به تاریخچه پایتون صحبت نمیکنم چون با یه سرچ توی گوگل ، همه چی رو بدست میارید !
زبان پایتون ، جزو زبان های سطح بالا محسوب میشه ؛ یعنی ، دستورات و کدهایی که داخلش نوشته میشه ؛ بسیار نزدیک به زبان محاوره ای انگلیسی هست و به همین خاطر ، یادگیری اش هم آسونتر هست .
به دو دلیل :
البته دلایل متعددی وجود داره ؛ مثل وجود کتابخانه های متعدد و... که فعلا به این دو دلیل اکتفا می کنیم .
نحوه نصب پایتون :
به سایت اصلی پایتون مراجعه کنید و ترجیحا جدیدترین نسخه پایتون رو برای سیستم عامل خودتون نصب کنید ( الان که این نوشته رو مینویسم ، جدیدترین نسخه پایتون برای ویندوز ، 3.7.3 هست . )
پایتون رو نصب کنید و محیط IDLE پایتون رو اجرا کنید ( در نوار وظیفه ویندوز ، اگه کلمه python رو سرچ کنید چهارتا برنامه میاره . روی برنامه (IDLE(Python کلیک کنید ؛ محیطی که برای شما باز میشه ، محیط شِل ( Shell ) هست ؛ در این محیط ، فقط میتونیم کدهارو تست کنیم و امکان ساخت و ذخیره سازی برنامه وجود نداره .
اولین کد رو تست کنید . کد زیر ، (معروفترین کد برنامه نویسی با اختلاف ! :) ) متن Hello World رو چاپ میکنه ( روی نمایشگر ، نمایش میده ) :
تابع print ، از پرکاربردترین توابع پایتون هست که کارش ، نمایش یک عبارت روی نمایشگر هست .
اصلا تابع به چه چیزی گفته میشه؟
تابع ، به قطعه کدی گفته میشه که توسط یک نام خاص ، از سایر بخش های برنامه جدا میشه . هر تابع ، وظیفه ای خاص رو بر عهده داره و ممکنه یک یا چند بار در برنامه ، ازش استفاده کنیم ( بعدا راجع به تعریف یک تابع جدید صحبت می کنیم ! ) که استفاده از اونها باعث میشه کدهارو بصورت خلاصه بنویسیم ( یعنی چند تکه کد رو خلاصه کنیم در یک تابع ) و خوانایی کدها هم بیشتر و بهتر میشه .
