خیلی وقت پیش میاید که محصول کشاورزی در یک منطقه کشت و برداشت شود و از نظر کیفییت هم در درجه قابل قبولی باشد اما برای بومی های آن منطقه ناشناخته باشد یا به هر دلیلی از آن محصول کشاوزی برای مصرف استفاده نکنند.
شاید در نگاه اول این قضیه بسیار ساده و پیش پا افتاده باشد اما وقتی محصولی که در داخل کشور تقاضایی ندارد ولی برای بازار های جهانی محصولی مهم باشد در نهاییت به یک محصول تجاری تبدیل می شود. اینجاست که آمار و ارقام اهمییت پیدا می کند.
قسمت سخت ماجرا اینجاست که محصول کشاورزی موردنظر، هم مصرف کننده داخلی داشته باشد هم مصرف کننده خارجی، در این جور مواقع آمار و ارقام دقیق می تواند از به وجود آمدن مشکلات جدی خودداری کند.
خرما در بين محصولات باغي با سهم 10 درصد از كل سطح باغات كشور، بعد از پسته و انگور در رده‌ی سوم سطح و با 6/5 درصد از كل توليد باغي بعد از انگور، سيب و پرتقال در رده چهارم توليد قرار ميگيرد. در حال حاضر خرما در 14 استان كشور كشت مي شود و حدود 400 رقم مختلف آن شناخته شده است كه اين ارقام به دليل داشتن منشا بذري داراي صفات ژنتيكي و مورفولوژيكي متفاوت ميباشند.
دامنه‌ی كشت اين محصول در غرب ايران از قصرشيرين و سومار در استان كرمانشاه و مهران و دهلران در استان ايلام شروع شده و در مناطق شوشتر، اهواز، شادگان، خرمشهر، آبادان و بهبهان در استان خوزستان گسترش يافته و سپس در نواحي ساحلي خليج فارس مانند بوشهر، شبانكاره و برازجان بهسمت كازرون، لنگه، لار، لامرد، جهرم و داراب ادامه پيدا كرده و پس از حاجي آباد هرمزگان و حوزه ميناب تا جيرفت و بم و نرماشير و شهداد در استان كرمان امتداد يافته و پس از عبور از بلوچستان ايران يعني مناطق ايرانشهر، سراوان و بمپور در نهايت در شرق كشور در شمالي ترين منطقه كشت خود يعني طبس در استان خراسان خاتمه مييابد.
ميوه خرما به دليل دارا بودن مواد قندي فراوان و ارزش غذايي بالا، علاوه بر مصرف تازه خوري به عنوان غذاي اصلي مردم در مناطق محروم محسوب مي شود و همچنين در مواقع اضطراري مانند وقوع حوادث غيرمترقبه مورد استفاده قرار ميگيرد. بخشي از خرما در صنايع غذايي به مصرف رسيده، بخشي صادر شده و بخشي ديگر به عنوان ضايعات به مصرف خوراك دام ميرسد.
به طور كلي مصارف ارقام مختلف خرما با توجه به كيفيت آنها مشخص ميشود. بعضي از ارقام با توجه به كيفيت بافت خشك و نيمه خشك براي صادرات مناسب هستند. بعضي از ارقام به دليل دارا بودن بافت نرم مختلف در صنايع تبديلي براي تهيه شيره، قند مايع، الكل، سركه، آرد خرما و خمير آن مي باشد. همچنين ارقامي كه داراي هسته هاي درشت، كلاهك بزرگ، پوست ضخيم و بافت كم گوشت هستند و به عنوان خرماي درجه 3 و4 (ضايعات) معرفي ميشوند براي تهيه خوراك دام مناسب مي باشند.
مصرف سرانه خرما بين سالهاي 1391-1380نشان ميدهد، ميزان مصرف در اين سالها بين 10 تا 11 كيلوگرم به ازاي هر نفر متغير بوده است كه اين ميزان از حاصل جمع توليد و واردات محصول پس از كسر صادرات و ضايعات و تقسيم رقم حاصل به جمعيت سال مورد نظر به دست آمده است. با توجه به پراكندگي توليد خرما در كشور، مردم در برخي از مناطق، بسيار بيشتر و در برخي مناطق، بسيار كمتر از اين سرانه را مصرف مي نمايند. استان هاي خرما خيز از مناطق پرمصرف خرما محسوب ميشوند.
ادامه این مقاله را در وبسایت ما میتوانید بخوانید. raahteam.ir
instagram:raahteam.ir
website:raahetam.ir
