برای بهبود یک مسئله، اولین قدم، پذیرش آن به عنوان یک مشکل است و هیچ‌چیز به اندازه بیان کردن آن مسئله - خصوصا در یک مکان عمومی - به پذیرش آن کمک نخواهد کرد.
در ادامه مسائل اساسی زندگی‌ام را خواهید خواند، که احتمالا برایتان نه تنها هیچ افزوده‌ای ندارد، بلکه دردناک نیز خواهد بود. بنابراین، خواندن این سلسله نوشتارها را به شما توصیه نمی‌کنم. اما اگر با میل و اختیار خودتان تصمیم به خواندن این نوشته‌ها گرفتید، مطلبی را به خاطر بسپارید: نگارنده در حال حاضر انسان مستقلی است که از آب و گل درآمده و جایگاه اجتماعی، شغلی و تحصیلی مناسبی دارد. پس لطفا ترحم‌تان را برای خودتان نگه دارید. متشکرم. (خاطرم باشد که در مورد مسئله ترحم هم برگه‌ای سیاه کنم و در خصوص تفاوت آن با همدلی اظهار فضلی بنمایم.)
