به ریسک از دست دادن اصل سرمایه یا سود مالی که از ناکامی وام گیرنده در بازپرداخت وام یا برآورده کردن تعهد قراردادش سرچشمه می‌گیرد، ریسک اعتباری گفته می‌شود. ریسک اعتبـاری وقتی به وجود می‌آید که قرض گیرنده انتظار دارد تا از جریان نقدی آینده برای پرداخت بدهی کنونی‌اش استفاده کند. سرمایه گذاران پاداش لازم برای در نظر گرفتن ریسک اعتباری را به صورت دریافت بهره اضافی از وام گیرنده یا ناشر اوراق بدهی مشخص می‌کنند.این نوع ریسک وابستگی نزدیکی به پتانسیل سود یک سرمایه گذاری دارد، قابل اشاره ترین مثال این است که بهره اوراق مشارکت و قرضه به شدت به ریسک اعتباری پیش بینی شده آن‌ها بستگی دارد. هرچه ریسک اعتباری پیش بینی شده بیشتر باشد، نرخ بهره ای که سرمایه گذاران برای قرض دادن سرمایه شان درخواست خواهند کرد بالاتر می‌رود. ریسک اعتبـاری بر اساس توانایی کلی وام گیرنده در بازپرداخت محاسبه می‌شود. این محاسبه شامل دارایی های وثیقه ای وام گیرنده، توانایی تولید سود و قدرت مالیاتی (مثل اوراق مشارکت دولتی و اوراق شهرداری) می‌شود.
ریسک های اعتباری جزء ضروری سرمایه گذاری با درآمد ثابت هستند و به همین دلیل است که چرا شرکتهای رتبه بندی بزرگ نظیر S&P ، Moody’s و Fitch ریسک های اعتباری هزاران ناشر شرکتی و شهرداری ها را به صورت منظم و پیوسته ارزیابی می‌کنند.
فناوری اطلاعات منجر به توسعه و گسترش زیادی در حوزه مالی شده است. دیجیتال فاینانس در چند سال گذشته اهمیت پیدا کرده و توجه محققان و صنعت گران را به خود جلب کرده است. در عصر رشد صنعتی و اقتصادی، پذیرش و انطباق فناوری از اهمیت بالایی برخوردار شده است. در دسترس بودن خدمات مالی آنلاین برای اولین بار در دهه 1990 به عنوان فناوری مالی شناخته شد، در حالی که در دهه 2000 به عنوان دهه مالی دیجیتال یا تامین مالی الکترونیکی شناخته شد. تکامل فین‌تک از ماشین‌های باجه خودکار، کارت‌های اعتباری تا موبایل و خدمات اپلیکیشن در بخش مالی قابل توجه بوده است.
جهش دیجیتالی شدن در بخش مالی را با در نظر گرفتن تأثیر اولیه شیوع کووید-19 بر پذیرش فین تک در سطح جهانی مستند کردند. بنابراین، این مطالعه شامل رفتار پذیرش افراد پس از مرحله اولیه کووید-19 در امور مالی دیجیتال است. فین‌تک (فناوری مالی) به‌عنوان «نوآوری مبتنی بر فناوری در خدمات مالی که می‌تواند منجر به مدل‌های کسب‌وکار، برنامه‌ها، فرآیندها یا محصولات جدید با تأثیر مادی مرتبط بر ارائه خدمات مالی شود"، تعریف می شود. فین تک یک بخش به سرعت در حال ظهور است که با ارائه خدمات مالی نوآورانه و کارآمد به مصرف کنندگان و خدمات مالی اساسی به جوامعی که از لحاظ مالی از لحاظ تاریخی محروم شده اند، انقلابی در صنعت مالی ایجاد کرده است . شرکتهای فین‌تک و ارائه‌دهندگان خدمات مالی خلاق، مجموعه‌ای از محصولات مالی جدید، کسب‌وکارهای مالی، نرم‌افزارهای مرتبط با امور مالی، و راه‌های منحصربه‌فرد ارتباط و تعامل با مشتری را تحت عنوان مالی دیجیتال عرضه می‌کنند. در پرتو این، تحقیقات سیستم های مالی و اطلاعاتی برای بررسی این تغییرات و تأثیر پیشرفت های دیجیتال بر صنعت مالی آغاز شده است.
در این میان ادبیات در زمینه نوظهور خدمات مالی دیجیتال نشان می دهد که یک حلقه بازخورد بین فین تک، رفتار مالی و دانش مالی وجود دارد. فین‌تک، رفتار مالی و دانش مالی دارای روابط متقابلی هستند و می‌توانند مکمل یکدیگر باشند. تغییر در یک ناحیه می‌تواند بر دو ناحیه دیگر تأثیر بگذارد، با حلقه‌های بازخوردی که می‌تواند بر هر سه ناحیه تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، نوآوری‌های فین‌تک که منجر به تغییر در رفتار می‌شود ممکن است بر نگرش‌های کاربر تأثیر بگذارد، کاربران را به جستجوی اطلاعات بیشتر و در نتیجه سواد مالی بیشتر و تقاضای محصولات پیچیده‌تر ترغیب کند. این می تواند به نوبه خود، ارائه دهندگان خدمات را تشویق کند تا محصولات جدید و پیچیده تر فین تک را برای پاسخگویی به تقاضای جدید نوآوری کنند. فین‌تک با استفاده از فناوری‌های دیجیتال، فعالیت‌های مالی را بهبود می‌بخشد. استفاده از روش‌های دیجیتال برای فعالیت‌های مالی سنتی، تقاضاهای آنلاین ناشی از همه‌گیری را کاهش می‌دهد. با این حال، همچنان نگرانی هایی را در مورد تمرکز، مانند دیکتاتوری، انحصار داده ها، دستکاری داده ها و مسائل مربوط به حریم خصوصی کاربران ایجاد می کند.
نوآوری های مالی مدل‌های عملیاتی جدیدی را برای ارائه‌دهندگان خدمات مالی سنتی و فرصت‌های تجاری جدید برای شرکتهای نوپا ارائه می‌کند. میتوان اذعان داشت که فین تک از سال 2008 الی 2017 رشد مرکب سالانه 46.5 درصدی را تجربه کرده و سرمایه گذاری در این صنعت از 1 ملیارد دلار به 31 ملیارد دلار این مدت رسیده است.
