شاید عنوان مقاله حساسیت برانگیز باشد ولی علت اصلی این نگارش چیز دیگری ، هر قومیتی و ملیتی با ثبت تاریخ برای خود فرهنگ ساخته و این کار را جز با یک قلم یا نگارش خاص انجام نداده است ، خط و قلم هویت هر قومیتی را می رساند ، جدیدا پان ایرانیسم ها خیلی جدی شروع به فعالیت هایی کردند تا تاریخ قدیم را زنده کنند و خود را در گذشته درگیر کنند ، کسانی که حتی یک خط تاریخ نخوانده اند ، کورش شناس و داریوش شناس شده اند متاسفانه ، در همین راستا بود که به نظرم جالب رسید که اینها اینقدر علاقه به حذف تاریخ اسلامی به عنوان یک تاریخ تحمیلی دارند ، برای قلم نگارش خود چه فکر کرده اند، جالب اینجاست که خیلی از این متعصبین به ایرانی بودن اگر کلمات عربی را از زبانشان حذف کنید کلا لال می شوند چه برسد که بخواهند خط عربی را هم حذف کنند فکر کنم میخواهند با خط میخی مطلب بنویسندیا نگارش های ارتباطی خود را انجام دهند.
فرهنگ های التقاطی یا تحمیلی در طول تاریخ ایران کم نبوده به عنوان مثال میتوان فرهنگ یونانی و سلسله سلوکیان را مثال زد که ایرانی ها مقاومت کرده و بعد از 100 سال آنرا دور انداخته و فرهنگ خود را باز یابی کردند یا فرهنگ لایکی یا همان آزادی غربی در زمان شاه که حتی نتوانست 50 سال هم دوام بیاورد ، اما فرهنگی مثل اسلام ، فرهنگی بود که با خلق و خوی ما ایرانی ها سازگاری بیشتری داشت به همین دلیل بیشتر از 1200 تا 1300 سال است که در ایران ریشه دوانده و عملا حذف آن از فرهنگ ایران باعث آسیب جدی به هم هنر و فرهنگ خواهد شد و هم ایجاد جایگزینی اساسی برای آن بسیار سخت و شاید محال باشد.
از بزرگترین اثرات فرهنگ اسلامی علاوه بر هنر معماری و نقاشی ، هنر خوشنویسی و نگارش است ، قلم هایی که ما ایرانیان هم اکنون با هر نامی در حال استفاده از آن هستیم ، ریشه اسلامی داشته است و از واژه های عربی در خود استفاده کرده است ، به حدی که با هر قلم فارسی که شما نگارش کنید برای یک عرب قابل خواندن است. یا حتی گاهی قابل فهم مثل جمله معروف " استعمال دخانیان ممنوع" کاملا عربی است اما ما در فارسی استفاده می کنیم.
هدف من از نگارش این مطلب و نوشتن این مطالب این هست که بگویم هم اکنون چیزی با نام قلم فارسی وجود ندارد و ما عملا قلم فارسی نداریم ، اکثر قلم های ما از قلم نسخ الهام گرفته شده است و می توان گفت ، غیر از نستعلیق یا شکسته نستعلیق که تغییرات زیبایی در اصل این قلم داده است ، الباقی سایه سنگین خط نسخ را در خود دارد ، بنده به عنوان کسی که در طراحی فونت مشغول می باشم ، این نیاز را احساس می کنم که باید برای ایجاد قلم های اصیل ایرانی باید فکری تازه شود تا از این ساختاری که عملا عربی شده به سمت فارسی برگردیم ، یا حداقل این تفاوت را اینقدر زیاد کنیم که هم زیبا باشد و هم متفاوت ، سفارشم به دوستان ایرانی طراح فونت این است که بهتر است فونت نسخ میرزا احمد نیریزی را به عنوان پایه تغییرات در نظر بگیرند تا فونت فارسی قدری از برادر خود متفاوت تر شود و تغییر را هم زیبا هم متفاوت ایجاد کند.
شاید با تحقیق در گذشته حتی بتوان شیوه نگارشی ایرانی و اصیل متفاوت با هر آنچه که اکنون وجود دارد را به وجود آورد.
با آرزوی روزهای خوش
روح الله بلوردی
