تصمیم گرفتهام در طی چند پست پرده از حقایقی تلخ و پنهان در چند دانشگاه دولتی ایران بردارم. حقایقی که سالها در سایه مانده و تنها تعداد کمی جرئت بیان آن را داشتهاند. اینجا قرار است دربارهی بیسوادی استادان، فساد اداری، رانتخواری و سیستم معیوب آموزشی و مافیا های محلی - دانشگاهی صحبت کنیم. اگر شما هم دانشجو یا به نوعی در ارتباط با دانشگاه هستید، احتمالاً با برخی از این موارد دست و پنجه نرم کردهاید.
۱. تجربههای شخصی: دیدهام چگونه پارتیبازی و بیعدالتی، دانشجویان مستعد را نابود میکند.
۲. سکوت دانشجویان: بسیاری از ترس اخراج یا تهدید یا مردود شدن و حتی عادت به چاپلوسی، جرات اعتراض ندارند.
۳. مافیای دانشگاهی: گروههای قدرتمند از بودجهها سوءاستفاده میکنند و هر انتقادی را سرکوب میکنند.
۴. ضرورت تغییر: بدون افشاگری، بهبود و ریشه کنی فساد ممکن نیست.
۵. مسئولیت اخلاقی: سکوت برابر با همدستی است.
در پستهای بعدی، جزئیات فساد سیستماتیک و اساتید این دانشگاهها را با ذکر نام و مشخصات کامل افشا خواهم کرد. اگر شما هم تجربهای از این فسادها یا سو استفاده ها دارید، بنویسید. وقت آن است جلوی این رفتار سادیستیک دانشگاهها را بگیریم و دستشان را رو کنیم تا نتوانند با آرامش و لذت به این شیوهی فاسد ادامه دهند.
#افشای_فساد_دانشگاهی #توقف_فساد #رو_کردن_دست_مافیا #بیعدالتی_آموزشی #اساتید_بی_سواد #سواستفاده_اساتید #دانشگاه #فساد_دانشگاهی
